Schriftelijke vraag nr. 2774 gesteld door Eric Thiébaut (PS) op 7 december 2017 aan minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken Jan Jambon te beantwoorden tegen 17 januari 2018

De pers bracht onlangs de gemoederen in beroering met berichten over een lid van de Bende van Nijvel dat zo goed als zeker zou zijn geïdentificeerd. Het feit dat die persoon een gewezen rijkswachter was, die nog jaren bij de politie actief was voor hij in 2015 overleed, deed nog meer opschudding ontstaan. Dat doet uiteraard tal van vragen rijzen, zowel over die specifieke persoon als over de infiltratie van extreemrechts in de politiediensten tijdens de jaren 80.

1. Wat was de staat van dienst van die voormalige rijkswachter in de loop van zijn carrière?

2. Werden er tijdens zijn loopbaan rapporten over hem opgesteld?

3. Hoe verliep zijn verdere loopbaan bij de federale politie?

4. Denkt u dat vandaag nog het gevaar bestaat dat er extreemrechtse groeperingen in onze politiediensten infiltreren? Welke maatregelen worden er genomen om dat te voorkomen?

Schriftelijke vraag nr. 2318 gesteld door Carina Van Cauter (Open Vld) op 11 december 2017 aan minister van Justitie Koen Geens te beantwoorden tegen 17 januari 2018

Onlangs verkregen we van u in de commissie Justitie een duidelijke stand van zaken en verdere informatie betreffende het onderzoek naar de Bende van Nijvel en de meest recente onthullingen over de mogelijke identiteit van de Reus van de Bende. Tijdens uw uiteenzetting in de commissie Justitie van 24 oktober 2017 ging het kort ook over de caravan die eigendom was van Christiaan B. U verklaarde toen: "Ingevolge contact met de voormalige vriendin van de rijkswachter in 2017, gaf zij enkele bijkomende elementen en meer bepaald dat zij hem een caravan had gekocht in Cerfontaine op een camping. Deze caravan werd teruggevonden door de onderzoekers, maar er werd geen enkel bruikbaar spoor meer aangetroffen."

In uw uiteenzetting een week later in de commissie Justitie haalde u het onderzoek naar de caravan ook kort aan: "In verband met de onthullingen over de identiteit van de mogelijke Reus, de laptop van betrokkene werd inderdaad onderzocht. Hetzelfde gebeurde met zijn persoonlijke spullen die na zijn overlijden terechtkwamen bij zijn broer. Ook een caravan die hij bezat, werd onderzocht. Gelet op het geheim van het onderzoek kan ik daarover niets meer zeggen.". In de pers kon ik ook lezen dat een journalist zonder enig moeite de caravan van de verdachte kon betreden en zelf de hele inboedel nagaan. Tot zijn verbazing kon hij een adresboekje vinden daterend uit 1984 met daarin een tiental namen en adressen uit de buurt van Aalst.

Volgens een overlevende van de aanslag in Aalst is minstens één van de namen een extreemrechtse wapenliefhebber uit Erembodegem. Aldus lijkt het alsof dit minstens enige aandacht van de speurders oproept. Groot is mijn verbazing wanneer ik dan ook lees dat procureur-generaal De Valkeneer volledig uit de lucht valt wanneer hem op het adresboekje gewezen wordt. Volgens hem hebben de speurders de caravan grondig doorzocht, en zoals ook uit uw uiteenzetting van 24 oktober bleek, geen enkel bruikbaar spoor meer gevonden. De procureur-generaal verklaart verder dat het boekje in beslag genomen zal worden bij de journalist in kwestie en dat het verder onderzocht zal worden. Een adresboekje, daterend van een jaar voor de aanslag in Aalst, van een van de mogelijke hoofdrolspelers in de Bende van Nijvel, met daarin namen en adressen van kennissen van de verdachte, lijkt mij een voldoende nuttig spoor om verder te onderzoeken.

1. Klopt het dat de speurders niets hebben gevonden in de caravan van Christiaan B.? Zo ja, gebeurde het onderzoek wel grondig genoeg gezien een journalist het adresboekje zonder enig probleem kon vinden?

2. Acht u het nodig dat het domein van de verdachte beter afgeschermd wordt van eventuele passanten of bezoekers? Mogelijke sporen kunnen, zo blijkt, verloren gaan.

