Interessant boek. Ik vind dat Hilde treffend illustreert hoe voortdurende personeelswissels in een steeds verder groeiend onderzoek maakten dat het onderzoek één grote chaos werd. In een tijd toen speurders zich nog voornamelijk baseerden op informanten en verhalen niet of anders op pv werden gezet als ze verteld werden, is het achterhoofd en niet genoteerde achtergrondinformatie in de hoofden van speurders cruciaal. Door personeelswissels verdwijnt die uit het onderzoek. Niemand weet nog welk verhaal van waar komt.
Voor mij zet dit trouwens vraagtekens bij Martine Michel, die onmogelijk het volledige dossier kan kennen, en dat voor 2015 ook niet meer zal kunnen. Ze kan tegen dan een kwart van het dossier lezen, haha. Maar ze heeft nog andere dossiers ook, dus wat gaat ze doen?
Ik heb me altijd afgevraagd of ze niet beter Troch en Delta terug op de zaak hadden gezet. Dat zullen ze nooit doen, omdat ze dan moeten toegeven dat ze fout zaten door het hem af te pakken. Maar voor mij blijft Troch nog altijd de enige die ooit echt iets gerealiseerd heeft in dit hele snertonderzoek. Het zal niet allemaal perfect zijn wat hij deed, maar Delta verdient meer krediet dan het gekregen heeft.