'Pano' over het verdriet van Aalst: lang geleden maar toch pijnlijk dichtbij

'Pano'-reporters Machteld Libert, Sara Van Boxstael en Linde De Ceuster vragen zich op woensdag 6 december af hoe de slachtoffers van de Bende-overval in Aalst in 1985 hun trauma's hebben verwerkt. Het antwoord doet pijn. 'Pano' toont voor het eerst ook enkele ruwe filmfragmenten uit 'Niet Schieten', de film van Stijn Coninx gebaseerd op het leven van slachtoffer David Van de Steen. De film gaat in oktober 2018 in première.

De Bende van Nijvel is terug van nooit weggeweest. Op 11 december krijgen de slachtoffers van de speurders een stand van zaken van het onderzoek. En er valt wat te vertellen. Want sinds de Reus van de Bende –misschien– een gezicht heeft gekregen, flakkert de hoop weer op. Maar worden oude wonden ook keihard opengereten. Vooral in Aalst. Plek van de laatste Bende-moordpartij in november ’85, in de Delhaize daar. En woonplaats van de vermoedelijke Reus. 'Iemand van ons, begot!'

'Ik heb nog altijd angst dat ze mij toch nog doodschieten'

Nu pas komen de verhalen daar naar boven. De 'Pano'-reporters ontdekten getuigen die nog nooit gesproken hebben. Niet tegen de media, maar ook niet tegen andere slachtoffers. Sommigen durven nog altijd niet openlijk in beeld komen. 'Ik heb nog altijd angst om herkend te worden door een van die gasten. Dat ze mij toch nog gaan doodschieten', zegt een werknemer van de Delhaize van toen.

Ook nu pas komt bij velen het besef dat ze toen niet de juiste zorg kregen. Erover praten deden ze niet. Van slachtofferhulp was simpelweg geen sprake. 'Ze hebben niks gedaan, ze hebben ons aan ons lot overgelaten. Dat neem ik hen kwalijk', zegt Ingrid Mulder, moeder van twee kinderen die de moorden meemaakten. En ook David Van de Steen is hard: 'Nu, 32 jaar later, wordt iedereen wakker en beseffen ze dat het nog niet gedaan is, en dat er nog veel pijn is.'

'Ik heb het trauma nog altijd niet verwerkt'

Dat weggestopte trauma heeft bij velen de rest van hun leven bepaald.Diederik Palsterman: 'Ik ben nooit geworden wie ik moest worden. Ik ben ergens toch een beetje gebroken geweest.' Of nog een andere Delhaize-werknemer: 'Ik heb het trauma na 32 jaar nog altijd niet verwerkt.'

'Het verdriet van Aalst' is een relevante én pakkende 'Pano', waaruit blijkt dat een zaterdagavond in november ’85 heel lang geleden is, maar tegelijk pijnlijk dichtbij.

Reportage: Machteld Libert, Sara Van Boxstael, Linde De Ceuster en Kristiaan Vanhalle - Eindredactie: Lin Delcour en Wim Van Waesberghe

'Pano' over het verdriet van Aalst, woensdag 6 december 2017 om 21.25 uur op Eén.

Hierbij het volledige artikel. De witte Audi van Culot werd (ongewild) gestolen door drie Brusselse autodieven. In feite wilden ze de Audi Quattro uit de showroom stelen. De witte Audi stond echter in de weg maar had de sleutels in het contact. De daders hebben dan die witte Audi naar buiten gereden tot op de parking van de garage. Daarna zijn ze beginnen zoeken achter de autosleutels van de Audi Quattro. Ze vonden die sleutels echter nergens. Blijkbaar moeten ze tijdens die zoektocht een alarm hebben laten afgaan waardoor na een tijdje iemand de parking van de de garage is komen oprijden. De dieven moesten dan snel handelen om weg te geraken. Eén dader is met de wagen weggereden waarmee ze gekomen waren. De twee andere daders zijn in de witte Audi gesprongen en ermee naar Brussel gereden. Daar zagen ze meteen dat er een probleem was met die auto die vol kogelgaten stond. Ze hadden een schuiloord in de rue Blanche maar zijn de auto van Culot aan de overkant van de Louizalaan gaan parkeren.

Zo eenvoudig kunnen de feiten dus zijn. Niets complot. Geen waarschuwing van de daders naar Culot toe. Neen, heel simpel. En zo zullen vele andere feiten ook zo simpel zijn.

De oplossing van de diefstal van de witte Audi zou al 20 jaar gekend zijn bij de onderzoekers. De autodief werd 20 jaar geleden ondervraagd. En zo zullen er vermoedelijk nog een aantal zaken zijn die na 35 jaar ondertussen uitgeklaard zijn. Ik herinner mij dat Eddy Vos ooit in een interview gezegd heeft dat er voor sommige zaken antwoorden staan in het dossier. Toch staat dit feit nog steeds vermeld op de website van de speurders. Waarom? Vermoedelijk een slordigheid. Ofwel is het om nog bevestigingen te krijgen van eerdere getuigenissen.

Un fait élucidé sur le site officiel des tueries du Brabant

Nous avons retrouvé l’auteur du 11e fait attribué aux tueurs du Brabant.

Killersbrabant, le site officiel de la police fédérale consacré aux tueries du Brabant, recherche des témoignages sur un fait alors que celui-ci est élucidé et qu’il est établi qu’il est complètement étranger aux tueries.

Les victimes se réuniront pour ce dossier, le lundi 11 décembre prochain, à Bruxelles, avec les magistrats - dont la juge Mme Michel - et enquêteurs.

