9,441

(16 replies, posted in Robotfoto's)

In een gesprek met Guy Bouten verwijst ex-rijkswachter François Raes naar deze robotfoto. Hij verklaart er het volgende over: "Beijer herken ik in de robotfoto van een verdachte gesignaleerd in de buurt van het Texacostation van Groot-Bijgaarden rond het tijdstip van de raid op de Delhaize in Aalst. Een getuige beschrijft een man die een geweer draagt onder een lange jas en vooral zijn typische gang. "

François Raes verklaart hoe Beijer wandelde: "Bob had een rare tic en liep met zijn voeten zo naar binnen, het hoofd een beetje neerwaarts."

Guy Bouten confronteert Beijer nadien met dit feit: Een getuige beschrijft een man met een geweer in de buurt van het Texacostation van Groot-Bijgaarden een uur voor de overval in Aalst. De robotfoto gelijkt op jou. En er zijn foto’s van de Delhaize bij jou in beslag genomen.

"Pfft, die foto's. Dat was een opdracht van een advocaat die op de Franklin Rooseveltlaan woonde. Hij wou zijn vrouw op overspel betrappen met de directeur van de plaatselijke Mercedes garage. Ze bezat een villa in Hasselt vlak naast de Delhaize." Hij heeft duidelijk Hasselt gezegd. Een opzettelijke verspreking?

Bron » De Bende van Nijvel | Guy Bouten

9,442

(1,283 replies, posted in 1985)

In het boek van Guy Bouten komt ook Eddy Nevens aan het woord. De agent die in Aalst op de vluchtende Golf van de doders schoot. Ik heb het stuk twee keer gelezen, omdat ik de eerste keer dacht dat ik het verkeerd had gelezen.

Enkele passages :

"Ik deed dan maar een beroep op mijn Smith & Wesson-revolver 9mm, een wapen waarmee ik nog nooit geoefend had en waarvan het eerste gat in de trommel leeg is uit veiligheidsreden. Ik moest dus tweemaal de trekker overhalen om te kunnen vuren. Toen ik de oprit naderde die naar de parkings leidt, werd ik meteen beschoten door iemand die verdekt stond opgesteld. De afstand tussen ons bedroeg zo'n dertig meter. De vluchtauto was voor mij onzichtbaar."

"Ik richtte het wapen geklemd in beide handen, de voeten ietwat uit mekaar en schoot, maar mijn doelwit bleef roerloos staan en vuurde met zijn riotgun meteen terug."

"Ze handelden als echte profs, haast militair. Nochtans volstond het de toegang naar de parkings af te sluiten en de overvallers zaten als ratten in de val. Ik schoot nog tenminste."

"De GP van Aalst heeft me maanden later kort ondervraagd. Ze vroegen niet eens naar mijn revolver of naar de hulzen. Gelukkig had ik alles thuis bewaard. Gewoon als souvenir. De cel van Jumet hecht nu veel belang aan mijn wapen en beweert dat ik een van de daders zou geraakt hebben. Ik heb dat nooit beweerd. Wel vermoed ik dat één kogel de Golf raakte, tenminste het zwarte vlak dat ik zag. Ik ben echter formeel. De achterklep was dicht. Er zat dus geen schutter die met open vizier iedereen onder vuur nam zoals weleens wordt beweerd.'"

Lees het volledige verslag » Het verslag van Eddy Nevens

9,443

(13 replies, posted in Gladio - Staatsveiligheid)

Volgens sommige bronnen had de staatsveiligheid een geheime sectie die vuile taken moest opknappen voor grote baas Albert Raes. Deze dienst heette Sectie SS "P". In het nieuwe boek van Guy Bouten wordt deze naam een paar keer genoemd.

Geheim agent Jozef Kausse verklaart er het volgende over:

Bouten: Wat weet u van de speciale sectie SS P?
Kausse: "Eigenlijk niet veel. De cel hield zich volgens de ene met de bescherming van vips bezig, volgens anderen met extreem rechts, hoewel wij, de specialisten ter zake, er nooit over geïnformeerd werden. De diensten waren gecompartimenteerd. In die periode fungeerde Smets vaak als bodyguard van minister Gol en van de Israëlische ambassadeur. Kwatongen beweren dat de SS “P” zich ook bezighield met de uitvoering van vuile karweien. Maar ik heb daar geen bewijzen van.’"

Bouten: Was de SS P vergelijkbaar met de antiterroristische cel van het Elysée geleid door de gewezen gendarmes Prouteau en Barril, die hun oorspronkelijke opdracht verraadden en evolueerden tot een instrument exclusief ten dienste van de Franse president?
Kausse: "Daar heb ik nooit iets van gemerkt."

Victor Massart, eveneens van de Staatsveiligheid verklaart het volgende:

"Raes heeft op 1 januari 1983 de speciale sectie SS "P" opgericht, officieel om vips te beschermen. In werkelijkheid was dit pure camouflage. C’était la section chargée des affaires d’extreme-droite. Inspecteur Dufrasne ging nog verder, hij zei me letterlijk: 'Cette section devait exécuter les coups tordus et les crasses de Raes.' Commissaris Bol signaleerde me dat Smets na het opdoeken van WNP over informanten bleef beschikken in extreem rechtse kringen en dat hij hen betaalde met de zwarte kas van Raes. De BOB-cel van Waver, die aanvankelijk betrokken was in het onderzoek naar de Bende van Nijvel tot procureur Deprêtre daar een stokje voor stak, poneerde overigens duidelijk dat WNP het werk was van de Staatsveiligheid!"

