Ik zie in de reeks totnogtoe ook geen ideologie of moraal, in feite zijn er nauwelijks personages die zich een beetje fatsoenlijk gedragen. Met als vrij rechtgeaarde uitzonderingen Vernaillen en misschien De Vuyst. Allebei rijkswachters nota bene. 
Als het feit dat een kat een kat wordt genoemd als het over racistisch geïnspireerd geweld gaat al 'rood' is, tja, dan zijn we uitgepraat.
Als Vicky's milieu de 'rode' verhaallijn moet voorstellen, voorlopig komen die toch niet al te sympathiek over. Zogezegd ruimdenkend en vredelievend, maar je bent al een nazi als je gewoon kort haar hebt. En rijkswachters mogen onder geen beding in het studentenmilieu uithangen? Lijkt me eerder bekrompen en bevooroordeeld, maar soit. Misschien wordt ze nog wel wat menselijker maar voorlopig komt heel dat gezin (Vicky, Franky en vader) vrij hopeloos over.
Wat mij vooral opviel was hoe Bouhouche echt een hyper-aanwezig personage is, een karikaturale slechterik van wie we ook al absoluute de volledige naam en bijnaam nadrukkelijk te horen moesten krijgen. Beijer is in vergelijking bijna onzichtbaar, en ik kan me vergissen maar denk dat men hem tot nu toe enkel als 'Bob' heeft benoemd. Komt die laatste later nog meer in beeld, of heeft men zijn rol klein gehouden om zijn ego niet te strelen, of om te vermijden dat hij godbetert zou gaan klagen?
Idem voor Goffinard, waarom zo'n halfslachtige poging om iemand een pseudoniem te geven. Is het omdat die in de reeks dingen gaat uitspoken waarvan niet is bewezen dat 'Goff' ze daadwerkelijk heeft gedaan?
Tot slot, af en toe zijn er inderdaad fijne nostalgishce elementen. Nee, TC Matic en The Kids doen mij niet aan de 80s denken (en komen zelfs eerder wat geforceerd Belgisch over) want da's niet de muziek die ik toen als kind hoorde. Maar zo'n oranje NMVB-bus daarentegen katapulteert me wel terug in de tijd. 