Le site reprend 27 faits. Le 11e se rapporte au vol, dans le garage VAG à Waterloo, d’une Audi 100 mitraillée quelques jours plus tôt par les tueurs, sur le parking du Delhaize de Genval. Sur le site, il est demandé à ceux qui ont des renseignements concernant ce fait de prendre contact avec la police. Nous ferons mieux: nous avons retrouvé l’un des auteurs, un ancien voleur de voitures aujourd’hui quinquagénaire, qui se souvient très bien de la nuit du 21 février 1983.

"Ce soir-là, nous étions à trois, venus de Bruxelles, à la recherche de voitures à voler. Nous avions dans les 20 ans. En début de soirée, nous sommes passés devant ce garage VAG à Waterloo, le long de la chaussée, et nous avons flashé sur l’Audi Quattro exposée dans le show room. Dans mon souvenir, elle était rouge. En tout cas, très tape à l’œil. On a décidé de revenir plus tard dans la nuit, ce qu’on a fait. Aucun n’était armé. Nous sommes rentrés par l’arrière. Il y avait une porte sectionnelle." L’homme poursuit: "On a enlevé un carreau, un de nous est entré et a pu ainsi ouvrir le volet. On s’est retrouvés dans l’atelier. Des voitures gênaient, qu’il fallait déplacer si on voulait voler la Quattro. Cette Audi blanche était dans le chemin. La clé était dans le contact, on l’a déplacée sur le parking. C’était plus compliqué pour l’Audi Quattro parce qu’on ne trouvait pas la clé. On a cherché un peu partout, notamment dans l’armoire à clés, une armoire blanche qu’on a dû forcer. Puis tout est parti en vrille. On avait dû déclencher une alarme."

Il est 4 h du matin. "On a vu quelqu’un s’arrêter sur le parking. Le mieux, c’était de se casser. J’ai pris la voiture avec laquelle nous étions venus (depuis Bruxelles). Les deux autres sont partis avec l’Audi 100 que nous avions déplacée à l’arrière pour libérer le passage. On a tout de suite vu qu’il y avait un problème avec cette voiture. Il y avait des trous dans la carrosserie (les impacts de projectiles après la fusillade sur le parking du Delhaize de Genval) . On s’est arrêtés devant l’église (Saint-Joseph, à 500 m du garage) . Puis on a continué vers Bruxelles, jusqu’à Ixelles. Comme à l’époque nous avions un point de chute près de la rue Blanche, on est allés abandonner l’Audi de l’autre côté de l’avenue Louise, en bas de la rue Lesbroussart."

Quelques jours plus tard, ils lisaient dans un journal que la voiture était celle qui avait été mitraillée dix jours plus tôt à Genval, sans faire de victime mais il s’en était fallu d’un cheveu pour son propriétaire. "Je me rappelle m’être fait la réflexion que la coïncidence était incroyable. Il y avait tant de voitures, il fallait qu’on vole celle-là."

Fin de l’histoire.

35 ans plus tard , ce vol mystérieux est toujours repris par le site officiel des tueries du Brabant comme nécessitant des témoignages alors que tout est clair, y compris que le prétendu 11e fait peut être oublié. Le voleur de voitures a été interrogé il y a au moins 20 ans par des enquêteurs qui ne sont plus dans l’enquête aujourd’hui et n’ont pas forcément passé le relais à l’équipe suivante. Et, dans un dossier de 2 à 3 millions de pages…

Bron: La Dernière Heure | 5 december 2017

Onderstaand artikel klinkt bekend in de oren.

Wapens uit kazerne van Rijkswacht gestolen

In Brussel zijn gisternacht wapens gestolen uit de extra zwaar bewaakte kazerne van de Belgische Rijkswacht. Maar liefst dertig revolvers en een aantal kisten met bijpassende patronen. Volgens de politie is daarmee alweer bewezen dat Brussel een paradijs is voor de internationale onderwereld.

De diefstal veroorzaakte meteen een intern schandaal. Worden de depots van de Rijkswacht ondanks alle maatregelen toch slecht bewaakt? Of hadden de dieven hulp van binnen uit? Dit laatste acht de politie het meest waarschijnlijk: anders was het onmogelijk geweest de diefstal op deze wijze te plegen.

Daarmee wordt een vermoeden bevestigd: in Brussel opereren uitstekend georganiseerde wapenhandelbendes. De reactie van de Rijkswacht en de BOB (de bijzondere opsporingsbrigade) op de diefstal was ronduit hysterisch: wegversperringen en onderzoek van particuliere auto's. Alsof de professionele daders met een autootje vol pistolen door Brussel zouden blijven rijden!

De partij revolvers en patronen verdween vlak nadat politiefunctionarissen gewezen hadden op de onhoudbare situatie in Brussel. De administratieve achterstand rond kleine overtredingen loopt in de tonnen. De coördinatie tussen de politiekorpsen van de 19 Groot- Brusselse gemeenten functioneert niet goed. Tijd voor bestrijding van de werkelijke misdaad ontbreekt.

Zeer verontwaardigt zijn de politiebonden over de lage straffen die de Brusselse rechtbanken uitspreken, met name tegen gangsters die gewapende overvallen plegen. Bv. slechts vijf jaar voor een overval met niet teruggevonden buit van een halve ton. Zolang de situatie niet wordt als in Gent, waar veel straffer wordt opgetreden, blijft Brussel bovenaan de lijst staan als operatiegebied voor de internationale onderwereld, aldus de politie. ‘Nergens is het werken voor de gangsters gemakkelijker.’

Bron: Het Vrije Volk | 15 december 1970