3. Zal u instructies geven aan de procureur-generaal en het onderzoeksteam om dergelijke zaken in de toekomst te vermijden?

Nathalie Palsterman over de documentaire die gedraaid wordt door de RTBF en de VRT en over de merkwaardig inzage van het dossier door een journaliste van de RTBF:

(...) De briefschrijver vermeldde ook een vertrouwelijk contract dat Justitie had gesloten met de VRT en de RTBF voor een reportage die moest aantonen hoe hard de speurders van Charleroi wel werkten. Volgens de brief werden speurders tegen hun zin gedwongen om daarin te acteren.

(...) "In april 2016 waren we terug in Charleroi voor opzoekingen. In een aparte ruimte met een computer konden we daar het gedigitaliseerde dossier doorzoeken, met de hulp van die twee Nederlandstalige speurders. Ze hadden ons eerder al verteld dat ze dachten nog anderhalf jaar werk te hebben om het dossier rond te krijgen. Het stemde ons hoopvol. Maar nu lag er op een tafel in die computerruimte een grote stapel dossiers. Even later kwam er een vrouw binnen met een doos waar ze een scanner uit haalde, waarmee ze de papieren dossiers begon te scannen."

"Toen ze hoorde dat we Nederlands spraken, zei ze dat ze uit het Leuvense kwam en als journaliste voor de RTBF werkte. Ze vertelde dat ze aan een documentaire over de Bende werkte, maar wat en hoe was nog geheim. We vielen zowat van onze stoel. Geheim van het onderzoek? Die vrouw was daar gewoon onze dossiers aan het kopiëren. We waren gechoqueerd. Ook de speurders wisten helemaal van niets. We wilden een klacht indienen tegen de schending van het onderzoeksgeheim. Maar bij wie? De onderzoeksrechter die dat zelf had toegelaten? En we hadden geen advocaat meer. Kort nadien hoorden we dat de twee speurders niet meer in de onderzoekscel zaten. Het was onwezenlijk."

(...) "Een paar dagen na het incident met die journaliste zijn de speurders bij onderzoeksrechter Martine Michel ontboden. Ze heeft hen gevraagd om formeel te ontkennen dat wij daar een journaliste hadden gezien die dossiers kopieerde. Ze vroeg hen dus om te liegen. Dat hebben ze geweigerd. Kort daarna zijn ze uit de onderzoekscel verwijderd."

(...) "Op 4 oktober 2016 was er in Charleroi de jaarlijkse vergadering met de nabestaanden en de onderzoekscel. Met de jaren komen steeds minder mensen opdagen, omdat het doorgaans een maat voor niets is en we toch geen concrete antwoorden op onze vragen krijgen. Maar dit keer begon onderzoeksrechter Michel met een speech over 'l'incident Palsterman'. De andere nabestaanden vielen uit de lucht. Het was om door de grond te zakken. Ze vertelde over ons bezoek in april, en dat we ons vergist hadden: het was geen journaliste maar een fotografe, zei ze. Maar die vrouw heeft zich aan ons voorgesteld als journaliste en dat wás ze ook. We werden dus publiek leugenachtig gemaakt tegenover de andere nabestaanden."

Bron: Knack | 20 december 2017

Het interview van 21 november 2017 van de procureurs-generaal Christian De Valkeneer en Ignacio de la Serna aan Humo is dan toch niet onopgemerkt voorbijgegaan aan een aantal parlementsleden. De volgende schriftelijke parlementaire vragen over de uitlatingen (en eventuele schendingen van het geheim van het onderzoek) van de PG's zijn alvast gesteld aan de minister van Justitie Koen Geens. Het is afwachten op het antwoord van de minister die tegen ten laatste 9 februari 2018 dient te antwoorden.

Schriftelijke vraag nr. 2349 gesteld door Hendrik Vuye (Vuye&Wouters) op 4 januari 2018

In een interview in Humo (21 november 2017) geven procureur-generaal Christian De Valkeneer en procureur-generaal Ignacio de la Serna toelichting bij het dossier van de Bende van Nijvel. In de commissie voor de Justitie hebt u verklaard dat het College van procureurs-generaal het niet opportuun vindt om procureur-generaal De Valkeneer te horen in de commissie voor de Justitie. Dit kan redelijk verantwoord zijn gelet op het geheim van het onderzoek. Dit is het echter helemaal niet wanneer twee hoge magistraten wel toelichting geven bij het dossier in de media.

