9,001

(61 replies, posted in 1983)

Het kan natuurlijk dat de 'grote' man in Dinant niet dezelfde is als de grote man die het warenhuis in Halle heeft overvallen.

Een tongval is een accent in de gesproken taal waaraan men de herkomst van de spreker kan herkennen. Dus het was aan het Frans niet te horen waar hij vandaan kwam.

9,002

(13 replies, posted in Bibliografie)

Op de website van Apache staat ook een uitgebreid artikel over de persconferentie van de voorstelling van het boek.

"Rijkswacht fabriceerde netwerkverhalen over Dutroux en Nihoul"

Op het hoogtepunt van de affaire-Dutroux heeft de rijkswacht doelbewust wilde verhalen over netwerken van hooggeplaatste prominenten rondgestrooid, om vervolgens de X-getuigen daarna des te gemakkelijker onderuit te kunnen halen en zo meteen alle sporen naar mogelijk bestaande netwerken volkomen ongeloofwaardig te maken. Die ophefmakende stelling lanceert ex-rijkswachter Marc Toussaint in een nieuw boek. Hoe is de rijkswacht erin geslaagd om iedereen te manipuleren? En waarom was dat nodig?

» Nieuws

9,003

(20 replies, posted in Politiek & Business)

Meer informatie over Jean-Paul Dumont vind je op de website » CEPIC

9,004

(21 replies, posted in Overzicht Bendes)

dim wrote:

Wie is DJ?

Een diskjockey (van het Amerikaans-Engelse disc jockey) is van oorsprong de persoon die de platen op de draaitafel of platendraaier legt. Tegenwoordig wordt echter de afkorting dj (meestal DJ in namen) of deejay (met Engelse uitspraak) meer gebruikt. Een vrouwelijke diskjockey wordt wel aangeduid met de Engelse term DJane.

9,005

(61 replies, posted in 1983)

Potig : Iemand die zeer sterk is en veel spieren heeft. Denk aan de potige smurf, de sterkste van alle smurfen.
Lijvig : corpulent, dik, gezet, zwaar, omvangrijk, volumineus, stroperig

9,006

(138 replies, posted in Onderzoeksdaden)

Hieronder wat informatie over het syndroom van Asperger :

Het syndroom van Asperger, ook wel aspergersyndroom of stoornis van Asperger, is een pervasieve ontwikkelingsstoornis vernoemd naar de Weense kinderarts dr. Hans Asperger. Het syndroom kenmerkt zich door beperkingen in de sociale interacties en een beperkt repertoire aan interesses en activiteiten. Anders dan bij de klassieke autistische stoornis is er geen sprake van vertraging in de ontwikkeling van de taalvaardigheid op lage leeftijd. Er is een normale tot hoge intelligentie en een gemiddelde neiging tot het maken van contact.

Net als bij de andere stoornissen uit dit spectrum is er sprake van een onhandige motoriek, moeite met het "lezen" van sociale situaties, gebrek aan inlevingsvermogen, moeite met veranderingen, een neiging tot vaste gewoonten, een voorkeur voor bezigheden en interesses met sterk herhalende of systematische elementen, neiging tot obsessief gedrag en makkelijk opgaan in een fantasiewereld.

Belangrijke verschillen met klassiek autisme zijn de (vrijwel) normale taalontwikkeling, de normale of zelfs hoge intelligentie en de normale behoefte om contacten te leggen. Het syndroom van Asperger wordt om deze redenen vaak tot het mildere eind van het autismespectrum gerekend. Vaak worden mensen met het syndroom van Asperger beschouwd als individuen die excentriek, wereldvreemd of Einzelgänger  zijn.

Kenmerken

  • Opgaan in intense interesses: mensen met het syndroom van Asperger kunnen intense preoccupaties koesteren. De precieze interesse verschilt per persoon; vaak is deze sterk gespecialiseerd en maakt op buitenstaanders een willekeurige indruk. Verzamelwoede komt veel voor, uiteenlopend van postzegels tot ongebruikelijke objecten zoals ventieldopjes. Ook het verzamelen van encyclopedische kennis over allerlei onderwerpen komt veel voor. Kenmerkend voor het syndroom van Asperger (en autisme in het algemeen) is niet zozeer wat de precieze interesse is, maar vooral de intensiteit waarmee men zich ermee bezighoudt. Vaak is het voor het individu van belang of het gekozen onderwerp het individu in staat stelt er een ordening en categorisering in aan te brengen.

