71

(159 replies, posted in Onderzoeksdaden)

Manipulaties met de wapens. Deel I

Een raadselachtige opmerking van The End ooit heeft me nooit losgelaten. Het ging over de mogelijkheid dat er twee verschillende teams zouden opgetreden zijn voor Eigenbrakel en Overijse. Iemand antwoordde dat toch zeker de wapens dan moesten verhuisd zijn, waarop The End dan weer repliceerde dat dat niet zo was. Ik denk dat ik ondertussen de oplossing van het raadsel heb gevonden.

Weer eens aan het surfen geweest op YouTube en interessante video's gevonden over het demonteren van oa de Winchester 1300 shotgun (één van de topkandidaten voor de RG1 en/of 2). Dit blijkt poepsimpel, en in een handomdraai mogelijk te zijn met een staafje van de poetsset van het wapen. Je haalt er de grendel in no time uit. Dus , in theorie, kan enkel die grendel doorgegeven zijn, en meer, diezelfde grendel kan in verschillende wapens gemonteerd geweest zijn. Afdrukken van slagpin, en uittrekker zijn dan altijd hetzelfde.

Ik zeg niet dat het zo gebeurd is, wel dat het theoretisch mogelijk is.

Manipulaties met wapens. Deel II

De Ruger Blackhawk werd gestolen bij Dekaise en teruggevonden in Ronquières. De foto op de website CWB is verkeerd en erg bedrieglijk. De reportage VTM in 2018 toont het metalen frame van de kolf, maar zonder veer en hamer (in zak gemerkt 536/91 – A28) en een trommel (in zak gemerkt 536/91 – A29).

De trekkerbeugel die men laat zien in de reportage van Faroek is rond en niet met een rechthoekig stuk aan de kolfzijde, zoals op de foto CWB. Het juiste wapen kan men op internet makkelijk vinden; de Ruger Blackhawk “ convertible” - Ruger Blackhawk Convertible 357/38 SPL/9mm blued 4-9/8”.

Dit wapen kan inderdaad zowel .357 .38 als 9 mm vuren, zoals wel degelijk vermeld op de website CWB. Het is dus het wapen bij uitstek om complicaties bij de ballistische expertises te veroorzaken.

"the Blackhawk Convertible will function with 3 types of common handgun ammunition: .357 Magnum, 38 Special, and 9mm Luger. This is not only a great handgun for big game hunting, self-defense, and rugged outdoor adventures, but it also makes the perfect sidearm for anyone who takes being prepared for emergencies seriously. The 357/38 cylinder can be replaced with the 9mm cylinder by simply opening the loading gate, pushing on the base pin release button and sliding the base pin forward. No tools are needed and there are no small parts to lose."

Bron » www.basspro.com

Met andere woorden; herladen kan dus eigenlijk ook gebeuren door simpelweg een lege trommel 357/38 te wisselen met een trommel met 9 mm. Zou het kunnen dat het wapen 357, .38 en de 9 mm Nr 1 eigenlijk één en hetzelfde wapen is? In de lijst met gebruikte munitie is er steeds sprake van .38 SPL, maar ook van .38/375 Jacketed Soft Point en Jacketed Hollow Soft Point. Dus munitie geschikt voor dit wapen.

Ik ben nog eens alle data die beschikbaar is aan het doorworstelen, maar ik heb zeer sterk het vermoeden dat de .38, de 357 Magnum en de 9mm nr 1 eigenlijk één en hetzelfde wapen was. En dan nog een zeer belangrijk wapen, gezien wie er met die kalibers allemaal beschoten werd, en gedood.

In verband met dat kaliber .38:

In Halle werd enkel 1 kogel 9mm nr1 teruggevonden (Moord Verstappen). Wezel (pag. 9) schrijft dat men waarschijnlijk met een ondergekalibreerd projectiel te maken heeft, en Schlicker (Eerste Bendecommissie, Schlicker pag. 403) spreekt over een 9 mm kogel gemonteerd op een huls .38. Het is in Genval dat er ook één kogel 9mm nr. 1 werd gevonden. Nergens in het schema staat echter tot dan een teruggevonden huls .38 vermeld. Vermits wezel spreekt over ondergekalibreerd voor Halle, is het dus daar dat men een 9 mm nr1 kogel op een .38 zou gebruikt hebben. Dus mogelijk een 9 mm nr 1 kogel op een huls .38 in de cylinder 38/357 van de Blackhawk. (?!?)

