You are not logged in. Please login or register.
Bende van Nijvel → Roze Balletten → Dossier Eurosystem
"Voor het Eurosystem-onderzoek was ik niet verantwoordelijk."
Merci om zijn kant van het verhaal nog mee te geven, maar het bovenstaande antwoord is redelijk zwak. Als hij niet verantwoordelijk was, waarom had hij het dossier dan in zijn persoonlijke schuif?
Doorheen de politieke geschiedenis van ons land en net zo als in andere landen, zijn diegenen die een politieke benoeming achter zich hebben, net diegenen die de verantwoordelijkheid dragen en er ook voor betaald worden, en steeds diegenen die de Zwarte Piet doorschuiven en hun grote onschuld uitschreeuwen. Feiten zijn legio en elke politieke partij kent zulke mensen. Het strafste aan dit verhaal is dat in geval van bewezen schuld zulke personen niet worden gestraft maar "weggepromoveerd" worden.
Enkel als een bom valt zien we acties en hiermee verwijs ik naar de betere uitbouw van rijkswacht en politie na de moordende bende-aanslagen en recent na de verhoging van veiligheidsmaatregelen na de aanslagen in Parijs. En net als toen kende Staatsveiligheid waarschijnlijk de leden van de bende, net zoals ze nu de leden kende die meegeholpen hebben aan de aanslagen in Parijs (zie o.a. Verviers en Molenbeek). De verlenging van de verjaringstermijn is symbolisch gezien een goede houding tegenover de overlevenden en nabestaanden van de diverse bende-aanslagen, maar misschien een gemiste kans om (nog levende) daders een ultieme "spreekkans" te bieden.
Ook Faez Al Ajjaz speelde een - ooit opgehelderde - rol in het Eurosystem-schandaal:
Nadat het Eurosystem-schandaal in 1979 was losgebarsten, bleek dat ook Al Ajjaz een cruciale maar nooit opgehelderde rol in de zaak had gespeeld. Zelf beweerde hij dat zijn rol beperkt bleef tot het verdedigen van de belangen van de Saudische koninklijke familie.
De man die het contract met het Belgische consortium Eurosystem had getekend, als commandant van de Saudische Nationale Wacht, was immers prins Abdoellah, de latere (en vorig jaar overleden) koning. Maar wellicht was er meer aan de hand. Want Al Ajjaz werkte ook samen met Elias El Turk, een falangistische politicus in Libanon die ook directeur was van EHS Health Testing Center, een Euroystem-filiaal in Beiroet dat enkel diende als doorgeefluik voor obscure geldstromen en dus een mogelijk distributiekanaal was voor corruptiegeld.
Bron: Apache | Georges Timmerman | Januari 2016
Een explosieve materie is het dossier-Eurosystem Hospitalier. Huidig koning Albert II is meer dan dertig jaar hoofd geweest van de buitenlandse handelsmissies van ons land. In de jaren zeventig haalde hij een contract binnen van 30 miljard frank (nu: 120 miljard frank, of 2,9 miljard euro). Eurosystem Hospitalier, het spilbedrijf binnen een Belgisch consortium in de invloedssfeer van de Generale Maatschappij, mag twee ziekenhuizen bouwen in Saoedi-Arabië.
Op 16 oktober 1975 is prins Albert in Rijad aanwezig als de maquette van de ziekenhuizen wordt getoond. 'Als ook zijn gekroonde broer Boudewijn op 1 november naar Saoedi-Arabië trekt, weet de Saoedische prins Abdallah het zeker: ESH is geen privé-initiatief maar een door de Belgische staat gesteunde onderneming.' Volgens journalist René De Witte kan de rol van Albert en zijn broer in de toekenning van het contract moeilijk overschat worden. Verschillende leden van het Hof zijn op dat ogenblik aandeelhouder van de Generale Maatschappij.
De Amerikanen volgen de zaak van nabij op. Een document van de Amerikaanse ambassade in Brussel toont aan dat de VS bezorgd zijn. De Amerikanen hebben vernomen dat de Belgen de Saoedi’s toegezegd hebben om in Brussel een PLO-kantoor te openen. De directeur Midden-Oosten van het departement Buitenlandse Zaken Paternotte wordt op het matje geroepen door de Amerikanen. Paternotte ontkent. Volgens hem 'creëerde de pers een verkeerde voorstelling van het verhaal'. De Amerikanen geloven hem niet. 'Het standpunt van de Belgen is duidelijk opgeschoven,' staat in een telex.
