Het federaal parket heeft rond 2020 aan de Franstalige krant Le Soir laten weten dat er in het Bende van Nijvel-dossier DNA van zo'n 1.200 personen heeft laten onderzoeken.

Je kan niet naar de plaatselijke bibliotheek gaan om de lijsten van ex-huurlingen in te kijken, dus ik heb daar nog geen officiële bevestiging van gekregen. Maar voor zover mijn informatie correct is, heeft hij na zijn legerdienst als huurling gevochten in Congo (zie eerste post in dit topic). De rest van je profiel is nieuwe informatie voor mij maar het onderbouwt mijn vermoeden om hem op te nemen bij de verdachten op dit forum. Ik verwijs hierbij ook naar de informatie die ik vandaag heb geplaatst in het Huurlingen-topic (een profiel waarbinnen Sibille perfect past).

Die gelijkenis was me ook al opgevallen maar vermits ik zelf niet zoveel vertrouwen heb in robotfoto's, heb ik die gelijkenis niet vernoemd. Ik wachtte gewoon tot iemand anders het opmerkte.

Er wordt in dit topic veel gezegd en geschreven over de buit in Maubeuge; de ene noemt het "klein, want het was enkel wat thee en wijn", de andere noemt het "groot, want champagne was veel waard". Maar nergens is er duidelijkheid over de buit. Wat hebben ze gestolen en hoeveel was dit waard?

De beste bron die ik vind, is de website van de onderzoekers. Zij schrijven over de buit:

Vervolgens worden er voedingsmiddelen, wijn, champagne en ganzenlever gestolen.

Maar ook hier geen hoeveelheid of totale som van de buit. Het is wel gedetailleerd op vlak van welke voedingswaren er gestolen werden.

In een artikel van Le Soir van 10 januari 1983 schrijft de journalist:

(...) à des gangsters qui venaient devaliser un magasin spécialisé en vente d'alcools et qui réussirent à disparaitre avec quelque deux mille cinq cents bouteilles de champagne.

Hij geeft een gedetailleerd aantal - 2.500 flessen (!) - maar het aantal is zo hoog dat het totaal ongeloofwaardig wordt.

In het boek "De Bende: een documentaire" van Paul Ponsaers en Gilbert Dupont uit 1986 wordt ook verwezen naar de buit in Maubeuge:

"Voor wat thee, wijn en champagne, aarzelen de inbrekers niet het wapen te trekken en op de ordebewaarders te vuren."

Het probleem met deze zin is dat je het op verschillende manieren kunt interpreteren. Misschien is het niet zozeer een overzicht van de buit maar gewoon een opsomming van de zaken die je in de winkel kan kopen.

En als laatste verklaart toenmalige onderzoeksrechter Patrick Ramaël, meer dan 40 jaar (!) na de feiten dat er enkel thee werd gestolen:

"13 aout 1982, Maubeuge, 3 heures 25, ou la deux auteurs qui vol que du thé (...), pourquoi que du thé"

Het is de enige bron die spreekt over het feit dat de buit enkel thee was. Daarnaast kan je jezelf afvragen hoe betrouwbaar zo'n getuigenis is als deze meer dan 40 jaar na de feiten gebeurt.

Kort samengevat: wij weten niet wat de buit is en kunnen er dus ook geen conclusies over maken.

Hij was een goede vriend van Adriano Vittorio:

(...) Urenlang zal Adriano Vittorio zich dan, in een met anekdoten doorspekt betoog, blootgeven. Hij vertelt bijvoorbeeld over zijn goede vriend Mongi Ben Fredj die op een bepaald moment door de sectie zedenfeiten van de BOB-Brussel beschouwd wordt als 'de peetvader' van het Tunesische milieu in België. Ook de naam Alain Moussa vermeldt hij, een personage dat nog ter sprake zal komen.

Bron: De Bende: een documentaire | Paul Ponsaers en Gilbert Dupont

Ze hebben namelijk samen een restaurant uitgebaat in Marseille:

Na zijn leger dienst is Adriano teruggekeerd naar Marseille, waar hij een jeugdvriend heeft teruggevonden, ook uit Tunesië afkomstig. Een ontwortelde, net als hij. Mongi Ben Fredj werd op 22 december 1933 geboren in Kerkennah Sfax. Samen met Ben Fredj neemt Vittorio een restaurant over in de rue Thubaneau. Ze dopen het ‘L’Oasis’ ter herinnering aan hun land. Op het menu staan couscous en biefstuk friet. Tot driehonderdvijftig maaltijden per dag.

De enige schauduwzijde is het cliënteel van ‘l’Oasis’, dat alleen bezocht word door flikken, prostituées, tipgevers, pooiers en kleine boefjes die allen min of meer gebonden zijn aan de oude Guérini, de ‘peetvader’ die nog altijd over de onderwereld van Marseille heerst en de controle heeft over de drughandel die via de haven naar de Verenigde Staten leidt. Een individu dat, enkele jaren later, de makers van de film ‘French Connection’ zal inspireren.

Bron: De Bende: een documentaire | Paul Ponsaers en Gilbert Dupont