Op deze pagina op de website vind je wat gegevens over Eric. Hier een korte samenvatting:

Hij was de eigenaar van een kroeg, de Gypy's, in Sint-Lambrechts-Woluwe.

Gaf net als papa Haemers, zijn broer een maandelijks bedrag: er is sprake van 10.000 Belgische frank die Eric maandelijks aan Patrick gaf.

En dan is er nog het verhaal van de schietpartij aan L'Oeuf à la Coque:

De banden tussen De Staerke en Haemers leidden in het begin van de jaren tachtig zelfs tot een diplomatiek incident. Patrick Haemers, die toen al met een zwaar drugprobleem zat, ging zich bevoorraden in de snackbar L'Oeuf à la Coque aan de Charleroisteenweg, waar Philippe De Staerke de drugsdistributie controleerde. In 1981 was Haemers' broer Eric, cafébaas en ook een stevige jongen met veel branie die met lede ogen moest aanzien hoe Patrick steeds dieper wegzakte in de drugs, dat te weten gekomen. Hij ging naar L'Oeuf à la Coque en liet er weten dat er moeilijkheden zouden komen als ze zijn broer bleven bedienen. Hij werd uit de snackbar gegooid. Woedend schoot Eric Haemers daarop vanuit zijn auto met een kaliber .22 door de etalage van L'Oeuf à la Coque.

Philippe De Staerke reageerde meteen en zette een contract op het hoofd van Eric Haemers. Toen vader Haemers dat te weten kwam was hij in alle staten. Radeloos liep hij naar zijn vriendin Simone Menin, de weduwe van de vroegere peetvader van het Brusselse milieu, Michel De Wit. Zij belde meteen Philippe De Staerke en gaf hem opdracht om de zaak bij te leggen. De Staerke gehoorzaamde en een vredesconferentie werd belegd in het café Le Corbeau. Achille Haemers: "Ik ging er met Eric naartoe. Simone Menin was er ook. En toen kwamen twee mannen binnen die zwijgend aan de trap gingen staan. Eén van hen was Philippe De Staerke. Menin praatte met hen. De Staerke wilde dat Eric zijn verontschuldigingen aanbood. Eric weigerde en keek de gevaarlijke De Staerke recht in de ogen, tot die zijn blik neersloeg. En de hele zaak werd bijgelegd."

De Staerke niet is vrijgesproken maar buiten verdenking gesteld. Iemand die wat meer wil weten over de rechten van een inverdenkinggestelde kan dit eindwerk lezen » doks2.khk.be/eindwerk

De zakken die werden gevonden in het kanaal had een heel bizarre samenstelling. Het leek wel alsof men inderhaast een kast, een garagebox of een opslagplaats had leeggemaakt en alles in paniek in het water had gekieperd. Maar dit gebeurde wel aan de kanaalkom in Ronquières, een plek waar getuigen konden toekijken want de kom was vanaf de oevers goed zichtbaar. Er stond een frituur op nauwelijks twintig meter afstand en aan de overkant stonden twee huizen. Twee getuigen hoorden een plons en zagen een geparkeerde Golf en een break, en drie mannen die een nummerplaat vervingen. Maar de zakken werden niet meteen gevonden, want procureur Deprêtre liet het dregwerk uitvoeren door één plaatselijke brandweerman.

De samensteller hoopte natuurlijk dat men de zakken vlug zou vinden, anders had hij beslist niet zoveel risico's gelopen. Hoopte hij dat de speurders met in hun kielzog de pers er allerlei bedenkingen aan zouden vastknopen? Bijvoorbeeld dat gewone gangsters zich in paniek van allerlei compromitterende voorwerpen wilden ontdoen? of dat de Bende Delhaize afperste maar dat de warenhuisketen eindelijk het losgeld had betaald?

Een andere bedenking was dat de killer dood was en men daarom een punt achter de Bende-activiteiten had gezet. Het was ook mooi meegenomen als men zou concluderen dat de daders in Aalst dezelfde waren als in 1982 en 1983, wat meteen een eind maakte aan speculaties over de 'contracttheorie' of de 'complottheorie'.

Maar men kon de zaak ook anders bekijken. De inhoudanalyse van de zakken bracht immers een tip van de structuur van de Bende aan het licht. Hier leek een gestoord genie aan het werk dat de speurders wou uitdagen. En wie buiten Madani Bouhouche was in staat dit te doen en zijn werk als het ware van een handtekening of watermerk te voorzien?

Buiten wapens werden in de zakken ook banale zaken gevonden zoals een mes, een vork, een siliconenpistool, een flesje met een onbekende substantie en stukjes kapot gesneden verpakking voor Legia-patronen. Dit was eigenlijk rommel, maar typisch voor een verzamelaar.

In een van de zakken zat ook een zeldzaam munitielabel 9ZP23. De Deltaspeurders troffen een identiek label aan bij Darville, de wapenmaker van de Bende Haemers.

De Mossad was in België goed vertegenwoordigd. De katsa's of operationele case officers waren hooguit met hun drieën maar ze konden willekeurig agenten aanwerven zoals Beijer, Goffinon en Lekeu en beschikten voorts over de zogenaamde Joodse helpers of sayanim in de diaspora, meestal burgers zonder strafblad en zonder Israëlische nationaliteit.

In de wereld van de spionage vormen de sayanim een uniek systeem. Ze kunnen inlichtingen vertrekken, medische zorg en vervoer leveren, onderduikadressen en financiële middelen bezorgen en dit allemaal zonder tegenprestatie, hooguit voor een kostenvergoeding.

Bron: De Bende van Nijvel en CIA, Guy Bouten