Je roert hier een belangrijk punt aan: hypotheses. Als de politie haar werk volgens het boekje doet, gaat ze in eerste instantie niet uit van hypotheses. Men kijkt naar feiten: wat is er gebeurd, hoe gebeurde het, wat zeggen de getuigen. Hele concrete bewijsbare zaken.

Een theorie over wat er gebeurt is, ontstaat meestal pas op basis van voldoende feitenmateriaal. Bijvoorbeeld de theorie dat de killer in Aalst werd neergeschoten. Je kunt dan op zoek naar bewijzen die de theorie ondersteunen. Maar zelfs al zoek je op de meest voor de hand liggende plek, is er geen garantie dat je iets vindt. Maar dit betekent niet dat de theorie niet klopt. Misschien heb je gewoon op de verkeerde plek gezocht.

Een hypothese voor wat betreft een specifieke dadergroep is nog veel lastiger. Deze hangt meestal nauw samen met een motief. Een motief is voor een speurder meestal van ondergeschikt belang, want een motief maakt nog geen dader. Ik kan een hekel hebben aan de paus (om maar iemand te noemen) maar dat wil niet zeggen dat ik het heb gedaan als hij wordt neergeschoten. Je krijgt niemand veroordeeld op basis van alleen een motief. Maar je krijgt iemand wel veroordeeld als er bewijzen zijn, ook al is er geen enkel motief voor de daad.

Kortom: de politie gebruikt zulke hypotheses maar mondjesmaat. Vaak komen ze pas van stal wanneer al het andere niets meer oplevert. We zien dat ook in het Bende van Nijvel-onderzoek. Alles schijnt nu op extreem-rechts te zijn gericht, maar voor zover we weten zijn er nog altijd geen bewijsbare connecties. Alleen vermoedens. Het zou een stuk makkelijker zijn geweest als één van de Bende van Nijvel-schurken een hakenkruis op zijn hand had getatoeeerd.

Het is altijd oppassen met theorieën en hypotheses. Voor je weet krijg je last van tunnelvisie: alles wat de hypothese of theorie níét ondersteunt wordt dan gemakshalve vergeten. Het is dé manier waarop samenzweringstheorieën tot stand komen. De waarheid trekt zich echter niets aan van hypotheses.

Tenzij de buit natuurlijk niet zo heel groot is.

Heeft volgens mij weinig te maken met de grote van de buit. Er gebeuren genoeg roofmoorden voor enkele euro's. Heeft te maken met andere factoren zoals de gemoedstoestand van de dader(s), het onder invloed zijn van drugs /drank, het herkend worden door het slachtoffer, het vergemakkelijken van de uitvoering van de diefstal,  betrapt worden tijdens de feiten, ... niet in handen willen vallen van het gerecht.

Een goed voorbeeld hiervan is de moord op twee politieagenten op de parking van de Colruyt te Aalst in 1992. De buit was hier ook minimaal, het geweld maximaal. Wat Nijvel betreft werden de daders (tot tweemaal toe) op heterdaad betrapt waardoor ze hun handelingen moesten stopzetten. Misschien was de buit hierdoor zo gering.

Hier is het belangrijkste motief om te moorden volgens mij: het niet in handen willen vallen van het gerecht.

Zie het antwoord van Ben.