Ik heb geen reden te twijfelen aan wat forumlid Reneke hier schrijft en met respect voor de andersdenkenden: een zwaar gehandicapt, gebocheld personage van 1m50 die chauffeur zou geweest zijn van een moordende bende en daarenboven (dixit minstens Libert) soms nog eens een epileptische aanval deed achter het stuur ... in vergelijking daarmee moesten de andere daders zich weinig zorgen maken over de politie en rijkswacht....

Dan Latinus die zo'n persoon als lijfwacht zou aangesteld hebben (terwijl Calmette, de dood in eigen persoon, daar ook nog rondliep....).

Vraag me af wat de aanwijzingen wel waren waarover de speurders meenden te beschikken.

ARI was maar al te echt. De boekhouding, dat is iets anders. ARI werd niet opgezet voor een criminele organisatie, ze waren de organisatie.

Ari, dat was de BVBA Misdrijf Consultancy. Om hen te begrijpen moet je onderzoeken welke de toestand was van politiediensten en de wetgeving in die tijd en de achtergrond van Bouhouche en Beijer.

Ik vind 'Het complot van de stilte' van Hilde Geens een uitstekend werk want het behandelt uitgebreid de zaak François, de toestand bij het BIC ... daar begon het sneeuwballetje dat uiteindelijk een lawine werd te rollen.

ARI, dat was de piranha in de vijver met goudvissen. Beijer en Bouhouche waren beiden op technisch gebied zéér goeie rijkswachters, geen twee champetters die maar wat rondstruinden tussen twee pintjes. Beijer was op technisch gebied niet minder dan een genie. Als je wil weten wat de politie had terwijl bij hen een computer snorde: kijk naar 'de collega's'.

Ze werkten voor iedereen die geld had en dat ging zeer ver: van BOB'ers die met een vervelend probleem zaten in een dossier want al wat ze mochten doen was een Zoller-Malicieux, niet afluisteren. No problem: Bob stuurde zijn RTTer op pad en er werd rechtstreeks afgeluisterd. De GP had een informant nodig want ze zaten op zwart bewijsmateriaal dat moest worden witgewassen: ARI regelde het.

Er moest een constructie opgezet worden om een verzekeringspremie te innen op een stuk gestolen kunst (want mocht niet rechtstreeks betaald worden aan de politie)? ARI regelde het. Of de volgende logische stap: eerst moest de kunst gepikt worden: bel ARI. Madam wil scheiden en het huis en de kinderen maar probleem: meneer heeft geen minnares? Bel ARI, ze sturen er een high-end callgirl op af en alles tot en met de petanqueset wordt van madam.

Ze waren consultants en werkten voor iedereen die geld had. Dat doet snel de ronde. Vergeet ook niet: ze waren reeds getrainde criminelen. En welke politieman gaat stokken in de wielen steken van degenen die zijn 'problemen' opgelost hadden op efficiënte zij het illegale wijze?

Ik vermoed dat het verkeerd gelopen is tussen Bouhouche & Beijer toen Bouhouche meer 'ideologische' opdrachten wenste te aanvaarden.

De onderzoeksrechter is het publiek geen uitleg of rekenschap verschuldigd, integendeel, ze dient te waken over het geheim van het onderzoek. Iemand die beweert jurist te zijn zou dat moeten weten.

Dat er gefrustreerde (ex)onderzoekers zijn, dat komt wel vaker voor wanneer een magistraat het niet opportuun vindt om een bepaalde richting in te gaan, vraag maar aan wie ooit met Hennart werkte.

Ik heb overigens de grootste twijfels bij heel uw DNA-verhaal maar dat terzijde.