kenza wrote:Op 12 november 1986 wordt een proces verbaal opgesteld van de getuige die de speurders de weg wees naar de in het kanaal gedumpte zakken:
Franck O. woonde in die tijd in een caravan langs het kanaal en werd in de nacht van 10 op 11 november 1985 gewekt door stoppende auto's (meervoud) en pratende mannen die wat zakken in het water gooiden. Hij dacht eerst aan boeven en zegt aandachtig te hebben geluisterd naar wat de mannen tegen elkaar zeiden: "Ik hoorde het woord 'dokter' uitspreken (...). In de context van een zin als 'non, ça va docteur."
Als blijkt wat zo goed als zeker is dat de zakken recent in het water lagen dan klopt deze getuigenis toch niet ??
kenza, die Franck O. en nog een andere bewoner hadden een getuigenis afgelegd in november 1985 over voertuigen en mannen op het jaagpad. Eén van de getuigen (of beide?) had(den) ook melding gemaakt van iets dat op het water dreef (dus al niet een zak vol met wapens). Die getuigenissen waren de reden van de eerste duik in 1985. Bij die eerste duik werd niets gevonden, behalve een stukje papier van een munitiedoos en een visitekaartje in het gras van de berm. Ook werd een afgezaagde kolf teruggevonden nabij de sluis van Ittre.
Diezelfde getuigen werden, in het kader van de tweede duik in 1986, opnieuw ondervraagd. Het vermelde PV van 12 november 1986 zal dus over deze tweede verklaring gaan. Maar blijkbaar zouden deze getuigen pas opnieuw zijn ondervraagd geweest nadat de tweede duik resultaat had opgeleverd en niet voorafgaandelijk aan deze tweede duik.
Bossi wrote:Het ligt in handen van de Procureur Generaal om het tegendeel te bewijzen waar tot op heden de speurders van de cel Delta niets kan verweten worden.
Vastgesteld dat men zich zou hebben laten manipuleren door een informant. Van de veronderstelling uitgaande dat het inderdaad zo is dat men een tip krijgt dat er zich een aantal goederen zouden bevinden. Dan zou men toch al een héél slecht speurder zijn om niet opnieuw te gaan zoeken in die befaamde bocht van Ronquières. Men heeft dan nog alle middelen aangewend, zéér grondig gezocht en véél materiaal boven gehaald en gevonden dat men aan de bende of een andere bende zou kunnen koppelen.
Met andere woorden, de speurders hebben hun taak en opdracht uitgevoerd.
Als dan 20 of zoveel jaar later zou blijken dat iemand dat daar speciaal is gaan deponeren, om welke manipulatie dan ook. Om iemand op een spoor te brengen? Iemand op een vals spoor te brengen? Om een aantal zaken te verdoezelen? Dat weten we niet. Dat maakt nou net het deel uit van een gerechtelijk onderzoek. In deze fase kan men de speurders tot op heden niets verwijten.
Ik kan er volledig inkomen dat die speurders toen hun werk gedaan hebben. Alleen is er toch iets dat wringt. Waarom is de Delta-cel daar opnieuw gaan duiken als uit het dossier bleek dat er wel degelijk gevolg is gegeven geweest aan de getuigenissen van de oeverbewoners uit november 1985? De Delta-cel wist uit het dossier dat er op deze plek al gedoken is geweest in november 1985. Men haalt het feit aan dat die eerste duiker slechts 2 uur zou hebben gedoken en de zone maar oppervlakkig onderzocht zou gehad hebben. Waaruit concludeerde de Delta-cel dat? Stond dat toen (dus in september-oktober-november 1986) ergens op papier? Hadden speurders van de Delta-cel deze duiker ondervraagd en de zone met hem eens afgelopen vooraleer opnieuw te gaan duiken?
Ik denk van niet. De verwijzing naar de manier waarop deze duiker te werk zou geweest zijn in november 1985 komt, bij mijn weten, nl. voor de eerste keer pas aan bod in de verklaring van procureur Deprêtre tijdens de Eerste Bendecommissie (dus pas in 1988 of 1989). Het is Deprêtre die voor de Bendecommissie gezegd heeft dat die duiker toen maar twee uur zou gedoken hebben. Maar wist hij eigenlijk wel waarover hij het had of verklaarde hij zomaar wat voor de commissie? Zoals we weten kon Deprêtre wel meer bizarre verklaringen afleggen over het onderzoek.
Een loutere herlezing (in de periode september-oktober-november 1986) door de Delta-cel van het PV van de getuigenissen uit november 1985 kan dus niet de aanleiding zijn geweest om op een plek, waar in het verleden al gedoken werd en niets werd gevonden, opnieuw te gaan duiken. Er moet een andere reden hiervoor geweest zijn, mogelijks een tip van een informant. Als één van die speurders een tip zou gekregen hebben van een informant om daar nog eens te gaan duiken en deze speurder niet wil zeggen wie die informant is geweest, zelfs niet na 30 jaar, dan is er wel degelijk sprake van manipulatie van het onderzoek want dan wordt er cruciale informatie achtergehouden. Bovendien trekt hij zijn collega's van de Delta-cel, die vermoedelijk niet op de hoogte zijn van het bestaan de tip van de informant en dus niet begrijpen waarom ze geviseerd worden, mee het bad in. De naam van deze informant is nl. een begin van een spoor die tot de bewaarder van het bewijsmateriaal en de plaats van deze bewaring vooraleer alles in het water werd gesmeten, en mogelijks tot de daders kan leiden. Als die naam niet wordt vrijgegeven dan blokkeert men onherroepelijk een zeer belangrijk spoor.
Feit blijft, en daar ben ik het met u volledig eens, dat onderzoeksrechter Michel en de PG's De Valkeneer en de la Serna het geheim van het onderzoek schenden door in de media deze manipulatiepiste kenbaar te maken. Tenzij door druk vanuit de media uit te oefenen nog de enige manier en uitweg was om de ex-speurders aan de praat te krijgen.
