71

(21 replies, posted in Andere Personen)

Ik heb nog steeds niet gevonden of er een fam. link is met:

Un certain Albert Lambert, président de Forces nouvelles, qui était intervenu chez Garot (Pour) pour que certaines informations ne soient ...

» www.lesoir.be

Ook Haemers heeft die Paul Lambert vernoemd als zijnde een informant (weet niet meer in welk PV, ik denk dat dit in een PV stond).

72

(156 replies, posted in Hypotheses)

LEO wrote:

Nu moet je ook de medewerking van legale regeringen niet onderschatten in het uit de weg ruimen van mogelijke tegenstand . Dit gebeurt dan zogezegd in het belang van het land .

Begin jaren '70 kwam de Mossad op de idee om het uitschakelen (= doden) van personen die een gevaar waren , konden zijn , of zouden worden in een wettelijk kader te gieten . Een moord werd een " gerichte liquidatie " genoemd en moest de toestemming hebben van de regeringsleider . Dit om de publieke mening te sussen . De moord op Gerald Bull in Brussel is er een voorbeeld van .
Onder het 8 jarige U.S. presidentschap van Georg W. Busch gaf hij toestemming voor het uitvoeren van 48 gerichte liquidaties . Tijdens het 8 jarige U.S. presidentschap van Barack Obama werd toestemming gegeven voor 353 gerichte liquidaties !
Bron : Schaduwoorlog , R . Bergman , ISBN 978 90 468 2379 8

In july 1985 gaf de Franse regering onder president Mitterand de toestemming aan de veiligheidsdienst DGSE om het Greenpeace schip Rainbow Warrior in de New - Zeelandse haven auckland Harbour te kelderen . Hierbij kwam één persoon om het leven .
Bron : Legal Aspects of the Rainbow Warrior Affair , Michael Pugh ( on-line )

Daarbij kan je begrijpen dat de " gerichte liquidaties " door overheids personeel werden uitgevoerd . Ik kan je tevens aanraden om in deze context het verhaal van Kay Griggs even te googlen .

Ik vind dat zulke zaken zeker in overweging moeten genomen worden aangaande de warenhuis overvallen en de destabilisatie van het land .


Ik wil graag nog wat dieper ingaan op het "uit de weg ruimen van mogelijke tegenstand" waar Leo het over had. Hij haalde het voorbeeld van de "Rainbow Warrior" aan en vond dat zulke zaken in overweging moesten genomen worden aangaande de warenhuis overvallen.
Zelfs al is er geen directe link met die warenhuisovervallen dan nog schetst het een beeld over 1985 en hoe overheden of landen zeer lang ontkennen iets te maken te hebben met bepaalde zaken. In 2012 doet de Morgen volgende onthulling " In januari 2012 onthulde de Belgische krant De Morgen dat een van de leidende figuren achter de aanslag, Louis-Pierre Dillais, sinds 2005 directeur is van een Amerikaanse vestiging van FN Herstal, een wapenfabrikant die volledig in handen is van de Waalse overheid. Een woordvoerder van Greenpeace reageerde geschokt op dit nieuws"

"De Rainbow Warrior was het Nederlandse vlaggenschip van de milieuorganisatie Greenpeace, dat in de haven van Auckland, Nieuw-Zeeland door de Franse geheime dienst tot zinken werd gebracht.

In 1985 hield de Franse regering kernproeven op Moruroa, een atol in Frans Polynesië. De Rainbow Warrior lag op 10 juli 1985 in de haven van Auckland om een protestvloot te leiden die richting Moruroa zou gaan varen. Later die dag ontploften twee bommen aan boord. Een eerste van 5 kg ontplofte en een tweede van 15 kg ontplofte 5 minuten later. De bommen sloegen een groot gat in de romp, waardoor de Rainbow Warrior snel zonk. Op een na konden de opvarenden veilig aan land komen. Fernando Pereira, een Nederlandse fotograaf van Portugese afkomst, verdronk toen hij na de eerste ontploffing en voor de tweede ontploffing zijn fotomateriaal probeerde te redden uit zijn hut.

De aanslag werd uitgevoerd door agenten van de inlichtingendienst (DGSE) onder de naam Operation Satanique. De agenten waren verdeeld in drie teams.

