Zoals gezegd in een andere post: ik heb info gevraagd maar de persoon in kwestie is druk op iets anders aan het werken momenteel. Heeft beloofd me te contacteren zodra er wat tijd is.
Voor de volledigheid: Hilde Geens had dit ook al opgemerkt, ik citeer uit Beetgenomen:
Er waren andere sporen van bendewapens, maar de speurders in Charleroi reageerden altijd geïrriteerd als ik daarnaar polste. Kort voor de raid in Aalst, volgens La Dernière Heure begin oktober 1985, hadden spelende kinderen drie doorgeladen wapens gevonden in het struikgewas van het Osbroekpark vlak bij de Delhaize. Die wapens werden nooit bij het eigenlijke bendedossier gevoegd. Er was geen ballistisch verband, punt uit. Maar er was wel een verband van plaats en tijd. Dat er kort voor de moordraid vlak bij de Delhaize wapens gevonden werden, staat vast. Wanneer ze daar opdoken, hoeveel het er waren en welke, daarover verschillen de commentaren. Toen de wapens ontdekt werden, had de bende van Nijvel nog geen stempel gedrukt op het stadje aan de Dender, en Delta bestond nog niet.
Fons Baeyens, wapenhandelaar en practical shooter in Aalst, bij wie Bouhouche een klant was geweest, werd ingehuurd als expert. "De politie is er meteen mee naar hier gekomen. Het waren er drie, alle drie rommel. Ze waren geladen en stonden op scherp, de duim was afgeplakt met carrosserietape om vingerafdrukken te vermijden. De munitie die erin zat was herladen, amateuristisch. Het ging om twee revolvers en één wapen met afgezaagde loop en kolf, kaliber .38 special. Dat gebeurde zeer kort voor de overval, maar het had er volgens mij niks mee te maken, want die wapens waren niet aangetroffen langs een vluchtweg. Ik weet niet meer om welke wapens het ging. Een .22 was daar niet bij, een Smith & Wesson ook niet, maar wel een Spaanse kopie van dat wapen. Er zat geen geluidsdemper op."
"De juiste plek waar de wapens gevonden waren, heb ik niet kunnen achterhalen, maar het was in elk geval aan de kant van het Osbroekpark. Gerechtelijk commissaris Willy Meurillon vertelde mij dat hij in Aalst onderzoek had gedaan naar de herkomst van deze wapens, maar hij noemde er maar twee en zijn beschrijving klopte niet met die van Baeyens. ‘Het ene wapen, een .22, was verkocht in Zwitserland, waar ze geen register bijhouden van wapens van licht kaliber. Dat spoor liep dood. Van het andere, een S&W-revolver met geluidsdemper .38, hebben we de eigenaar in de Verenigde Staten teruggevonden, een Amerikaanse politieagente die het had binnengebracht voor herstelling in een wapenhandel. Het was uit die winkel gestolen."
Bleek dat in de bewuste periode o.a. Bouhouche in de VS was geweest samen met collega’s. Ze hadden bij terugkeer zoveel wapens bij en zo weinig documenten dat ze problemen kregen bij de douane op Zaventem. De lokale rijkswacht heeft dat toen opgelost. Hilde Geens nam contact op met de CBW om te vragen of dat spoor (ook al was het een long shot) opgevolgd was. Het antwoord kwam erop neer dat ze zot was als ze dacht dat ze dat gingen uitzoeken. In Dendermonde was er wel interesse maar die zaten niet meer op de zaak.
Persoonlijk vind ik dat het dom is om niet op alle slakken zout te leggen, zeker als een zaak vast zit en het niet onoverkomelijk is om iets uit te zoeken. Voor je het weet sta je naast Marnette die op de vraag waarom hij de dumpplaats van het wapen in de pastorale zaak niet heeft laten dreggen toen het spoor vers was begint te stamelen "goeie vraag…euh…".