"En kan je ze achteraf ongelijk geven? WNP was te professioneel: de leden identificeerden personen, contacteerden rijkswachters om te zien of bepaalde verdachten in het computerbestand van het CBO zaten, stelden fiches op, schaduwden. Er waren die inbraken zonder sporen achter te laten... Maar de Nijvelse procureur Deprêtre verbood, onder druk van Raes, alle contacten tussen de BOB van Waver en onze sectie. Zo wou ik eens aan de onderzoeksrechter in Nijvel documenten tonen afkomstig van een buitenlandse geheime dienst die een licht konden werpen op de aanslagen in Waals-Brabant. De BOB’ers Bihay en Balfroid, die eerder rapporteerden over de link tussen de Bulgaarse geheime dienst en enkele Belgische wapenhandelaars met extreem rechtse sympathieën, zaten in het bureau van de onderzoeksrechter, toen Deprêtre furieus binnenstapte en hen vroeg waarom ze mij ondervroegen. Ik had er schoon genoeg van en grabbelde mijn documenten bij elkaar en blies de aftocht."

Bron » Guy Bouten | De Bende van Nijvel

9,444

(193 replies, posted in Gladio - Staatsveiligheid)

Het blijkt dat majoor Bougerol maakte deel uit van een geheim netwerk in Charleroi, genaamd Catena.

George Marnette: "De naam van dit netwerk heette volgens mij Catena. Hooggeplaatste militairen zoals generaal Close, de kolonels Militis en Mayerus en majoor Bougerol maakten er deel van uit. Mogelijk hebben zij extreem rechts gebruikt om bepaalde spionageopdrachten uit te voeren."

9,445

(62 replies, posted in 1983)

Dat Guy Bouten een indrukwekkend boek heeft geschreven, is me al duidelijk. Zo slaagt hij erin om Léon De Staerke een toch wel zeer interessante bekentenis te laten doen. Op pagina 59 en verder lezen we het volgende:

De Saab doet me denken aan twee Bende-overvallen waarbij een identieke wagen werd gebruikt. In Temse bij de diefstal van zeven kogelvrije vesten, waarbij de huisbewaarder de dood vond en kort daarna bij de Colruyt van Nijvel met drie doden, het echtpaar Fourez-Dewit en een rijkswachter; de buit bedroeg amper 22.000 frank (550 euro). Bébé De Staerke en haar man Pinta werden lange tijd verdacht in een garage van Eigenbrakel met veel interesse te hebben geïnformeerd naar de blauwe Saab die er een week later gestolen werd. De waakhond werd met meer tien kogels van het kaliber Long Rifle .22 mm afgemaakt, hetzelfde wapen waarmee de killer van de Bende altijd toesloeg.

Waren Bébé en Pinta echt betrokken bij de diefstal van de Saab? Leon rijdt rustig door de verlaten straten van Brussel, want het is een zondag midden in de grote vakantie. Hij kijkt me aan en knikt bevestigend. "Ik denk dat Pinta die hond heeft doodgeschoten."

Hij bezat dus een pistool met Remington-munitie van het kaliber Long Rifle .22.
"Mogelijk. Ik weet dat hij een wapen bezat. Maar zijn slachtoffers wurgde hij meestal met de handen."

Hij kruist de zijne even in mekaar en maakt dan een trekbeweging. "Il était très fort. C’était un homme dangereux qui me faisait peur, maar wapens waren niet zijn ding."

9,446

(193 replies, posted in Gladio - Staatsveiligheid)

Guy Bouten is er in zijn boek in geslaagd om het antwoord te vinden op de vraag die ons hier bezig houdt. Wie is deze mijnheer X?

Op pagina 361 van zijn lijvig boek geeft Nicolas de Kerchove d’Ousselghem het antwoord:

(...) Die middag spraken Raes en de Kerchove over een onderwerp dat vooral hun baas minister Jean Gol zorgen baarde. De raid op de Delhaize van Aalst met zijn acht doden stond nog dagelijks in de kranten en de terroristen van de CCC zaten pas achter de tralies. Plots was er de moord op wapenhandelaar Tonio Mendez, commercieel directeur bij FN in Herstal, de politieke achtertuin van de minister. Het onderwerp van hun gemeenzame bekommernis handelde over een persoon die de minister kippenvel bezorgde. Na het déjeuner vatte de Kerchove het gesprek samen en richtte de volgende nota aan zijn minister [Nu volgt de nota in het Frans en het Nederlands].

