1

(163 replies, posted in 1983)

Wanneer je de verklaring van Lionel Ruth (zie post 130) bekijkt, dan lijkt het er op dat de daders eerst niet direct de intentie hadden om het echtpaar Szymusik te vermoorden of dat ze onvoldoende voorbereid waren.
Volgens Ruth is er 1 dader 1 of meerdere wapens gaan halen nadat Szymusik geschoten had.

Het kan dus zijn dat de daders eigenlijk de intentie hadden om het paar af te persen / te intimideren, iets dat passend zou zijn voor een maffia-achtige organisatie.

2

(551 replies, posted in Bende Bouhouche-Beijer)

Nee Tiens, ik reageer hierop:

Spectator of Life wrote:

Voor mij zijn er een zestal absolute hoofdverdachten, dat zijn al jaren dezelfde en de meerderheid hiervan komen uitgebreid aan bod in de gerespecteerde literatuur.

Er staan 1400 verdachten in het dossier, dus veel meer dan er uberhaupt hier op het forum vermeld staan en ook meer dan er door journalisten / schrijvers in boeken zijn behandeld. Dus focussen op alleen 6 verdachten vind ik tunnelvisie.

En als je verder plat wil slaan: 40 jaar onderzoek naar de "usual suspects" heeft tot op heden niet tot resultaat geleid. Iets dat je niet kunt schuiven onder

Spectator Of Life wrote:

omdat deze verdachten hun zaakjes goed hebben voorbereid door het plaatsen van informanten, het chanteren van chantabelen en als dat alles niet werkte over gaan tot het uiten van bedreigingen

Wanneer je er rekening mee houdt dat de daders verschillende keren enorm geluk hebben gehad dat ze hebben kunnen ontsnappen.

3

(551 replies, posted in Bende Bouhouche-Beijer)

En welke intenties heb jij met deze reactie Tiens? Ik plaats mezelf helemaal nergens in en strooi geen verhalen rond of complottheorien

4

(551 replies, posted in Bende Bouhouche-Beijer)

Spectator Of Life wrote:

Voor mij zijn er een zestal absolute hoofdverdachten, dat zijn al jaren dezelfde en de meerderheid hiervan komen uitgebreid aan bod in de gerespecteerde literatuur.

Of een kwestie van Tunnelvisie.

5

(51 replies, posted in Filière Boraine)

Ik weet 1 ding zeker: als je als getuige iemand ziet met een hazenlip, dan ga je dat altijd als kenmerk vermelden. Dus dit is zeker niet Vittorio, tenzij iemand met opzet dit gebrek weg heeft gelaten uit de tekening.

6

(51 replies, posted in Filière Boraine)

Lijkt zeker, alleen jammer dat het meest opvallende aan zijn gezicht niet op de robottekening staat!

7

(66 replies, posted in Onderzoekspistes)

Vrouw wijst dader moord in Eersel aan

De 49-jarige F. Ampting is vermoord door een Belgische huurling, zo heeft de 44-jarige mevrouw S.B., een van de aangehouden verdachten, tegenover de politie verklaard. Zij zou de 32-jarige J.D. uit het Belgische Lommel geld hebben geboden om de moord te plegen. De Belg ontkent dit. Ampting werd zondag jl. vermoord in zijn auto gevonden bij de woning van mevrouw B. Tijdens het onderzoek was meermalen de naam van de Belg genoemd in wiens gezelschap het slachtoffer zaterdagavond nog was gezien. De politie zet het onderzoek voort. Het moordwapen is nog steeds niet gevonden en ook het geld dat bestemd zou zijn voor de Belg is spoorloos.

Bron: NRC Handelsblad | 1 September 1972

8

(66 replies, posted in Onderzoekspistes)

Ook Nederlanders onder geronselde avonturiers Zaïre vreest nieuwe inval van huurlingen

Zaïre vreest een nieuwe invasie van huurlingen, onder wie een aantal de afgelopen maanden geronselde Nederlanders. Volgens de autoriteiten van deze Middenafrikaanse staat zijn er door de Zaïrese staatsveiligheidsdienst in het oostelijke buurland Roeanda 48 huurlingen gesignaleerd.

Het zouden voor het merendeel Belgen zijn en een klein contingent Nederlanders, Fransen en Duitsers. Roeanda heeft intussen 12 huurlingen gearresteerd, die verbleven in het staatshotel Regina in het plaatsje Gisenyi aan de Zalrees-Roeandese grens en die reeds van wapens voorzien zouden zijn geweest. Noch Zaïrese vertegenwoordigers in Brussel, noch het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag wisten of er zich onder de arrestanten ook Nederlanders bevinden. Het dozijn in het Regina Hotel gearresteerde Europeanen vertrok op 10 februari met de auto uit Luik naar de Brusselse luchthaven Zaventem, vanwaar zij met de gewone lijn vlucht van de Sabena naar de Roeandese hoofdstad Kigali vlogen.