Boudewijn wordt tijdens de reis naar Saoedi-Arabië vergezeld door Michel Pirkin. Deze man is volgens Eva Coeck en Jan Willems een 'smokkelaar' en 'wapenhandelaar'. 'Zijn twijfelachtige reputatie belet hem niet om samen met koning Boudewijn op bezoek te gaan in Rijad,' noteren de twee journalisten onthutst. Toenmalig SP-voorzitter Karel Van Miert was niet gelukkig met de gang van zaken. Hij vroeg zich op 23 juli 1979 af hoe het mogelijk was dat het Hof zich voor de kar van een gangster liet spannen. Ook minister Henri Simonet mopperde. Hij vond dat prins Albert zich te veel op sleeptouw liet nemen door Fabrimetal (nu: Agoria). De minister had daarover zijn beklag gedaan bij koning Boudewijn. Bovendien verwittigde hij de vorst dat Albert zich te ver gewaagd had in het ESH-dossier. Simonet nam geen blad voor de mond.
Volgens halfbroer Didisheim heeft Boudewijn erg geleden onder de affaire. 'Hij was erg onder de indruk van de zware slagen die door sommige politici aan Albert werden toegebracht. Maar hij heeft het nooit getoond.' Boudewijn was een binnenvetter. Hij kropte alles op. Eurosystem Hospitalier is oorspronkelijk het bedrijfje van Daniel Cauchie. De vroegere naam van het bedrijf is Eurosixtem. Bij het omdopen van de onderneming klopt Cauchie aan bij PRB, een dochteronderneming van de Generale Maatschappij. PRB neemt in ruil voor zijn financiële inbreng 51 procent van de aandelen over. Als Cauchie in 1975 het contract in de wacht sleept, moet hij op zoek gaan naar partners, want zijn bedrijf is te klein. In juli 1975 komt dan het Consortium Eurosystem Health Corporation tot stand. Naast ESH en PRB treden acht bedrijven tot de groep toe: onder meer Fabricom en CEI. De lijfgeur van de Generale Maatschappij is sterk aanwezig.
Cauchie maakt er evenwel een potje van en op 12 juli 1979 gaat ESH in vereffening. Acht dagen later wordt het faillissement aangevraagd. 'Het Eurosystem-schandaal barst los en doet zelfs het Belgisch Hof op zijn Saksen-Coburgse grondvesten daveren,' schrijven Eva Coeck en Jan Willems. De contacten tussen het Belgische Hof en de Saoedische prins Abdallah verlopen als volgt: 'Alberts kabinetschef Michel Didisheim is een oude kameraad van Daniel Cauchie, dus een kleine vriendendienst is snel geregeld,' schrijft het tweetal. Na het faillissement wordt uiteraard kritiek geuit: 'Is een monarchie die zo'n prominente rol speelt in financieel-economische aangelegenheden wel helemaal zuiver op de graat?' Deze vraag wordt nog prangender als de Bijzondere Belastinginspectie (BBI) een onderzoek begint.
De BBI heeft voor alle duidelijkheid geen probleem met de 8 miljard commissielonen die betaald zijn aan de Saoedi’s. Vreemd genoeg is dat op dat ogenblik perfect legaal – op voorwaarde dat een minister het goedkeurt. En dat gebeurt. 'Zonder tegenpruttelen ondertekent Willy De Clercq (PVV) in oktober 1976 de nodige documenten,' noteren Coeck en Willems. Bovendien kan Cauchie die betaalde commissielonen van de belastingen aftrekken. Misschien ligt de sleutel van het ESH-raadsel wel in commissielonen die geheim bleven. Uit het BBI-onderzoek bleek dat ook aan vier Belgen smeergeld werd betaald. Zij kregen samen een miljard frank (nu: 4 miljard frank of nagenoeg 100 miljoen euro) voor bewezen diensten. Tot vandaag weet officieel niemand aan wie dat smeergeld werd betaald.