Het eerste team bestond uit Dominique Prieur en Alain Mafart, die zich voordeden als het Zwitsers echtpaar 'Turenge'. Zij waren verantwoordelijk voor de verkenning en de logistiek.
Het tweede team bestond uit de bemanning van het jacht Ouvea en was verantwoordelijk voor het binnenbrengen van de mijnen die gebruikt werden.
Het derde team bestond uit de duikers die de mijnen bevestigden. Gérard Royal (broer van Ségolène Royal), Jean Camas en Jean-Luc Kister
Aan boord van de Rainbow Warrior bevond zich een spionne, Christine Cabon, die zich onder de naam Frédérique Bonlieu bij Greenpeace had aangemeld om de Franse geheime dienst van informatie te voorzien.

De bemanning van Ouvea werd door de Nieuw-Zeelandse politie van betrokkenheid verdacht en daarvoor verhoord, maar alleen Prieur en Mafart werden gearresteerd en tot 10 jaar gevangenisstraf veroordeeld wegens dood door schuld en brandstichting. Ze waren op 12 juli om 9:00 gearresteerd op de luchthaven van Auckland toen ze hun gehuurde Toyota HiAce inleverden. Een waakzame burger vond hun gedrag verdacht en had het kenteken aan de politie doorgegeven.

Hoewel zowel de verantwoordelijk minister van Defensie Charles Hernu als het hoofd van de DGSE Pierre Lacoste in september 1985 aftraden na de affaire, bleef de Franse regering elke betrokkenheid ontkennen. Pas in juli 2005 werd bekend dat de toenmalige Franse president François Mitterrand destijds zelf toestemming had gegeven voor de aanslag ondanks dat hij dit in het openbaar sterk had veroordeeld.[2]

Nieuw-Zeeland weigerde in eerste instantie de beide Fransen uit te leveren. Na politieke druk vanuit Frankrijk, die onder andere bestond uit het dreigen met een veto op de invoer van Nieuw-Zeelandse producten in de EEG, mochten ze in juli 1986 Nieuw-Zeeland verlaten om hun straf in eigen land uit te zitten. Frankrijk onthaalde hen als helden, gaf hun de hoogste militaire onderscheiding, het Legion d'Honneur, en liet hen na een kort en licht huisarrest vrij."


Ontstellend ook te lezen dat Frankrijk politieke druk uitoefende door te dreigen met een veto op de invoer van Nieuw-Zeelandse producten in de EEG. 

Moeten we de liquidatie van Mendez ook niet van uit een andere invalshoek bekijken?

73

(44 replies, posted in Gladio - Staatsveiligheid)

"Jean Bultot, geholpen door een attaché van de ambassade van Congo in ons land, leverde vuurwapens aan MSI. Dat staat in een pv van de BOB van Brussel.

De Movimento Sociale Italiano (MSI) was een eerst neofascistische en later nationaal-conservatieve Italiaanse partij, opgericht in 1946 door Giorgio Almirante (1914-1988), chef van het kabinet van de minister van Volkscultuur van Mussolini's fascistische marionettenstaatje de Italiaanse Sociale Republiek in Noord-Italië (1943-1945).

Na de Tweede Wereldoorlog werd Almirante 'leider' van de MSI, wat hij tot 1950 bleef. In die functie hield hij strikt vast aan een neofascistische koers (wat hij zich kon veroorloven, omdat de fascistische beweging tot in de jaren 50 in Italië tot een machtsfactor van betekenis kon worden gezien). Door het fascistische karakter van de MSI zijn er mensen die beweren dat MSI eigenlijk staat voor Mussolini Sei Immortale (Mussolini is onsterfelijk).

Er is ook een link tussen Licio Gelli en MSI. Licio Gelli (Pistoia, 21 april 1919 – Arezzo, 15 december 2015) was bekend als de "Eerbiedwaardige Meester" van de subversieve vrijmetselaarsloge P2.

Hij werd veroordeeld voor het frauduleuze faillissement van Banco Ambrosiano en voor het misleiden van het onderzoek naar het bloedbad van Bologna in 1980. Volgens de uitspraken van het Hof van Assisen van Bologna van april 2023 en juli 2024 is Gelli de aanstichter én financier van het bloedbad.