  • Bijzonder taalgebruik: Kinderen met het syndroom van Asperger kunnen opvallen door een "pedante" manier van spreken. Hun spreektaal is vaak formeel en barok en vertoont veel overeenkomsten met schrijftaal. Ze komen vaak autoritair over door de stelligheid van hun uitspraken en vaak eentonige stemgeluid. Verder hebben ze een sterke neiging lang over hun "specialisme" door te praten terwijl de gesprekspartner er allang geen interesse meer voor toont (een preoccupatie die ook bekend staat als fiepen). Ze kunnen echter uitblinken in spelling, genieten van dictees en van het uitleggen van spelling- en grammaticaregels en kunnen lezen en voorlezen als kinderen die jaren ouder zijn. Dit staat los van de inhoud van de tekst, die ze misschien niet eens begrijpen (hyperlexie). Een persoon met het aspergersyndroom wekt met zijn manier van spreken vaak hilariteit, of juist dodelijke ernst. Dit kan de aanzet zijn tot een imago als grappenmaker, waarbij de nadruk vaak zal liggen op taalgrappen (woordspeling, woordspel, kreupelrijm, satire) en absurdistische humor; juist niet op serieuze kritiek of op situationele humor waarbij interactie tussen mensen van belang is.

  • Sociale beperkingen: Mensen met het syndroom van Asperger kunnen binnen de sociale context moeilijk "tussen de regels lezen". Het besef van wat sociaal aanvaard is, is vaak niet intuïtief. Daardoor vindt men vaak niet de juiste toon en mimiek om de eigen emotionele toestand te uiten. Het vermogen om letterlijke en figuurlijke taal uiteen te houden en om iemands lichaamstaal te lezen is beperkt, evenals de theory of mind, zoals dat voorkomt bij veel vormen van autisme. Het juist inschatten wanneer het woord kan worden genomen in een gesprek, en wanneer niet, is vaak slecht ontwikkeld. Algemeen bekende metaforen zijn voor mensen met het syndroom van Asperger vaak moeilijk te begrijpen, terwijl de eigen metaforen juist voor de omgeving dikwijls onbegrijpelijk zijn. Dit alles maakt dat gesproken kan worden van een, soms sterk, verminderd empathisch vermogen.

  • Emotionele bijzonderheden: Iemand met het syndroom van Asperger heeft het in het algemeen moeilijk de emoties van anderen te plaatsen, in het bijzonder de subtiele boodschappen door gelaatsuitdrukkingen, oogcontact en (intiem) lichamelijk contact. Ze zijn vaak nogal egocentrisch en kunnen daardoor egoïstisch overkomen.

  • Sensorische kenmerken: Overgevoeligheid voor tast, geluiden en smaken komt voor. Deze tot overprikkeling leidende overgevoeligheid maakt dat men zich slechter kan concentreren. De gevoeligheid voor onregelmatige prikkels is vaak groter dan voor regelmatige. Sommigen zijn zelfs extreem gevoelig voor harde geluiden of sterke geuren, of houden er niet van aangeraakt te worden. Het tikken van een klok of het druppelen van water kan tot razernij leiden. Te fel licht, knipperend licht zoals tl-verlichting en te felle kleuren kunnen letterlijk een marteling zijn, maar dit hoeft niet.

Bron » Wikipedia.org

9,007

(143 replies, posted in Onderzoeksdaden)

LuckyOne wrote:

En de vierde vluchtte via de Docusberg weg.

Waarschijnlijk wel.

Eddy Vos in 2004: "Alle getuigen, ook in Aalst, spraken van een GTI met vijf deuren. De GTI in 's Gravenbrakel had er drie. Ook de kleur stemde niet overeen. Dan denk je: stel dat die uitgebrande GTI door de twee anderen is achtergelaten om een dwaalspoor te creëren?"

Als alle getuigen in Aalst over een Golf met vijf deuren spreken, waarom gebruiken ze voor de reconstructie dan een Golf met drie deuren?

9,008

(61 replies, posted in 1983)

Ben wrote:

Dit is de eerste keer dat er over zo'n grote man wordt gesproken.