Het “ondergekalibreerde projectiel” van Wezel, en de “9mm kogel gemonteerd op een .38 huls” van Schlicker betekenen een directe en doorwegende aanwijzing dat toen reeds (Halle) een handige “wapenmaker/zelflader” deel uitmaakte van de Bende, als dader, of als leverancier van de wapens en die duidelijk de bedoeling had ballistische sporen te bemoeilijken. De Ruger Blackhawk convertibel is bij uitstek het wapen waar zoiets mee mogelijk is.

Ik vraag me zelfs af of de uitspraak van één van de daders in Waver bij Dekaise "we hebben wat we zochten" misschien niet doelde op deze Ruger.

72

(118 replies, posted in 1983)

Kees BK wrote:

De hagelbollen leken op zicht door schaduwvorming groter, maar de metingen van de zichtbare ballen binnen de opening aan de rechterzijde bleken bij reële meting toch kleiner dan een standaard chevrotines (We meten in AutoCad eerder een hagelgrootte rond de 3mm)

Misschien kan het volgende helpen: de Bende verschoot Legia FN met 9 of 12 projectielen. Dat is zover ik kan terugvinden de FN nummering C1 (8,65mm) en C2 (7,65 mm). De Bende verschoot echter ook de Winchester Super X Magnum, in de CBO nota vermeld als Winchester X Super 17/8-2 3" magnum (Plomb 0). Die "plomb 0" slaat waarschijnlijk op de Belgische maten, zijnde een loodje van 3,8 mm. Als we in de Amerikaanse maten gaan kijken komen we dan op "Birdshot Nr 2" met 3,81 mm. de aanduiding "17/8" betekent 17/8oz en die 2 erachter op "Birdschot Nr 2".

De schoten in Nijvel, vanuit de richting van de Mercedes ,door een man van 1m80 waren dan: C1 op het bestuurdersportier combi - Birdshot Nr 2 op de koplamp - C1 op midden voorkant van de combi.

Met de koffer open, zoals het geval was aan de Colruyt, denk ik dat de hoeken ongeveer kloppen als je dan een man van 1m80 aan die koffer zet die vuurt op een koplamp op +/-  90 cm hoogte.

Kan dat met het autocad systeem waarover je schrijft nagemeten worden?

73

(1,170 replies, posted in 1983)

Ja, daar hebt u gelijk in, the end had dat ook al geschreven. Vandaar dat ik begon met "voor wat het waard is". Ik heb een manual van de Saab gevonden uit '88 en inderdaad die teller is er zo één die tot 1000 gaat. Dus wat the end al schreef klopt, ze zouden 1038 Km kunnen hebben gereden in totaal.

74

(117 replies, posted in Wagens)

De Saab 900 Turbo was een model uit '83; te zien aan de grille vooraan en de lampen achteraan, verschillend van de jaren voordien. Vanaf modeljaar '84 waren die anders. Het is een vierdeurs model, niet de hatchback versie.

Uit een review: “Er waren in die tijd niet veel wagens die 5 personen aankonden plus een praktische koffer, en in minder dan 10 tellen aan 100 km/u raakten, en bovenal een extra turboboost in hun pedaal hadden. Zeer handig bij het inhalen. Dat waren prestaties van een sportwagen.”

De motor was de H motor uit het modeljaar 1981. 145 PK, topsnelheid 195 Km/Hr en 0-100 Km/Hr in 9 sec. Ter vergelijking: de Porsche 911 waar de rijkswacht over beschikte: 210 PK, topsnelheid: 240 Km/Hr en 0-100 in 6,8 sec. Ik vraag me dan ook af of dat de reden geweest is dat ze een op zich al zeer performante wagen nog hebben willen opdrijven, met alle risico's vandien. Een tweede opvallend kenmerk, de heel grote kofferruimte: 1m op 1m75 oftwel 602 liter inhoud. Die kon dan nog vergroot worden door de zetels neer te klappen waardoor je een volume van 1600 liter kreeg, en met een compleet vlakke laadvloer.

Ter vergelijking:

  • Santana: koffervolume 500l

  • Golf GTI: koffervolume +/- 350l – 1100l

Het lijkt er dan ook op dat ze de Saab uitkozen niet alleen omwille van zijn rijprestaties, maar ook om veel te kunnen laden. Tijdens de raids op de Delhaize van Ukkel en de Colruyt Halle hadden ze al een VW Golf Rabbit gebruikt, maar daar hadden ze niet veel kofferruimte omdat ze enkel het geld moesten transporteren. Toch kozen ze nadien voor een ander type wagen. De Saab had ook een zeer stevig beschermd koetswerk en de uitstekende bumpers konden wel een tik verdragen (auto's van de weg afrijden?)