1. Om welke reden acht het College van procureurs-generaal het niet opportuun om procureur-generaal De Valkeneer te horen in de Kamer?

2. Heeft het College van procureurs-generaal beslist dat beide hoge parketmagistraten wel toelichting mogen geven bij het dossier in de media, maar niet in de Kamer?

3. Wie heeft de beslissing genomen voor dit interview?

4. Wie is hiervoor de politiek verantwoordelijke?

Schriftelijke vraag nr. 2352 gesteld door Hendrik Vuye (Vuye&Wouters) op 4 januari 2018

In een interview in Humo (21 november 2017) geven procureur-generaal Christian De Valkeneer en procureur-generaal Ignacio de la Serna toelichting bij het dossier van de Bende van Nijvel. In dit interview stellen ze dat Michel Libert heeft toegegeven dat bij Westland New Post bepaalde technieken werden aangeleerd om een grootwarenhuis aan te vallen. Ook andere aspecten van het dossier worden in dit interview openbaar gemaakt. Gelet op het geheim van het onderzoek en het recht op een eerlijk proces roept dit vele vragen op.

1. Zijn deze verklaringen al dan niet in strijd met het geheim van het onderzoek?

2. Wie beslist welke verklaringen een hoge parketmagistraat mag afleggen?

3. Wie is hiervoor de politiek verantwoordelijke?

In het boek van Guy Bouten 'De bende van Nijvel: verraad. manipulatie. geheime diensten':

François Ertryckx, schuilnaam Astérix, beschuldigde een zekere Dany, een rijkswachter, ervan dat hij betrokken was bij de Bende. Ertryckx leerde Dany kennen tijdens het diepzeeduiken en vernam dat hij voor 12.500 euro criminelen aanwierf om aanslagen te plegen op Delhaizes. Hij bedoelde met Dany ongetwijfeld ex-rijkswachter Bouhouche. Jan De Wachter, een agent van het BIC, kreeg deze info eind 1984 via Jacques Genevois, een criminele burgerinfiltrant. Ertryckx werd in januari 198S vermoord aan het shoppingcenter in Anderlecht. Het BIC-dossier over Bouhouche verdween spoorloos.

Drie antwoorden van Michel Libert op bovenstaande passage:

Antwoord 1:

En parcourant le fil en référence, une évidence m'a interpellé. Il y avait au sein du WNP, deux membres dont l'identification me revient.

Le nom du premier est Cordonnier. Le second, son ami fidèle/complice dans la vie, je ne m'en rappelle plus mais il était surnommé "Astérix" (uniquement un surnom, et non son nom code au sein de la structure). Mais celui-ci, plutôt très maigrichon et peureux, était loin de ressembler à un garde du corps.

Par contre, le nom de François Ertrijckx m'était inconnu jusqu'à la lecture du fil du sujet. Mais, par contre, je me souviens catégoriquement qu'un proche contact/collaborateur de Paul Latinus (donc dans une sphère adjacente ou au sein de la GAP) était un individu qui était justement garde du corps de Plastic Bertrand et avait suivi des cours dans un des clubs de JF Calmette.

Etait-ce le même personnage? ... Ou y-aurait-il eu un autre body-guard? ... Voilà une nouvelle question pouvant être posée.

Antwoord 2:

Nouvelle réflexion ... Nouveau lien?

Paul Latinus entretenait des liaisons très fermes avec un nommé Jacques Genevois. Celui-ci apparaît dans le schéma que j'ai remis au juge Lyna. Il était un des contacts permanents dans le cadre d'une collaboration avec la Gendarmerie portant sur le combat du trafic de drogues, pour autant que mes souvenirs ne me trompent.

Est-ce la même personne? ... Un homonyme?

Antwoord 3:

Autres éléments concernant Cordonnier et son camarade (dont je ne me rappelle toujours pas le nom, désolé). Ils ont été suspendu de toute action au WNP suite à des successifs non respects de procédures et protocoles ayant mis la structure en péril potentiel. J'ai appris plus tard qu'ils avaient alors rejoins Christian Elnikoff et sa sphère. Il me semble en avoir informé Joseph Kausse.