Dat er niet genoeg was om mee naar assisen te trekken, zeker akkoord. Maar vertrouwen op getuigenissen van personen onder grote stress om categoriek te zeggen dat de gebruikte revolver een looplengte had van 152 mm ipv 102 mm, dat lijkt me al heel wat minder zeker. De standaard security-6 werd verkocht in kaliber .357 maar je kon er ook .38 mee afvuren. Dan waren er nog edities die enkel en alleen .38 konden afvuren ook... om maar te zeggen dat het allemaal niet zo simpel is.

Je moet ook eens in detail heel de weg bekijken die 'de Ruger van Cocu' afgelegd heeft sedert het moment dat Cocu (die dat wapen overigens perfect wettelijk bezat) hem op café verkocht aan Estiévenart en alle expertises (in totaal 9 als ik me goed herinner) die erop gebeurd zijn en waarvan de resultaten alle kanten uitgingen. Met uiteraard weer flikken en gendarmes van Mons en de onvermijdelijke commandant Dery. Het verhaal van Josiane De Bruyne daarover rammelt ook langs alle kanten.

Komt ook nog bij dat - hoewel de borains allesbehalve correct ondervraagd werden - er toch door sommigen verklaringen werden afgelegd die moeilijk louter de vrucht kunnen zijn van fysiek geweld of urenlange verhoren, o.a. de uitspraken gedaan tijdens verhoren op het kabinet van de O.R. en die zeer specifieke info gaven.

Enkel over die wagens en de gebruikte kentekens zou je een zeer interessante studie kunnen maken. De oorspronkelijke wagen met kenteken EXA-146 stond inderdaad ingeschreven op Colorbel paints sprl, zetel in Fontaine-l'évêque. De garage waar die wagen onderhouden werd was - net zoals voor een paar andere wagens in verband met deze feiten - de VW in Waterloo.

De zwart gespoten Golf van Van Camp werd gezien in de streek van Lobbes, Fontaine-l'Evêque. Fontaine-l'évêque ligt net naast... Anderlues.

Een garagist uit Ecaussinnes ontmoet twee verdachte personen die een portier van een Golf zoeken. Ze zien er zo verdacht uit dat hij goed bekijkt hoe ze eruit zien en het kenteken van hun wagen noteert. Later komt de politie bij hem uit. Hij vertelt zijn verhaal. Eén van beiden is Baloo Becker, formeel herkend in Temse en (met voorbehoud) herkend door een agent bij de feiten van Nijvel. De andere is Francesco Nardella, die een atelier heeft waar aan wagens wordt gewerkt. Bij een huiszoeking vindt men daar zwarte verf van het merk 'Silkers' (Dupont de Nemours). Met welke verf was de Golf van Van Camp herspoten? Exact dezelfde. Door wie was Nardella al vernoemd als mededader voor 'Nijvel'? Michel Cocu.

En zo gaat het maar door en door.

Het officiële verhaal rond die 'stage' was dat de Rijkswacht wilde infiltreren in de 'French Connection' die indertijd de trafiek van heroïne organiseerde. Toen kwam een deel daarvan niet binnen als heroïne maar als opium of morfine. De maffia runde labo's waarin uit opium de morfine werd gehaald en de morfine vervolgens werd geacetyleerd naar heroïne.

Natuurlijk, als je zo'n 'cook' in dat milieu wil binnenkrijgen dan moet die wel weten wat te doen, anders zal het een operatie van korte duur zijn die een brutaal einde kent. Vandaar de 'opleiding' door gekwalificeerde apothekers en chemici.

Tot zover de officiële uitleg waar m.i. een oerwoud aan vraagtekens mag worden naast geplaatst.

Er bestond toen ook geen enkel wettelijk kader dat dat soort van activiteiten, die eigenlijk neerkomen op infiltratie, regelde. De wetshandhavers werden de facto grote dealers. Eerst onder het mom van 'een kleine vis laten gaan om een grotere te vangen' maar daarna gewoon voor het grote geld. Zie de goed gedocumenteerde zaak François en wat Hilde Geens daarover schreef. Dat kon allemaal in een periode waar zeer vaderlandslievende en totaal transparante en oprechte democraten als VDB de dienst uitmaakten. Alles zal ongetwijfeld goed in orde geweest zijn.

Welke directeur van Abelag, er waren er wel een paar? Du Monceau woonde in Ottignies. Maar de Mercedes 4x4 van Abelag werd niet gestolen.

Buslik heeft de gestolen 4x4 in opdracht van Bouhouche met valse documenten gehuurd in Mechelen maar nooit terug binnengebracht. Een bevriend garagist (Weykamp) zou er valse documenten voor geregeld hebben. Uiteindelijk is Buslik tegen de lamp gelopen toen hij de wagen kwam ophalen, weer op instructie van Bouhouche.

Volgens Beijer was het gewoon een 'prestigekar' voor Bouhouche, werd de wagen nooit gebruikt bij feiten en waren er ook geen plannen om hem te gebruiken. Wat dat waard is, is een totaal andere zaak uiteraard, wetende van wie het komt. Nota bene: iedereen op Zaventem kende die wagen van Abelag, die kon omzeggens rechtstreeks binnen- en buitenrijden.

Ik zou de documentatie er nog eens grondig op moeten nalezen maar m.i. wilde men de zaak tegen Bouhouche en Beijer niet laten verzanden door ze helemaal 'open te trekken' naar de bendesaga. Gelet op alle 'problemen' met dat dossier, het gebrek aan hard bewijsmateriaal, de saga rond de 'gevonden' wapens, 'deskundigen' zoals Dery (die overigens door Bouhouche geridiculiseerd werd tijdens het proces) ... Ik vermoed dat men de afweging maakte dat dat een zekere manier was om alles in de soep te laten draaien en te eindigen met een vrijspraak. Er moest een relatief simpel en gestoffeerd narratief komen voor de jury, geen verhaal met 1000 loose ends. Zelfs dan heeft het niet veel gescheeld.