Bron: opzoekingen internet.

75

(1,170 replies, posted in 1983)

Kenza wrote:

Of de atoomschuilkelder? Wie beheerde de atoomschuilkelder in de jaren '80?

Ik was nu toch aan het meten... smile

Vanaf ... tot aan Colruyt Nijvel:

  • Heidestraat 41 Kester: 30,5 of 31,4 Km (Atoom...)

  • Court St Etienne: 20,5 Km (Woonplaats verschillende leden WNP)

Voor de volledigheid nog enkele onverdachte locaties;

  • Kazerne Geruset en De Witte De Haelen Blv Gen Jaques 210 : 28,4 of 30,4 Km

  • Vliegveld Florennes: 66 of 76,4 Km

  • Mons, Shape: 39,8 Km

  • Evere Kwartier Elisabeth: 38,3 Km

  • DOVO Meerdaalbos: 52 Km

  • 1 Para Diest: 81 Km

  • 3 Par Tielen: 113 Km

  • 2Cdo Flawinne: 40,2 Km

  • Trg C Cdo Marche les Dames: 59 Km

Kenza, hebt u een bronvermelding voor "atoomschuilkelders waar de Bende van Nijvel voor het laatst gezien is?"

Indien zou blijken dat ze in Kester inderdaad zouden geweest zijn, dan zou dit bijna per definitie betekenen dat het geen NATO Covert operatie was. (Ik kan me vergissen natuurlijk)

76

(1,170 replies, posted in 1983)

Na enkele weken zoeken, meten, lezen en vergelijken ben ik eindelijk tot een vrij nauwkeurige reconstructie op schets gekomen met betrekking tot het vuurgevecht met rijkswachters Lacroix en Morue en “De Bende” aan de Colruyt te Nijvel op zaterdag 17 september 1983. De volledige argumentatie zou te ver leiden, maar hierbij wel mijn voornaamste punten en conclusies. De bronnen vermeld ik als laatste, maar de belangrijkste besluiten zijn o.a. gebaseerd op wat met zekerheid niet is gebeurd.

  • De daders waren maar met drie. Eén hiervan was de schutter met de riotgun nr 2, ongeveer 1.80 met driekwart jas aan en een ringbaard. Hij had buiten bij de Mercedes de wacht OF was daar juist aan het inladen. Beide anderen waren binnen in het magazijn buit aan het laden. Deze werden mogelijk in winkelkarretjes gestapeld en zo naar buiten gereden.

  • Het gat in de deur was op maat gesneden van die winkelkarretjes. Het gat was 51 tot 60 cm breed en tussen 83 en 96 cm hoog; De winkelkarretjes op de foto’s zijn van het type SB60; 95 h X 73 l X 42 b. Het lijkt er dan ook zeer sterk op dat ze gewoon ene karretje hebben genomen als maat om het gat te snijden. Ik sluit niet uit dat door met zo’n karretje over de omgebogen deurplaat te rijden de het alarm door middel van de magneetkontakten op de deur toch afging. Als ze inderdaad een karretje als “maat” genomen hebben, betekent dit dat ze op de voedingswaren (Koffie, ...) uitwaren, en NIET op een brandkast. Deskundigen hier op de site hebben al gewezen dat de oxypack ook niet geschikt was om een brandkast te lijf te gaan.

  • Op het ogenblik van de aankomst van de rijkswachters was de buit al geladen die later werd teruggevonden. Ik schat zo’n 5 tot 6 ritjes met zo’n karretje.

  • De dader 1 (riotgun 2) had net de tijd om zich achter de Mercedes te verstoppen, die met de koffer open en de achterkant ter hoogte van de deur stond.

  • De daders waren niet met genoeg om een uitkijk te plaatsen aan de voorzijde van de Colruyt. Indien ze dat wel hadden gedaan, waren de rijkswachters onmiddellijk met twee riotguns beschoten, wat niet gebeurd is.

