Uw (oud-)collega Vos kan zich dat in eerste instantie hebben laten ontvallen, maar voor zover zulks het geval is geweest, is hij daarop teruggekomen. Dat Bouhouche niet is geveld en gedood door de eik, is hetzelfde als het roken van een slechte pijp.

Overigens zou ik in uw geval de luie stoel willen vervangen door een rokersstoel. Ere wie ere toekomt.

Bouhouche is geveld door een boom en vice versa.

Beste HIPA, mag toch hopen dat dit de stilte voor een storm is en dat het federaal parket zal kiezen voor een proces tegen hen die vroeg of laat als verdachte gekend zijn geworden, waartegen (dus) wel voldoende bewijzen - schakelbewijzen; die zijn er!!! - liggen, omdat het natuurlijk niet kan en mag zijn dat het federaal parket gaat voor de zoveelste ‘slag in de lucht, over de rug van personen die niet als verdachten konden en kunnen mogen aangemerkt. Ik ben er heilig van overtuigd dat het federaal parket, zowel uit strategisch oogpunt als uit de nood geboren, de afgelopen jaren naarstig op zoek is gegaan naar ‘kleine vissen’, om van deze ‘vernachelde zaak’ nog wat te maken, met ook in het achterhoofd de gedachte dat er op die basis wellicht nog een ‘grote(re) vis’ aan de haak kan worden geslagen.

De inzet van een tijdig door het federaal parket op touw te zetten gerechtelijke procedure tegen een of meer verdachten in de Bendezaak, moet in ieder geval tweeledig zijn: verdachten worden op basis van wettelijke (schakel)bewijsmiddelen(!!!) voor de strafrechter gedaagd, waardoor het federaal parket het strafdossier, inclusief de daarin genoemde overleden of nog levende personen en de daarmee verband houdende (strafbare) feiten, ook in de openbaarheid kan brengen. Op die basis zal de buitenwacht ein-de-lijk kennis kunnen nemen van al hetgeen tot dan toe behoorde tot het ‘geheim van het strafrechtelijke onderzoek’, wat op zijn beurt weer kan leiden tot een sneeuwbaleffect - ‘Eddy Vos’ dominospel’ -, in de zin van brisante revelaties over de Bende van Nijvel, die mede zullen kunnen bijdragen aan de verwerking van wat men gerust mag noemen, een groot en ongekend trauma, in de meest ruime zin van die woorden.

Over (strafrechtelijke) veroordelingen hoeven we het (dan) nog niet te hebben. Zeker in dit dossier is het veel gemakkelijker om verdachten aan te wijzen, dan om die (als dader) veroordeeld te krijgen, maar goed, wie weet zitten die ook nog wel in het vat.

Ik ben er heilig van overtuigd dat het federaal parket in deze zaak een of meer personen als verdachte/beschuldigde zal dagvaarden. De vraag is alleen wanneer.

Ik denk dat (ook in België) een beroep op niet-ontvankelijkheid (van het federaal parket) wegens overschrijding van de redelijke termijn (waarbinnen een verdachte/beschuldigde - welke verdachte/beschuldigde? - voor het gerecht moet worden gedaagd), door gerecht niet zal worden overgenomen. Ook een door een verdachte/beschuldigde - welke verdachte/beschuldigde? - gedaan beroep op verjaring van het vervolgingsrecht van het federaal parket - recht op strafvervolging - zal naar mijn mening niet slagen, zo schat ik in.

Het idee dat ene Armand Vandeplas to the rescue moet komen, in plaats van - bijvoorbeeld - een arrest van het EHRM of het Hof van Cassatie, lijkt mij een reden te meer om te veronderstellen dat in de Bendezaak een beroep op verjaring van de strafvervolging weinig kans zal maken en al helemaal niet als er sprake is van vervolging van een verdachte van een of meer levensdelicten, die zichzelf lang uit het zicht van politie en justitie heeft willen en weten te houden voor politie en justitie.

Zo eentje verdient wat mij betreft een schop onder zijn hol als extra leed toebrengend element van sociaal-maatschappelijke nut, om met Armand Vandeplas te spreken. Een namens de verdachte/beschuldigde gevoerd ‘(gebrek aan bewijs)verweer’ daarentegen, heeft veel meer kans van slagen en zal naar alle waarschijnlijkheid ook wel slagen.

» www.peterfreundlaw.be (geen verjaring, wel (eventueel) strafvermindering)