'De overblijvende miljoenen zijn via een Zwitserse bankrekening bij vier onbekende Belgische bestemmelingen terechtgekomen,' staat in De walm van de Wetstraat. Op 25 juli 1979 schrijft Het Volk dat Boudewijn met de hele zaak niets te maken heeft. Tegelijk insinueert de krant dat Albert een deel van de verdwenen miljoenen opgestreken zou hebben. Hoeveel Michel Pirkin voor zijn diensten ontvangt, weet niemand. 'Een aantal aspecten van het Eurosystem-schandaal blijven in 1994 nog even duister als vijftien jaar geleden,' besluiten Coeck en Willems ontmoedigd. 'Dankzij het Zwitserse bankgeheim zijn de vier mysterieuze Belgen die het smeergeld van ESH op zak hebben gestoken, buitenschot gebleven.'
Bron: Koning Boudewijn | Thierry Debels | Houtekiet | 2010
Het lijkt wel alsof de wapenleverancies aan de Falangisten in Libanon de put bij de overgebleven partners in Eurosystem moesten helpen vullen. We weten dat deze betaald werden met drugs uit de Bekavallei. In dit dossier hadden reeds meerdere ministers en een kroonprins de nek uitgestoken en ook de Generale speelt een hoofdrol.
De ingewijden van de Libanese trafieken moeten dus over vrij explosieve informatie hebben beschikt. Mij lijkt het duidelijk dat ook de Mossad intussen op de hoogte was van de hele zaak. Wat deden deze mensen met die informatie?
En een andere vraag: was de kroonprins een van de 'ontvangende' partijen van de commissies die via Zwitserland terug naar België kwamen? Als je de timing bekijkt, valt het toch op dat hij door de eerste minister ineens buiten wind wordt geplaatst op het moment dat het systeem van de kickbacks werd ontdekt (pagina 21 bovenaan in het document op Scribd).
Goeie vragen Sebastiaan, en nu nog koppelen aan namen uit het dossier, een belangrijke link Hage Maroun.
Hypothese: Miljarden bfr verdwijnen uit Eurosystem, miljarden passeren in sektes, miljarden duiken weer op in Feluy. Tempelridders, van oudsher al bankiers.
Arabische order voor Belgen van ƒ 1,85 miljard
Een consortium van negen Belgische ondernemingen zal in Saoedi-Arabië een volledig gezondheidszorgsysteem voor militairen en hun gezinnen opbouwen. Het gaat hierbij om een order van 28,6 miljard Belgische franken (circa f 1,85 miljard) met een looptijd van tien jaar. Het contract voor de eerste fase van 54 maanden is in Riad ondertekend. Overeengekomen is dat het uit de Belgische ondernemingen bestaande „Eurosystem Health Consortium" twee ziekenhuizen met een capaciteit van 500 bedden en verder een mobiele bedrijfsklare gezondheidseenheid zal leveren. Bovendien zal het twee medische dorpen met elk 300 woningen voor het verplegend personeel en de bijbehorende infrastructuur bouwen en een elektronisch centrum voor sanitaire statistiek uitbouwen. Verder zal het consortium zich belasten met de opleiding van het personeel en zal het de gezondheidsdienst de eerste jaren beheren. De leiding van het consortium krijgt een groep uit de Belgische Generale Maatschappij, Eurosystem Hospitalier, een internationaal advies- en studiebureau dat zich heeft gespecialiseerd op de gezondheidszorg.
Bron: NRC Handelsblad | 18 juni 1976
Smeergeld naar Saoedi’s bij Belgisch bedrijf fraude vermoed
De Belgische Bijzondere Belastinginspectie stelt een onderzoek in naar de financiële praktijken van een consortium van ondernemingen dat in moeilijkheden is gekomen bij de uitvoering van bouwwerken in het olieland Saoedi-Arabië. Dat heeft de minister van financiën bekend gemaakt in de Kamer waar hem vragen werden gesteld over geruchten dat het consortium Eurosystem Hospitalier (ESH) 550 à 600 miljoen gulden aan smeergelden zou hebben betaald.
De Bijzondere Belastinginspectie is een nieuwe dienst van het Belgische ministerie van financiën. Hij is belast met het opsporen van grote fiscale fraudes.
ESH is een liquidatie. Een vrijwillige liquidatie die haar zakelijke moeder, het „buskruitbedrijf" Poudreries Réunies de Belgique, zelf weer een dochter van de Generale Bankmaatschappij, een dikke honderd miljoen gulden zal kosten, en nog meer als de fiscus reden ziet om met een navordering te komen. Dat zulks niet onmogelijk is, bleek indirect nog uit de weinige mededelingen die minister Veens „gebonden door het belastinggeheim", kwijt wilde. De minister betoogde namelijk dat het betalen van smeergelden, in dit geval devoot „geheime commissielonen" genoemd, toegestaan is als de uitbetaler er maar belasting over betaalt.