  • Bij aankomst had Morue zijn Uzi in de had maar heeft nooit geschoten; niet op de dader 1 omdat die voor hem niet zichtbaar was, en ook niet op het deurgat (6 meter verder en in het licht van de koplampen en mogelijk zelfs de verlichting Colruyt buiten) omdat daar niets te zien was. Dus zat daar op dat moment ook geen schutter.

  • Dader 1 is onmiddellijk beginnen vuren, zeer waarschijnlijk om te verhinderen dat de rijkswachters radioberichten konden versturen. Inderdaad begaf Lacroix, na terugvuren zich naar linksachter zijn combi.

  • Het tweede schot van dader 1 was met Plomb 0 (dus vele kleine hagelprojectielen). Dit schot ging waarschijnlijk door de koffer van de Mercedes en dan in de koplamp van de combi. (Dader halvelings verblind door koplmapen + “hitte van het gevecht = schot dwars door koffer.)

  • Lacroix komt aan de andere kant van de Combi en Morue staat nog steeds recht. Morue heeft nog steeds niet geschoten op de deur, die hij nochtans perfect onder vuur kan nemen vanuit zijn dekking achter het rechterportier. Er is dus nog geen dader daar aanwezig. Ondertussen is mogelijk al ene derde schot gevuurd op midden voorkant Combi.

  • Pas als Lacroix bij Morue komt wordt deze getroffen door 2 Kal.45 in de enkels, afgevuurd door dader 2 (met Kal. 45) gehurkt vanuit het deurgat. Het is zeer onwaarschijnlijk dat al die tijd een dader in dat deurgat zou hebben zitten wachten om pas dan te vuren. Hij kon perfect meteen op de ongedekte enkels van Morue vuren van het moment dat die uitstapte. Dus was die dader daar niet bij aankomst. En dus waren die verrast. Er is niet met de Riotgun Nr. 1 geschoten. Dus lag die OF in één van de voertuigen, OF geen tijd om die in de haast te nemen. In dat deurgat is geen plaats om met twee schutters gelijktijdig te vuren.

  • De reden dat Morue door zoveel projectielen is geraakt en Lacroix niet , is omdat die eerste, na zijn val buiten de dekking van zijn portier viel, en zo in de schootslijn van zowel dader 1 en dader 2 terechtkwam. Lacroix was alleen ongedekt toen hij van rechtsachter de combi naar Morue toe kwam. Mogelijk zijn er toen twee schoten .45 op hem gevuurd die achter in de Combi terecht kwamen. Hij heeft die schoten echter niet gehoord opgemerkt.

  • Dader 2 heeft een volle lader van zijn Colt afgevuurd, van de schoten op het portier gingen er twee dwars doorheen. Lacroix werd echter niet geraakt want die lag toen al “schijdood” op de laadvloer met zijn benen buiten.

  • Dader 1 omschrijdt de Combi langs de bestuurderszijde, waarschijnlijk roept hij bevelen naar de schutter binnen, want hij moet dwars door diens vuurlijn. Die vuurt vanaf dan niet meer.

  • Achter de Combi rechts vuurt die nogmaals een schot “baletten” op Morue, die blijkbaar, zeer zwaar gekwetst nog leeft. Eén projectiel slaat in achtelicht combi, de rest in de Saab (ofwel de schoten boven tankklep, ofwel in deur).

  • Dader 1 neemt zijn .22 en wil Morue afmaken. Die heft de linker arm op die getroffen wordt met twee schoten. Dan is zijn lader leeg (al 7 tot 8 gevuurd tijdens moord Fourez-Dewit en lader waarschijnlijk maar 10 schoten). Dader 1 vuurt dan een 7 de schot Plomb0 in het hoofd van Morue. Als die riotgun een Winchester Defender 1200 was, zoals ooit Vos beweerde, was dat zijn laatste schot. Als het een ander type was, heeft hij eerst nog een cartouche moeten bijladen.

  • Beide andere daders komen buiten, halfslachtige en mislukte poging om Lacroix af te maken, waarschijnlijk met diens eigen pistool waarschijnlijk omdat de daders beseften dat het hoog tijd was om zich uit de voeten te maken.

Wat niet is gebeurd:

  • Niet gevuurd met Riotgun 1

  • Niet gevuurd door Morue met Uzi

  • Niet gevuurd met Kal.45 tot na 2 mogelijk 3 schoten met Riotgun 2

  • Bij aankomst zagen de rijkswachters geen daders.

  • Morue heeft nooit gevuurd op het gat in de dubbele deur (6 meter, en verlicht)

  • Geen impakten Kal 357 Magnum of 9 mm op Combi, of in lichamen rijkswachters.