Nergens in de tekst viel een naam of initialen. Wanneer ik Nicolas de Kerchove confronteerde met de nota, leed hij plots aan geheugenverlies. Omdat ik bleef aandringen geraakte hij geïrriteerd. Ik voelde zijn boosheid maar hij bedwong zich. Zijn status liet immers geen boosheid toe, hij was tenslotte een heer van stand. Uiteindelijk relativeerde hij het belang van dit toch wel spitant geformuleerde onderwerp tijdens een lekkere lunch en hij loste met tegenzin de naam van de betrokkene: legermajoor Jean Bougerol ...

9,447

(759 replies, posted in 1982)

En nu blijkt er tussen de bewijsstukken in het Zoniënwoud nog iets zeer interessants te liggen: een kapot gesneden T-shirt met geronnen bloed en achttien gaatjes veroorzaakt door van dichtbij afgeschoten hagel.

Raar, de bende gaat een overval plegen met een eendenroer dat in Dinant werd gestolen en later wordt een t-shirt met bloed gevonden, kapotgeschoten door hagel. Probeert de Bende een dwaalspoor te leggen door te doen alsof er iemand dood is of hebben ze daar in het Zoniënwoud na de overval echt één van hun leden neergeknald en begraven? Het toeval wil ook dat de achterbank van Santana nooit werd teruggevonden. Ligt die achterbank samen met een lijk begraven?

9,448

(759 replies, posted in 1982)

Het wordt me steeds duidelijker wie de daders van de overval in Waver waren. In het boek van Guy Bouten las ik gisteren het volgende:

In Hoeilaart kwam het nog tot een zware schietpartij met een politiepatrouille waarbij het eendenroer nog eens in actie kwam. Een van de agenten herkende Bouhouche wiens het gezicht met fond de teint was verdonkerd. Een getuige, toevallig een oud-legionair, had de indruk dat het om een militaire operatie ging omdat de gangsters het politievoertuig omsingelden en dan langs twee kanten onder vuur namen. De gangsters werden achtervolgd door een Renault 4 en hadden dus gemakkelijk kunnen ontkomen, maar ze temporiseerden tot het politievoertuig hen inhaalde zodat ze met hun manoeuvre konden uitpakken. Het leek wel alsof ze wilden aantonen dat de politie ondermaats was zowel qua uitrusting als training.

Later schoten ze hun auto in brand en lieten die achter in de Tumilidreef aan de rand van het Zoniënwoud. De speurders troffen in het wrak een precisieweegschaal aan, zoals bij drugsdealers. Ook leden van schietclubs gebruiken zo’n toestel om zelf hun munitie samen te stellen. Verder was de achterste zetel verwijderd, hij werd nooit teruggevonden.

Tel alle elementen bij elkaar op : Bouhouche was die dag toevallig ziek en kon niet komen werken. Later die dag wordt hij door een agent herkend als één van de schutters in Hoeilaart. Tel daarbij het feit dat Bouhouche Dekaise kende en dat er een robotfoto werd gemaakt die als twee druppels water lijkt op Bouhouche. Daarnaast wordt ook Mendez herkent door een agent. Toevallig een goede vriend van Bouhouche en iemand waarmee hij graag gaat schieten.

9,449

(138 replies, posted in Onderzoeksdaden)

In het boek De Bende van Nijvel van Guy Bouten maakt gewezen onderzoeksrechter Francine Lyna de volgende bedenking over profiling :

Heeft u al contact opgenomen met de cel van Jumet? Menen ze dat nu van die psychopaat die 23 van de 28 moorden op z’n geweten heeft? Ze zijn daarvoor te rade gegaan bij buitenlandse profilers. Dat is nu een nieuwe trend in het politieonderzoek. Ouderwetse speurders hebben afgedaan. Hun plaats wordt ingenomen door psychologen en psychiaters. Stel dat er slechts één killer was, wat ik op grond van mijn ervaring niet geloof want daarvoor zijn zowel de sporen als de motieven te uiteenlopend, waarom zoekt de cel van Jumet dan in hemelsnaam niet naar de opdrachtgever(s)?

9,450

(18 replies, posted in Bewijsstukken)

Het onderzoek naar de Bende van Nijvel liep eind de jaren tachtig in het honderd na een foute ballistische analyse van een Rugerpistool. De Ruger was het bewijsstuk van de Nijvelse procureur Jean Deprêtre, toen die in 1988 een stel marginale boeven rond Michel Cocu voor het assisenhof bracht als zijnde de Bende van Nijvel. Het proces liep met een sisser af toen bleek dat een tegenexpertise bij het BKA in Wiesbaden onomstotelijk aantoonde dat de Ruger niets te maken had met de Bende.

Er werd met een beschuldigende vinger gewezen naar Deprêtre, die de tegenexpertise achterhield voor de jury, maar ook naar wapendeskundige Claude Dery. Nu onthult Deprêtre dat Dery zeker niet de enige was die blunderde. 'Tussen haakjes,' liet de oud-procureur Guy Bouten optekenen, 'wist u dat PS-baas Elio Di Rupo de Ruger van de Borains het eerst heeft onderzocht? Di Rupo werkte toen aan de universiteit van Bergen. Hij gebruikte een methode met poeder, die nu helemaal achterhaald is, en deelde toen de analyse van Dery.'

Bron: De Morgen | 4 oktober 2008