Gerolf Annemans in het debat ‘De Bende van Nijvel – Sporen naar de geheime krochten van België’:
(...) De Bende van Nijvel, als je dat fenomeen van buitenaf zou beschrijven aan een buitenlander, een Nigeriaanse voetballer die hier komt een paar jaar of een Amerikaanse toerist die je op de markt in Brugge tegenkomt of zo, als je die neerzet op een terras en zegt: “Ik ga je iets vertellen over België”. Het enige wat we over de Bende, als we dat zouden beschrijven, dan zijn dat eigenlijk een aantal aanslagen tussen 1983 en 1985, inderdaad niet door roofmoord gemotiveerd maar voornamelijk enkel en alleen door het geweld waarmee ze werden uitgevoerd, geen ogenschijnlijk verband.
Dat verband is inderdaad pas veel later gekomen door de zakken van Ronquières, want tot die tijd was er geen echt duidelijk verband behalve dat men vond dat er nogal wat zware aanslagen waren maar aanvankelijk zag men daar geen schema in. En zelfs tien jaar later nog altijd niet behalve doordat men had vastgesteld dat er ergens iemand, inderdaad, en dat vind ik nog altijd het meest merkwaardige van heel dat dossier – ik heb dat dossier gezien, ik ben in de Kamer naar boven gegaan dat was in een oude bibliotheek van de Kamer, die hadden ze helemaal leeggehaald en die hadden ze helemaal gevuld met het dossier van de Bende van Nijvel, een zaal half zo groot als dit maar vol papier – dat dossier, of je dat nu leest van voor naar achter of van achter naar voor, je kan daar geen schema in brengen behalve op één manier.
Inderdaad, en wij stonden al tien jaar verder [Tweede bendecommissie 1995] wij konden andere vragen stellen aan Troch, Troch was toen al gepensioneerd (*) en naar eigen wens een zetelende magistraat geworden, geen onderzoeksmagistraat meer, geen onderzoeksrechter meer en wij stelden dus preciezere vragen dan u kon stellen Hugo (Coveliers) aan hem toen en hij kon er zich nog vanaf maken proberen en zijn pad nog mooi maken en te zeggen “Ik heb dat allemaal grondig gelezen” maar bij ons was hij dat toneelstuk al kwijt, hij was al door de mand gevallen en tegen ons zei hij eerlijk “Wij hadden een tip gekregen”. Als je verder doorvroeg naar wie hem die tip gebracht had, ook als je dat aan al zijn teamleden vroeg “Wie is dit tip komen brengen?” dan wisten ze het niet meer juist. Dat konden ze niet vertellen ook niet aan de parlementaire onderzoekscommissie. En als je het aan Albert Raes vroeg van de staatsveiligheid, die kon het ook niet vertellen. Niemand kon het vertellen hoe de tip daar was gekomen. Inderdaad vermoedelijk, zoals je zei Hugo, vanuit het Rijkswachtgedeelte van zijn onderzoeksgroep.
Maar hoe dan ook wie het daar ook zou kunnen gelegd hebben - wat eventueel interessant zou kunnen zijn om achterwaarts te gaan zoeken naar de daders en de motieven – wat écht belangrijk is, is dat er ergens een regisseur, één regisseur, gezegd heeft, want in die zakken van Ronquières, in die eerste zak van Ronquières, er zijn er inmiddels nog anderen gevonden, maar in die ene zak van Ronquières zaten er buiten van één of twee aanslagen, van alle aanslagen elementen in: cheques, stukjes van de kassa, bankbriefjes met nummers op, kogelvrije vesten van Wittock-Van Landeghem, enz …
(…) Want hoe je het draait of keert, ondanks de heel interessante manier dat je kunt vaststellen dat die regisseur van de Bende van Nijvel, dus iemand de aanslagen opeiste, ogenschijnlijk nog altijd zonder enig motief, maar dat die regisseur van de Bende van Nijvel het lef heeft gehad om die zak in het kanaal van Ronquières te leggen en als hij niet meteen gevonden werd, door een subtiel systeem van tips er toch voor te zorgen dat ze hem wél vonden. Precies om aan de wereld te zeggen: ik ben het, ik was het en ik teken daar voor. Alleen anoniem.
Bekijk hier het fragment » Youtube (vanaf 54:25)
(*) Freddy Troch was toen in 1995 nog niet gepensioneerd maar wel geen onderzoeksrechter meer.
Dus als we Annemans mogen geloven dan zou Freddy Troch in de Tweede Bendecommissie toegegeven hebben dat er opnieuw gedoken is geweest in Ronquières door de Deltacel naar aanleiding van een tip (maar van wie?) en dus niet na de herlezing van het dossier zoals het onderzoeksteam uit Dendermonde altijd heeft beweerd.