Eind Besluit:

  • Drie daders met 5 handvuurwapens en 2 riotguns. (Hier volg ik de redenering van “Brabant Killers Solved”: ze wilden absoluut NIET gepakt worden (gevangenis) ze wisten dat wapens haperingen vertonen en (Murphy) meestal op een moment dat je dat kan missen; dus beter twee handvuurwapens dan één. Die bewapening was afgestemd voor net deze situatie: een confrontatie met gewapende politie).

  • Geen hinderlaag van de Rijkswachters, integendeel, de daders werden halvelings verrast. De manier waarop ze reageren wijst echter duidelijk op (minstens) één dader die zich onmiddellijk aanpast, koelbloedig blijft en efficient reageert. Ik denk weer aan een huurlingenverleden. “Shitt happens” dus dat schot door de Mercedes koffer kon iedereen gebeuren.

  • Doel was niet een gecamoufleerde huurmoord, doel was voedingswaren. En mogelijk de kick.

  • Ook Morue was niet “naar daar gelokt om hem af te maken” maar is in essentie gestorven omdat hij (correct) handelde als een lid van de politie die op interventie wordt gestuurd, en niet als een militair in een vuurgevecht. Een militair zou, door zijn opleiding, onmiddellijk gevuurd hebben op dat deurgat “voor de zekerheid”. Rijkswachters zijn echter ordehandhavers en worden anders opgeleid. Zolang Morue niets zag schoot hij dan ook niet. En dat heeft zijn dood betekend. De daders handelden wel steeds zoals in een oorlogssituatie, iets wat sommige klanten-getuigen ook zeiden; “het was alsof we in een oorlog zaten”.

Nog een afterburner:

Het valt toch op dat, over heel de Bende Reeks trouwens, er steeds weer op het hoofd geschoten word. De doorsnee militair werd toendertijd getraind om steeds te mikken op het midden van de borst (grootste deel van het doel en dus grootste kans om te raken). Er is echter maar één soort mensen die snel beseft heeft dat , op korte afstand, je op het hoofd moet vuren: alleen dan is men zeker dat het doelwit absoluut zeker niet meer zal terugvuren. En in 82-85 was het groepje militairen die daadwerkelijk in serieuze vuurgevechten betrokken geweest waren redelijk klein (U mag zelf invullen; Congo 60-64 en Kolwezi 78). En natuurlijk huurlingen allerlei slag. Om te vermijden dat iemand denk dat ik de eerste categorie “beschuldig”; ik denk vooral aan huurlingen, vooral door het geschiet op kinderen en vrouwen.

Bronnen: Nota Wezel 20 feb 83, Verklaringen Lacroix proces Borains, het beschikbare foto en videomateriaal, specificaties Mercedes 190 WN201, Saab 900 Turbo en Ford Transit Mk II, specificaties winkelkarretjes, deurkrukken en industriële veiligheidsdeuren. Ponsaers & Dupont, de Bende, Ponsaers, Loden jaren, Hilde Geens, 16 manieren... BendeCommissie I en II. Website CWB en Wikipedia.

Voor wat het waard is: mogelijke vertreklocaties voor Benderaid Nijvel.

(Nota Wezel pag. 24) De expert Limal dacht dat de Saab was volgetankt voor vertrek en er stond 38,4 Km op de dagteller toen hij gevonden werd. Ik veronderstel dat de daders dat deden voor vertrek uit hun schuilplaats, en niet onderweg stopten, met zoveel wapens aan boord, om alsnog te tanken (maar dit kan fout zijn natuurlijk).

Dit laat toe bij benadering vergelijkingen te maken met gekende "verdachte" lokaties.

Tijdens de feiten was er gereden van de Colruyt te Nijvel, Brusselsesteenweg nr. 170 tot aan Nijvelsesteenweg nr 142, Eigenbrakel (Diable Amoureux): +/- 8,7 Km.

Van de Diable Amoureux tot aan de vindplaats van de Saab, Chaussée d’Alsemberg nr 404 te Eigenbrakel: 4,8 Km, via de snelste route, hetzij de eerste weg die ze konden inslaan na omkeer aan die Diable Amoureux; de Rue Ernest Laurent of eventueel de Avenue Germinal. Waarschijnlijk konden ze dit gerust doen gezien ze de politiepatrouille al hadden “uitgeschakeld”.