Volgens een woordvoerder van het Zaïrese persagentschap AZAP in Brussel lag het oorspronkelijk in de bedoeling van de huurlingen snel de in Roeanda klaarliggende wapens op te nemen om daarna te infiltreren in bet al geruime tijd onrustige gebied van de grote Zaïrese meren. In dit gebied opereren al jaren groepjes opstandelingen. De taak van de huurlingen is volgens de Zaïrese autoriteiten de guerrilla-eenheden beter te organiseren en slagvaardiger te maken. President Moboetoe heeft intussen in allerijl eenheden van zijn 331ste elitebataljon parachutisten gestuurd naar de stad Goma op de grens met Roeanda. Dit bataljon werd ook vorig jaar augustus ingezet tegen Katangese opstandelingen, die toen voor de tweede keer in weinige jaren een poging deden de rijke mijnbouwprovincie Sjaba (Katanga) af te scheiden van de rest van de voormalige Belgische kolonie.

Huurling

Luik lijkt het centrum te zijn van de rekrutering van huurlingen voor anti-Moboetoe-groeperingen. Ondanks dat de Belgische recherche zegt niets af te weten van het vertrek van de 12 in Roeanda gearresteerde huurlingen uit Luik, werd officieus toegegeven dat in december en januari duchtig is geronseld in deze Waalse industriestad. Het ronselen gebeurde onder leiding van een vroegere huurling van Moboetoe, die thans goede contacten onderhoudt met de van Brussel uit opererende anti-Moboetoe-groep MARC (Actiebeweging voor de Heropstanding van Kongo). Verder werd de laatste weken ook geronseld in Brussel, Antwerpen, Frankfort, Londen en Parijs.

Arrestatie

Naast de dreigende huurlingeninvasie meldden de Zaïrese autoriteiten gisteren ook de arrestatie van twee met een Belgisch en Italiaans paspoort uitgeruste Europeanen, een kaderlid van de nationale Zaïrese scheepvaartmij CMZ en de directeur van het Zaïrese scheepvaartagentschap Amiza.

Zij zouden zijn betrokken bij wapenhandel en subversieve activiteiten en bij hun arrestatie richtlijnen op zak hebben gehad van een Zaïrese oppositiegroep in Brussel. Intussen vertrok gisteren volgens plan een nieuwe groep van 50 Belgisch" parachutisten naar de Zaïrese basis Kitona. Hier zijn al 160 Belgische para's en de komende dagen vertrekt de rest van de 250 man die door Brussel naar Zaïre zijn gestuurd onder het mom van gezamenlijke oefeningen met Zaïrese troepen. In werkelijkheid vrezen de Franse, Belgische en -Amerikaanse inlichtingendiensten volgens goed ingelichte ' kringen in Brussel echter een door het wanbeheer van Moboetoe veroorzaakte volksopstand, waarbij het leven van de ongeveer 25.000 in en om de hoofdstad Kinsjasa levende Europeanen ernstig in gevaar kan komen.

Bron: De Telegraaf | 16 februari 1979

9

(66 replies, posted in Onderzoekspistes)

Vuurkracht te huur

The Modern Mercenary. Dog of War, or Soldier of Honour? door Peter Tickler geïll., 224 blz., Patrick Stephens Ltd. 1987, f 65,70 ISBN 0 85059 812 5

Lange tijd werden oorlogen in Europa uitgevochten met behulp van huurlingen. Het gezegde 'Pas d'argent, pas de Suisses' (geen geld, geen Zwitsers) herinnert nog aan die periode, evenals de 'Zwitserse Garde' van de paus. Toen de Europese naties ertoe overgingen om reguliere legers op te richten en een algemene dienstplicht in te voeren, leek het alsof het verschijnsel huurling zijn langste tijd had gehad.

De dekolonisering leverde echter een nieuwe markt op: de nog jonge Afrikaanse staten waar staatsgrepen, burgeroorlogen en gewapende conflicten aan de orde van de dag waren. Het eerste grootschalige optreden van huurlingen vond plaats in de Kongo begin van de jaren '60. Tijdens de Katangese afscheidingsoorlog vochten de meeste huurlingen aan de zijde van de rebellen; bij het uitbreken van de Simba-opstand verkozen ze de loonlijst van de regering.

Onder deze huurlingen waren veel ex-legionairs van het Franse; Vreemdelingenlegioen, dat na de mislukte staatsgreep in Algerije in 1962 danig had moeten inkrimpen. Het avontuurlijke leven van de 'mercenary' moet velen hebben aangesproken, want over een aanbod van recruten had men niet te klagen. Het succesvolle optreden van de huurlingen maakte hun commandanten wereldberoemd: de Franse ex-legionnair Robert Faulques, zijn landgenoot Bob Denard en de Engelsman 'Mad' Mike Hoare.

