Het toeval wil dat ik net gisteren nog contact heb gehad met een zeer vriendelijke speurder van de cel aangaande de elementen die ik in het verleden doorgegeven heb. Hij wist mij te vertellen dat er ondertussen al een aantal onderzoeksdaden verricht zijn geweest i.v.m. deze piste maar dat er nog een aantal elementen verder moeten onderzocht worden. Nu het speurdersteam versterkt is en de nieuwe mankrachten effectief aangekomen en begonnen zijn in de CWB, worden de openstaande tips en dossiers de komende weken verdeeld onder de speurders waaronder mijn info. Er is nog altijd hoop dat er hierdoor een concreet element zou gevonden worden.

Toch vind ik dit een heel eigenaardige demarche van de familieleden. Ze vinden een horloge terug maar geven het, vermoedelijk uit wantrouwen, niet af aan de politie maar laten het door een andere instantie onderzoeken. In hoeverre kan dit horloge en/of het gevonden DNA-profiel dan nog juridisch en technisch als een bewijsstuk dienen? Het horloge is nl. mogelijks gecontamineerd met andere DNA-materiaal (bijvoorbeeld alleen al van de broer die het horloge heeft vastgehad).

Bovendien is er al een DNA-staal van de verdachte in het dossier, wat geen resultaat heeft opgeleverd.

In april 1986 verklaarde Michel Libert dat hij een revolver kaliber .22LR van Duitse makelij had gekocht. Hij had dit wapen voor 1.500 à 2.500 BEF gekocht van Elnikoff. Hij verklaarde niet te weten wat er omwille van zijn aanhouding (op 13 september 1983) met het wapen is gebeurd. Hij verklaarde niet te weten of het wapen door de Gerechtelijke Politie werd gevonden tijdens de huiszoekingen in zijn woning. Hij werd daarover nooit geïnterpelleerd door de GP. Hij verklaarde dat hij het wapen echter niet meer teruggevonden heeft na zijn vrijlating (op 24 januari 1984).

Wat is er met die revolver .22LR van Elnikoff en Libert gebeurd? Werd dit ooit in beslag genomen en onderzocht? Waar is dat wapen nu?

zenga, volgens het boek van Michel Leurquin en Patricia Finné zou de vermoorde juwelier Jean Szymusik niet op de daders geschoten hebben. Dan kan de mankende dader hierdoor al niet verwond zijn geweest en zal er ook geen bloedspoor zijn gevonden geweest. Het kan natuurlijk zijn dat die mankende dader zich op een andere manier in de juwelierszaak zou verwond hebben (een ongelukkig (schamp)schot door één van zijn kompanen, een stoot tegen een tafel, een stoel of een kast, ...) maar de kans daartoe lijkt mij klein te zijn. Ofwel heeft de mankende stap van deze dader niets te maken met een opgelopen blessure tijdens de overval maar liep deze dader altijd zo.

Eén van de mannen lijkt te manken, precies of hij juist verwond werd, terwijl de juwelier de kans niet heeft gehad om zijn wapen te gebruiken. Dit manken wordt nadien toegeschreven aan de reus van de bende.

Zie » Forum