Ik ga hier even op reageren. Vandaag las ik een interview met de kinderen en de ex-vrouw van Jan Palsterman. Eén van de kinderen verklaarde op een bepaald moment het volgende : 'Vader had kort voordien, na de aanslag in Overijse, nog gezegd dat een overval op het warenhuis in Aalst ideaal zou zijn voor de gangsters, omdat ze meteen kunnen vluchten. De Delhaize ligt omzeggens aan de oprit van de autoweg.'

Ook blijkt het interview dat Jan Palsterman nooit gaat winkelen in de Delhaize van Aalst. Marie-Jeanne Callebaut - de ex-vrouw van Jan Palsterman - denkt dat hij naar daar werd gelokt en dat zijn dood een afrekening is. Jan Palsterman zou betrokken geweest zijn bij een diamanthandel. Zijn kinderen verklaren het volgende : 'Als ze het op vader gemunt hadden, zouden ze toch wel geweten hebben dat hij daar nooit inkopen ging doen. Het was heel toevallig dat het die dag wel gebeurde. Mijn oudste zus Irena is getrouwd met een Libanees, en haar man was op reis. Daarom had ze mijn vader gevraagd of hij haar naar het warenhuis kon voeren. Het was de bedoeling om na de middag te gaan winkelen, maar vader speelde graag gezelschapspelen, en wij natuurlijk ook (...).'

Dus zowel de wapens al de wagens waren volkomen nutteloos voor de rijkswacht in die periode. Het diende dus enkel als psychologisch effect om de bevolking het gevoel te geven dat er iets gebeurde. Dat er gevochten werd om hun veiligheid te waarborgen. Bij deze psycologische oorlogsvoering werd er natuurlijk handig gebruik gemaakt van de media die maar al te graag spectaculaire beelden toonde van rijkswachters die rondsjeezen met VW Golf"s en schieten met riot guns. De boodschap is natuurlijk duidelijk, 'jullie schieten op ons met riot gun? Wij schieten veel harder terug'.

Klopt inderdaad, dat zal wel een vergissing zijn van de website van Waterloo. Het adres van het ziekenhuis is trouwens Chaussee de Tervuren te Waterloo. Maar de exacte locatie zal inderdaad aan de Chemin de Sanatorium zijn.

Maar toch worden ze snel gevonden, zelfs al een maand na de overval. En op één of andere manier worden die stukjes van de nummerplaat onmiddellijk teruggevonden. Als je de moeite doet om een nummerplaat in 23 stukken te knippen, kan je ze evengoed in een publieke vuilbak gooien of een vijver en op die manier vind niemand ze nog  terug. Maar in plaats daarvan gooien ze ze weg in een bos vlakbij een ziekenhuis. Je kan eigenlijk één ding concluderen, de bende kon absoluut geen bewijsmateriaal op een goede manier vernietigen. Amateurisme of bewust?

Eigenlijk zijn er veel vergelijkingen te maken met de vondst in Ronquières. Daar gooiden ze de zakken ook weg op een plaats waar ze makkelijk terug te vinden waren, veel huizen, geen stroming, ... Als ze in Nijvel wat meer moeite hadden gedaan, hadden ze die zakken ook veel vlugger gevonden.

Theorie: Ze zijn te voet door het Zoniënwoud getrokken naar het ziekenhuis Derscheid - waar ze contacten hadden en een tweede wagen klaarstond - en ze hebben vlak voor het ziekenhuis hun andere spullen weggegooid. Maar net zoals de uitgebrande Golf in het bos van Houssière kan je ook hier een paar vragen stellen. Waarom laten ze die spullen dan niet in de Santana liggen die ze toch in brand steken? Dan had niemand ze teruggevonden. Nu laten ze kleine sporen achter, een nummerplaat, een paar handgeschreven notities (net zoals in Houssière), ... Is dat toevallig, amateurisme of zit daar een bedoeling achter.

Waarom had hij het dan dringend nodig? Vergeet niet dat Jean Bultot een hoofdverdachte is. Als die dan opeens de avond voor de overval nog dringend een mitrailette nodig heeft, dan ga je toch vragen stellen. Ging er opeens nog een vierde man mee met het overvalcommando en moesten ze nog snel een wapen zien te vinden? Oké, niet echt professioneel maar het kan een reden zijn. Als hij dan de dag erna laat uitschijnen dat hij de waarheid kent, dan kan je maar één conclusie trekken. Of wou Bultot zich enkel interessant maken tegenover die informant? Dat lijkt me zeer onwaarschijnlijk, hij maakt op die manier enkel zichzelf verdachter. Hij vertrouwde die persoon, hij wist echter niet dat die het gesprek had opgenomen.

Bultot zijn reactie: "Dat gesprek, daags voor Aalst, dat is verzonnen." Als dat waar is kunnen we enkel concluderen dat Bultot iemand is met een gigantisch aandachtsprobleem. Ofwel liegt Bultot en kent hij de waarheid.

En de reactie van de Cel Waals Brabant? Voorspelbaar: Een zucht weerklinkt bij Eddy Vos van de cel-Waals-Brabant, die een kwarteeuw na datum nog steeds naar de Bende van Nijvel speurt. "Het verhaal van die twee informanten is ons bekend", zegt Vos.

Dus met andere woorden, we kenden het al maar we hebben er eigenlijk niets meer gedaan. Ben ik nu de enige die denkt dat die een doorbraak zou kunnen zijn als ze eens moeite deden. Zou het niet interessant zijn om Bultot nog eens - hard - te ondervragen?