Minder geweten is dat Licio Gelli ook mede-grondlegger was van de mysterieuze organisatie ‘Rosa dei Venti’. In die militie waren er ook MSI-politici aanwezig. Waren de vuurwapens van Bultot voor deze politici?

Rosa dei Venti (letterlijk: windroos) was een geheime Italiaanse neofascistische organisatie met anticommunistische doelstellingen, verbonden met militaire kringen. De windroos is niet toevallig het symbool van de NAVO.

Het doel van de organisatie was om een soort bijgewerkte versie van het Solo-plan uit te voeren. Het Solo-plan was een speciaal noodplan om de openbare orde te beschermen, opgesteld in 1964 door Giovanni de Lorenzo tijdens zijn ambtstermijn als algemeen commandant van de Carabinieri, in opdracht van de president van de republiek Antonio Segni.

Er wordt vandaag gesteld dat de organisatie Rosa dei Venti vergelijkbaar was met Gladio, een soort lokale tak van een NAVO-inlichtingendienst die parallel aan - en op een hoger niveau - opereerde dan de officieel erkende diensten.

Om vandaag duidelijke redenen werd tegen de trafiek van vuurwapens van Bultot aan MSI waarvan sprake in het pv van BOB Brussel geen vervolging ingesteld."

Bron » p-magazine.com

Hoeveel bewijzen in die richting moeten er nog boven komen denk ik dan? Landen en Staten prediken vrede maar de wapenleveringen die zij ondertussen doen zijn niet alleen militaire hulp maar ook een teken van politieke steun.

Bultot die voor de feiten in Aalst zogezegd op zoek ging naar een wapen dat is voor mij ongeveer hetzelfde als een cafébaas die zijn café uit loopt en aan een voorbijganger een flesje bier vraagt. Toch raar he dat het bandje met het bewijs hier van verloren ging bij de Staatsveiligheid, niet?

"Jean Bultot belde daags voor de laatste overval van de Bende van Nijvel een informant van de Staatsveiligheid met de vraag of die hem ‘dringend’ een machinegeweer kon bezorgen. De informant nam het gesprek op en alarmeerde de Staatsveiligheid. Die verbood de infiltrant hiermee door te gaan en maakte zijn bandje zoek"

74

(351 replies, posted in Politiek & Business)

Inderdaad, gegarandeerd einde carrière. Maar ... ze zijn verdorie allemaal einde carrière (of toch bijna allemaal). Stel, dat de piste afpersing de juiste zou zijn, blijkbaar was dat niet terug te vinden in de boekhouding. Hoe ga je dan bewijzen dat er met zwart geld betaald werd?

En trouwens, er zijn er volgens mij genoeg geweest die gepraat hebben en daarna wenend moesten zeggen dat ze gefantaseerd hadden. Met de nadruk op moeten.

75

(351 replies, posted in Politiek & Business)

» Nieuws

Ik snap niet hoe iemand als Jef Vermassen zich daarbij kan neerleggen. In zijn plaats zou ik dat minstens betwisten.

"De wet verplicht al wie zijn medewerking verleent aan het gerechtelijk onderzoek, tot geheimhouding. Een inbreuk op deze geheimhoudingsplicht maakt een misdrijf uit, dat wordt bestraft met een gevangenisstraf tot drie jaar of een geldboete tot duizend euro."

76

(32 replies, posted in Filière Boraine)

Tiens wrote:

Daaruit besluit onderzoeksrechter Jean-Claude Lacroix dat de advocaten uiteindelijk meer weten dan zijzelf.

Het is minstens de tweede keer dat ik dit lees, maar je vergeet er telkens dit bij te zetten Tiens.

Begin 1986 werd Juan Mendez van FN vermoord. Had Mendez iets te maken met de Bende of was hij van plan om info te delen? Zeker is dat al begin 1988 de rijkswacht alle gegevens uit het Bende-onderzoek koppelde aan die van de moord op FN-wapenhandelaar Juan Mendez.

De rijkswachters maakten een zogeheten "uniebestand" in hun computer op het Centraal Bureau voor Opsporingen (CBO). Dat zei kapitein-commandant Benoît Saelens van dit CBO in de Bendecommissie.

