Klopt zeker dat kennis over DNA-bewijs en sporenbehandeling halverwege de jaren 80 niet schitterend was. Evolueert nu overigens ook nog steeds, cf heel de controverse over 'touch DNA'.
Nu, vergeet niet dat mijn punt is dat er indien de vest een jaar onder water had gelegen er GEEN DNA meer op zou gezeten hebben. Mij gaat het over het verblijf van de vest onder water, niet over de rest.
Voor wie zo'n vest niet kent: een moderne (de vest van toen was een iets ander model) bestaat uit een wasbare hoes met velcrosluitingen en verbindingen aan de schouderstukken en daarin zitten 2 semi-rigide kevlar 'plakken', één vooraan, één achteraan. Die 'plakken' zitten zelf in een niet-verwijderbare hoes van geweven kunststof (niet waterdicht). De kevlar zelf zit daarin en is een extreem dicht geweven vezel. De 'plak' is (in een vest die ik ken) ongeveer een cm dik. Volgens hetgeen ik heb kunnen achterhalen werden er verschillende stalen genomen waaronder van die centrale 'plak' geweven kevlar afkomstig van de 'kraag' van de vest (de meeste moderne vesten hebben geen kraag meer) en werd daar ook exploiteerbaar DNA gevonden. Iemand die betere data heeft: feel free to correct.
Contaminatie, ik wil wel. Maar om dat deel te contamineren tot op dat niveau moet er echt een serieuze, lange blootstelling geweest zijn. Hoe zou zoiets accidenteel kunnen?
Ik dacht ook dat van verschillende politiemensen en labo-personeel stalen werden genomen om contaminatie te kunnen identificeren (is overigens tegenwoordig routine in DNA-labs) en dat kwam negatief terug. Natuurlijk: l'absence de preuve n'est pas preuve d'absence.
Voor mij -maar ik geef grif toe dat ik dat niet kan bewijzen- betekent dat ofwel dat er serieus wat bloed op dat stuk vest heeft gezeten en deze minder dan laat ons zeggen een maand (groot maximum) in het water lag. Ofwel dat ze nadien werd gecontamineerd maar dan doelbewust.
In dat verband zou het interessant zijn om de NICC-analyses van de andere objecten te kennen. Full disclosure: ik ben er zelf in geslaagd om nog chequepapier te vinden dat gelijkt op wat toen gebruikt werd op de gevonden Eurocheques en run er een totaal onwetenschappelijk klein experiment op. Eén van die cheques verblijft nu zijn 9e week onder water, ik haal 'm elke maand eens boven. Had verwacht dat die al zou uiteen gevallen zijn maar neen, hij ziet er nog zeer goed uit voorlopig.