Hun militaire successen dankten zij niet in de laatste plaats aan de discipline onder hun manschappen, die zij met harde hand handhaafden. Een Belgische officier die een 8-jarig jongetje had doodgeschoten werd door Hoare standrechtelijk geëxecuteerd. Bij een andere huurling die een inlandse vrouw had verkracht en vervolgens vermoord - en van wie Hoare wist dat hij een beroepsvoetballer was- werden beide grote tenen afgeschoten.

Na het neerslaan van de Simba-opstand verliet Hoare de Kongo, om pas weer in 1981 de voorpagina's te halen met een mislukte staatsgreep op de Seychellen. Hoare wist naar Zuid-Afrika te ontkomen, maar draaide daar toch voor enkele jaren de gevangenis in.

Robert Faulques vocht enige tijd in Biafra, dat zich in 1967 van Nigeria had afgescheiden, en zou later samen met Bob Denard een rol spelen in de burgeroorlog in Jemen. Diezelfde Denard zou in het begin van de jaren '70 tot tweemaal toe een staatsgreep leiden op de Comoro-eilanden, om uiteindelijk in 1977 zijn Waterloo te vinden bij een mislukte actie in Benin.

Dergelijke gebeurtenissen hebben de belangstelling voor het huurlingenbestaan niet kunnen verminderen. In de Verenigde Staten bestaan scholen en opleidingen voor huurlingen in spé en er zijn ook speciale tijdschriften. In Gung-Ho, New Breed, Special Forces en Soldier of Fortune, wordt geadverteerd voor allerhande wapentuig, en bieden huurlingen zich aan voor 'werkzaamheden'. Er zijn ook bedrijfjes in de Verenigde Staten en Europa, zoals 'Keeni Meeni Services' (KMS), opgericht door twee Britse ex-officieren en gevestigd op één van de Kanaaleilanden. KMS sloot een miljoenencontract met de Sultan van Oman, leverde helikopterpiloten aan Sri Lanka voor luchtaanvallen op Tamil-doelen, en assisteerde de Contra's bij hun acties tegen het Sandinistische bewind in Nicaragua.

The Modern Mercenary rekent af met het romantische beeld dat men van de huurling vaak heeft. Vaker dan 'dog of war' of 'soldier of honour' is de moderne huurling een ex-commando die zich niet meer kan aanpassen aan de burgermaatschappij, en daarom maar kiest voor het enige vak dat hij wel verstaat. Een enkeling is zelfs zozeer aan zijn vak verslaafd, dat hij zich in Beiroet voor 100 pond per maand aan willekeurig welke gropering verhuurt, zolang hij maar maag blijven schieten. Kees M. Paling.

Bron: NRC Handelsblad | 27 augustus 1988

10

(13 replies, posted in Andere Personen)

Belg speelt huurling in Bolivia

De beruchte Belgische huurlingenleider Jean Schramme, ex-kolonel, zou thans in Bolivia actief zijn en wel als leider van de SES, een speciale paramilitaire veiligheidsorganisatie, die de rechtse militaire junta steunt. Deze junta kwam vorig jaar na een staatsgreep aan de macht. Dat Schramme, die in de jaren '60 bij allerlei acties in Kongo, het huidige Zaïre, betrokken was, nu in dienst zou zijn van de Boliviaanse junta, staat in een geheim rapport van de Belgische Staatsveiligheidsdienst.

Belgische kranten hebben dezer dagen over het rapport bericht. Volgens het rapport zou huurlingenleider Schramme in Bolivia worden geholpen door drie Vlamingen. Genoemd wordt Albert van Ingelgom, na de oorlog bij verstek veroordeeld wegens zijn aandeel in de nazi-misdaden in het concentratiekamp Auschwitz. De beide andere Vlamingen dragen de naam Van de Zande. De jongste van dit tweetal zou de bijnaam "El Tigre" (de tijger) hebben gekregen wegens het folteren van gevangenen.

Jean Schramme was zowat bij alle opstanden in Kongo na de onafhankelijkheid betrokken. Hij leidde de gendarmes van Tsjombe in de provincie Katanga. Later streed Schramme onder generaal Moboetoe, thans president, tegen aanhangers van Loemoemba. In België werd Schramme in 1968 gearresteerd en beschuldigd van moord op een Belgische huurling in Zaïre. Schramme wist echter in 1969 naar Spanje te ontkomen, vanwaar hij naar Zuid-Amerika vertrok.

Bron: De Volkskrant | 17 Juni 1981