In totaal is dit 13,5 Km. De dagteller op de Saab was 38,4 km: dus was er al 24,9 km gereden. Ze waren onderweg richting Noord, dus vergelijken we eerst met gekende lokaties ten Noorden van de Diable Amoureux;

  • De loods in de Eikenlaan 36 Overijse: 24,9 km (!?!)

  • Garagecomplex beau Site/Box “louise” in Elsene: 29/30 km

  • Box “Martine”, Avenue hippocrate 2 in St Lambrechts Woluwe: 32 km

  • Box “Appolon”, Alsembergsesteenweg 731 te Ukkel : 28 tot 30 km

  • Kroonlaan 83, Elsene, adres Stillemans: 31,2 km

  • Chaumont-Gistoux: 31 km

Richting Zuid lijkt onwaarschijnlijk; 25 km is niet genoeg om tot in Montigny Le Tilleul, Lobbes, Boussu te raken. Richting West, is wel mogelijk: Bois de la Houssieres, Rue du Pire is maar 15 km verwijderd. In theorie kunnen ze van daar vertrokken zijn, eventueel om na de inbraak naar een ander schuiloord ten Noorden van Eigenbrakel te rijden.

77

(4 replies, posted in Bewijsstukken)

Hotel Van der Valk, Chaussée De Mons 22, Nijvel [» Google Maps]

In de literatuur worden door elkaar de verschillende namen gebruikt, waardoor het verband soms niet meteen duidelijk is; "een motel in Nijvel", "het hotel Nijvel Zuid" en "Le Toucan".

Na zijn overplaatsing naar Bergen was Amory in contact Gebleven met Bouhouche en spraken ze geregeld af,doorgaans in motel “Toucan” in Nijvel. Bouhouche werd preciezer in zijn plannen. Eerst dacht hij aan brandstichting in filialen van de supermarktketen GB,maar dat idee liet hij varen wegens verzekeringsimplicaties. Daarna was er sprake van bommen. Al die besprekingen en opzoekingen gebeurden in de jaren 1981-1982.

(Hilde Geens,p333) : Amory –

Speurder Dorane :’Een aantal maten van Bouhouche hadden vergaderd op hun vaste stek in een motel in Nijvel om daar zijn ontsnapping voor te bereiden. Het was de bedoeling dat Christian Amory, toen nog een BOB er, de gevangene met een vals kantschrift zou gaan ophalen voor verhoor. Bouhouche had gevraagd om een klein wapen binnen te smokkelen.Dat plan was uitgelekt en in Jan 1988, toen het proces van de Borains van start ging, werd er bij mevrouw Bouhouche (Cw : Anne Quittner) inderdaad een wapen aangetroffen in een doos met Spaghettisaus.’

(Hilde Geens, p317)

Op 5 December 1987 belt Anne Quittner naar Christian Amory en geeft hem afspraak in het motel Nijvel zuid. Zij informeert Amory erover dat de rijkswacht op zoek is naar garageboxen die gehuurd werden door Madani Bouhouche. Eén van die boxen bevat hete wapens en Quittner verzoekt Amory die te evacueren. Het gaat om box nr 23 op de parking des Marchés. Het contact van Amory, de Algerijn Mohammed Asmaoui, belt naar Quittner (op verzoek van Amory) en deelt mee dat "de moraal van Bob op het laagste niveau staat", codewoord voor het feit dat de box reeds onder surveillance staat en dat Amory niet kan tussenkomen.

(Ponsaers Loden jaren p 223)

Het betrokken hotel was dus al sinds 1980, na de overplaatsing van Amory naar Bergen, een ontmoetingsplaats voor Bouhouche en Amory. In 87 heeft Anne Quittner-Bouhouche er haar afspraak met Amory. Wie "maten van Bouhouche" waren schrijft Geens niet, maar we Ponsaers schrijft dan weer dat op 16 december 1986 een VW passat wordt gestolen in Watermael Bosvoorde. Alain Weykamp komt hiervoor tussen en Maurice Lammers, vader van Eric steelt de wagen. Weykamp gaf de sleutels aan Anne Quittner, die ze aan Beijer gaf.

Het op 9 november 1985 gevonden kassaticket vormt dus een verband met deze "ontmoetingsplaats", alhoewel het niet te bewijzen valt dat dit kassaticket van Bouhouche en Co was.