Ik zou dit willen corrigeren. Na de overval in Dinant geeft één van de getuigen een beschrijving van de twee daders: "Later beschrijft hij hen als een man van middelmatig gestalte vergezeld van een grote, lijvige en potige kerel." Er zou dus sinds de allereerste overval van de Bende al een grote man aanwezig zijn.

9,009

(15 replies, posted in Andere Personen)

De bende van Fredo Godfroid wordt omschreven als één van de best georganiseerde die België ooit heeft gekend. Fredo Godfroid nam in 1983 ontslag bij de Gerechtelijke Politie omdat hij 'walgde' van de praktijken van de GP. Hij zou toen beschikt hebben over gouden gegevens over de Bende van Nijvel, die hij niet kon of mocht uitspelen.

Zijn bende pleegde tussen 1988 en 1991 meer dan vijftig gewapende overvallen op juweliers, banken, postkantoren en handelsreizigers in juwelen. Een zekere Pascal De Boeck was de rechterhand van bendeleider Godfroid. Die werd uiteindelijk ingerekend op 16 februari 1991, en een jaar later veroordeeld tot twaalf jaar tijdens een geruchtmakend proces met in totaal 37 verdachten.

Pascal De Boeck over de vlucht na een overval op een juwelier : "Onder mijn jas had ik een riotgun zitten, die lag altijd in de auto voor als er een achtervolging was of zo. Uiteindelijk raken we toch op het parkeerterrein van de GB. We lopen naar onze andere wagens, en wie komen we tegen? De zwaantjes! Ik loop er plat op, in een bebloede training met een riotgun die half onder mijn training uitsteekt. Op een vrijdagavond. Die parking vol mensen, en er is niemand die ons bekijkt. Ook de politie niet, die waren bekeuringen aan het uitdelen." Dit was in 1989.

Over Godfroids gouden gegevens over de Bende van Nijvel wil Pascal De Boeck het niet hebben: "Dan ben ik dood."

Pascal De Boeck over drugs tijdens een overval: "Kijk, daarom is het belangrijk dat je nuchter bent als je een overval pleegt. Geen coke, geen alcohol. Anders heb je jezelf niet meer in de hand. Raakt er dan iemand in paniek, dan ga je sneller schieten. Een echte gangster pleegt zijn overvallen nuchter. De mannen van de Bende Haemers, die schoten er op los omdat ze vol coke zaten. Ik ben altijd van het principe geweest: 'Je hebt met mensen te maken. Je doet watje moet doen, je pakt het geld, maar je hebt het recht niet om een mens zijn leven af te nemen."

9,010

(146 replies, posted in Hypotheses)

Bouhouche bijvoorbeeld past wel en niet in het plaatje. Hij liet altijd heel veel bewijzen achter. Het feit dat hij niet gekoppeld kan worden aan de bende, zegt best veel. Hij past wel in het plaatje vanwege zijn grootheidswaanzin, zijn ideeen omtrend het afpersen van warenhuizen. Maar of hij in staat was, zulke dodelijke criminelen voor hem te laten werken, moet ie over erg veel geld hebben beschikt. Die geldstroom bestaat volgens mij niet.

Volgens GPP'er Doraene maakten de ex-rijkswachters Bouhouche, Beijer en Amory in de jaren '80 deel uit van een criminele organisatie. Hij verwees hierbij naar de typische kenmerken van een criminele organisatie, waaronder voldoende financiële middelen :

"Ze konden reeds 93 miljoen frank putten uit hun vorige delicten, waarvan 35 miljoen frank beschikbaar waren voor Bouhouche en Beijer. De affaire Zwarts, de bewakingsagent die met te bewaken geld verdween en waarschijnlijk werd vermoord, leverde minstens 30 miljoen maar waarschijnlijk 90 miljoen frank op. De wapencollectie van Mendez was op haar beurt 2.3 miljoen frank waard."

"Daarnaast had Bouhouche de griffie van de Brusselse correctionele rechtbank voor 3 miljoen frank opgelicht. Bouhouche had zich in uniform, hij was nog steeds BOB'er bij de rijkswacht, met een vals kantschrift van onderzoeksrechter Lambeau aangeboden bij de griffie en had gemeld dat hij 3 miljoen frank, die in een drugszaak aangeslagen was, moest komen halen."