Als je die inbraak bekijkt vanuit het perspectief van het afpersingsmotief; dan kan je de inbraak in de Colruyt van Nijvel plots heel goed kaderen. Het is uiteraard perfect mogelijk diezelfde producten gewoon aan te schaffen als reguliere shopper. Maar als het hele plan kadert binnen een grootschalige afpersing, is een inbraak een pak betekenisvoller. Niet alleen is het doelwit op de hoogte van de plannen, de manier waarop de inbraak wordt gepleegd laat geen twijfel bestaan over de overtuiging van de daders.

Na die inbraak weten de daders absoluut met 100 procent zekerheid dat wanneer ze hun doelwit op de hoogte stellen van hun plannen - nl bomaanslagen verpakt in courante warenhuisproducten - zij onmiddellijk au serieux zullen genomen worden. Ik kan me voorstellen dat zonder de feiten in Nijvel men bij Colruyt na een anoniem telefoontje ivm bommen in blikken olie men mogelijks niet onmiddellijk groot alarm slaat. Na Nijvel is daar volgens mij geen twijfel meer over. Voor de daders heeft die inbraak dus vooral als doel "shots fired": wij zijn gevaarlijk. Met het oog op snel plooien (en laten betalen) van het doelwit is deze inbraak volgens mij een heel solide aanzet. Zelfs zo goed - nu ga ik nog een stap verder - dat effectief bommen leggen zelfs al niet echt meer nodig is.

Het is maar een van de denkpistes: maar na het lezen van het boek bedacht ik me dat het wel eens zou kunnen kloppen wat CM schrijft. Althans; makes sense. En je vermijdt ook vele conspiracy pistes gelinkt aan bv. Fourez-Dewit.