Ik heb sterk de indruk dat het boek eigenlijk "het verhaal van Christian Amory" is ;

" De verhalen stroomden eruit. Vanaf 30 Jan 1988 werd hij meer dan twee weken lang,inclusief de weekends, dagelijks verhoord. Dat ging in iets trager tempo door tot Mei. De BOB'er van Bergen schreef toen het draaiboek van de Bende van Nijvel als de Bende van Bouhouche. Door de arrestatie van Beijer, het verhoor van Bultot in Paraguay, de aanhoudingen van Anne Bouhouche (Quittner), René Chang en Amory zelf, en vooral de decodering van de diskettes van Beijer leek er een doorbraak mogelijk, en het relaas van Amory ritste de hele boel dicht."

Hilde Geens, Beetgenomen Blz 333.

Deze aanhoudingen waren op last van onderzoeksrechter Hennart, belast met het onderzoek naar de moord op Mendez, en die zowat met iedereen ruzie had omdat hij absoluut niet wilde dat ook maar iemand zich bemoeide met zijn onderzoek, ook de Bende speurders niet. Na de voorbeelden in het boek van Hilde Geens, geeft Ponsaers in Loden jaren hier nog veel straffere voorbeelden van. Hier en daar leest men dat de schrijvers hem daarin min of meer gelijk geven, maar feit is : voor de moord op Mendez werd uiteindelijk niemand veroordeeld wegens "te weinig bewijslast".

Indien het boek "Insane Killers" dan ook gebaseerd zou zijn op die beruchte bekentenissen van Amory, betekent dit dat dat al van in 88 geweten is, en ofwel vond men dat indertijd "dikke zever", ofwel heeft men gezocht en heeft men niks kunnen bewijzen.

79

(414 replies, posted in Plaatsen)

Vooreerst een zalig Kerstmis aan iedereen.

een vraagje voor HIPA: weet U vanaf wanneer de beruchte loods werd gehuurd, en kan/mag U ons dat meedelen?

Bertlagaisse wrote:

Bende69, ik heb de voorbije weken kort gecommuniceerd met Beijer ivm zijn uitspraken dat hij bepaalde feiten kon loskoppelen van Bende van Nijvel. Hij kiest ervoor niet meer op het forum te komen wegens "te veel zotte complottheorieen die niet op de feiten gebaseerd zijn". Hij is zeer uitgebreid gaan spreken met CWB (3 dagen). Als consultant, niet als verdachte, zegt hij zelf.

Dit is een strategie die hij al zeer lang toepast;

"Tijdens het proces wordt vastgesteld dat de speurders Beijer al twee jaar lang asl waardevolle "informant" beschouwden in de zaak Mendez. Ze gaven hem zelfs inzage in dossiers waarin hij zelf verdacht werd. Om hun "informant" te beschermen hielden speurders, op zijn verzoek,ook gerechtelijke stukken buiten de normale procedure.Rond alle feiten wisten de advocaten voldoende twijfel te zaaien om de aanklachten te laten sneuvelen."

Bron : Ponsaers, Loden Jaren p240

Beijer lijkt iemand voor wie manipuleren het ultieme plezier en lange leven is. Hij is onlosmakelijk verbonden met zijn "partner in crime" Bouhouche, die veel meer aktiegericht is en vooral verslingerd aan wapengeweld. Waarmee ik niet beweer dat die laatste dom was, verre van. Beiden waren ook absoluut meedogenloos, zoals blijkt uit de feiten waarvoor ze wel degelijk veroordeeld zijn, en die Beijer ook toegeeft in zijn boek.

The term "The Bouhouche gang" is in die zin inderdaad slecht gekozen. Ik geloof ook niet dat de man echt de drijvende kracht, het grote brein en de manipulator van alles en iedereen was. Hij is trouwens geëindigd als een soort kluizenaar in Fougax et Barrineuf, daar waar anderen uit zijn netwerk in het buitenland blijkbaar goed konden "boeren". De "Rogue police network" is misschien een betere benaming.

Ponsaers geeft een goed inzicht in de aktiviteiten, klanten, aanbrengers, doelwitten en contacten van ARI. Samen met hun voegere kennis en contacten uit hun BOB periode hadden ze zo een ideaal middel om explosive dossiers en kennis over betrokkenen om chantage te plegen, complottheorieën in te spuiten, de verschillende onderzoeken te infiltreren, saboteren en manipuleren, getuigen en zelfs mededaders (bewust of onbewust) onder druk te zetten en te bedreigen.