Wie daartoe de opdracht gaf, kon hij niet zeggen. Maar hij dacht wel "dat de betrokken onderzoeksrechters er van wisten". Dat valt zeer te betwijfelen. Want nog tot in 1994 zeurden de speurders uit Charleroi om het dossier-Mendez te mogen inzien. Het verhaal van Saelens ondersteunde de stelling dat de rijkswacht op eigen houtje "een parallel onderzoek" naar de Bende deed.

Saelens stipte aan dat het CBO in 1985 een lijst maakte van ex-rijkswachters (Bouhouche, Beijer, Lekeu, Amory). Die werd vergeleken met lijsten van veroordeelden voor overvallen en van mensen die groter waren dan 1,89 m.

Dat gebeurde op initiatief van de rijkswacht zelf en Saelens was "niet zeker of de onderzoeksrechter er van wist". Saelens zei nog dat de rijkswacht zeker niét heeft gespeurd naar een mogelijke betrokkenheid van ex-rijkswachters bij de Bende.

Wat kunnen we hier dan uit besluiten? Dat verschillende onderzoeksrechters blijkbaar niet wisten wat sommige advocaten wisten en ook de rijkswacht wist ? Om nog te zwijgen van de journalisten die wisten wat de onderzoeksrechter niet wist.

Gaat het hier dan niet over (minstens) "bedrog" van de rijkswacht?

77

(247 replies, posted in Gladio - Staatsveiligheid)

Eén van de weinige schriftelijke sporen van deze zaak is teruggevonden in de schriftjes van wijlen substituut Willy Acke, de Dendermondse magistraat die tot 1989 aan de zijde van onderzoeksrechter Freddy Troch de Bende van Nijvel op de hielen zat. Via-via had Acke vernomen dat ook enkele big shots van warenhuisgroep Delhaize - voornaamste doelwit van de Bende - geheime rekeningen hadden bij de Generale. Misschien was er hier een spoor naar afpersing. Uit Ackes notities is op te maken dat ‘alle speurders’ die dag door Van Honsté werden ‘verplicht’ een schriftelijke verklaring te ondertekenen waarin ze beloofden nooit met wie dan ook te praten over wat ze in de Shell- building hadden gezien.

Speurder: "Klopt. Het was geen kwestie van willen, het was van moeten." De enige die voordeel haalde uit de huiszoeking was Jean-Pierre Hesbeen. Hij kwam er op het Feluy-proces vanaf met een vrij lichte straf.

De speurders behoorden tot de ploeg De Baets. De Baets stuit in dossier in 1984 bij de Generale op zwarte rekening van de Delhaize

-> Blijkt volledig parallelle boekhouding waar 30 miljard op staat
Boudewijn
andere leden van het hof, hoge clerus
Transferten -> Bahamas

Dossier zit nu in kluis PG of PK BXL [Parket van Brussel]

Alle onderzoekers BOB BXL Fin. moesten van Van Honsté briefje tekenen dat ze onder geen enkel beding nog de zaak zouden onderzoeken.

78

(247 replies, posted in Gladio - Staatsveiligheid)

Maar u bent geen advocaat in België, m.a.w. de Belgische Staat kan u niets doen, niets in de weg leggen, u geen 5 keer/jaar aan een belastingcontrole onderwerpen bijvoorbeeld. U weet dat Gol over de Bende en de CCC zei dat dit twee takken van 1 boom waren. Misschien moeten wij ons eens afvragen waarom een Belgische advocaat bereid zou zijn de tak af te zagen waarop hij zelf zit?

79

(173 replies, posted in Gladio - Staatsveiligheid)

Ik ben absoluut tegen elke vorm van geweld maar had met plezier de grote afstand naar Brugge gedaan om hem "een peir oep aa bakkes" te geven. De dédain waarmee hij over de slachtoffers sprak keerde mijn maag om "Marre des vagues descendants de victimes qui pleurnichent".

Hij was de kanker van de Staatsveiligheid die dacht dat hij de paus van R.

80

(100 replies, posted in Organisaties)

In dit artikel een foto van het pamflet met de tekst "gepiegeerde" wagen. Daarmee is ook duidelijk hoeveel Vlamingen er bij de CCC zaten. Die pamfletten lagen in de straat van de bomauto nabij het VBO gebouw.

» peterdejaegher.com