Die fiscale witgewassen smeergelden mogen in een goed geordende samenleving natuurlijk alleen gegeven worden aan buitenlandse autoriteiten die op het gunnen van een order invloed kunnen uitoefenen. Maar de geruchten willen dat het smeergeld van Eurosystem niet alleen naar Zwitserse bankrekeningen van Saoedi's is gegaan, doch dat een bescheiden deel (zon 70 miljoen gulden) aan Belgische strijkstokken is blijven hangen.
Bouwwoede
ESH werd een paar jaar terug opgezet als een gelegenheidscombinatie die het Belgische bedrijfsleven in staat zou moeten stellen mee te profiteren van de bouwwoede in de olielanden. Deze slaagde er in 1976 in de order te veroveren tot het bouwen van wat twee militaire hospitalen heetten te zijn, maar in feite twee complete stadswijken waren. De order werd gegund voor bijna twee miljard gulden, een bedrag waar later nog een kleine half miljard werd bovenop gedaan. Aan de uitvoering van die order namen behalve Belgische ondernemingen als Electrobel en de Belgische Betonmaatschappij ook een Mexicaans aannemingsbedrijf deel.
Toen dit Mexicaanse bedrijf failliet ging bleek hoezeer ESH zich vertild had. De vertragingen die de bouwwerken opliepen waren voor de Saoedi's een reden om hun betalingen voorlopig op te schorten. Dat gebeurde het vorige najaar. Enkele weken geleden bleek ESH daardoor zo in de financiële moeilijkheden geraakt te zijn dat een failliet verklaring van rechtswege overwogen werd.
De aderlating waaraan de Poudrerie Réunies zich nu onderwerpt heeft ten doel de Saoedische order toch nog voor het Belgische bedrijfsleven te redden en de kruitfabrikant die vanwege zijn oorspronkelijke activiteiten al goede relaties had in de olievorstendommen niet voor goed voor het Nabije Oosten verloren te laten gaan. De bouwactiviteiten zouden kunnen worden voortgezet onder leiding van andere dochters van de Generale.
Bron: De Volkskrant | 14 juli 1979
Belgische prins in smeergeldaffaire
Het bankroet van een grote Belgische bouwonderneming, Eurosystem Hospitalier, heeft de gemoederen in de Belgische zakenwereld en politiek hevig verhit. Het faillissement van deze firma zou een direct gevolg zijn van het betalen van smeergelden. De broer van de Belgische koning, prins Albert, zou bovendien in de affaire verwikkeld zijn. Eurosystem Hospitalier heeft als belangrijkste deelnemer in een consortium in Saoedi Arabië een ziekenhuiscomplex gebouwd ter waarde van 1,1 miljard dollar. Verteld wordt nu dat het bedrijf die order in de wacht heeft gesleept door aan de Saoediërs 238 miljoen dollar te betalen. Prins Albert is behalve de belangrijkste handelspromotor voor de Belgen in het buitenland ook een goede vriend van de koninklijke familie van Saoedi-Arabië. Deze week heeft de Belgische minister van buitenlandse zaken Henri Simonet een felle aanval gedaan op het bedrijfsleven. Hij verweet het de reputatie van België in het buitenland aan te tasten door onder andere onvoldoende verantwoordelijkheid. Over de rol van de koninklijke familie in de Eurosystemaffaire zei de minister dat de bemoeienis van de prins beperkt is gebleven tot de normale belangenbehartiging voor de Belgische zakenwereld, onder verantwoordelijkheid van de regering.
Bron: NRC Handelsblad | 26 juli 1979
Belgische prins verwikkelt in zakenschandaal
De Belgische zakenwereld en politiek staat op zijn kop vanwege een bankroet, waarvan de gevolgen tot in net paleis van prins Albert, de broer van koning Boudewijn kunnen strekken.
Het bankroet is dat van de grote onderneming Eurosystem Hospitalier, die betrokken was bij een miljardenproject voor de bouw van ziekenhuizen in Saoedi-Arabië. De oorzaak van de problemen zouden liggen in het feit dat de onderneming voor meer dan een half miljard aan geheime fondsen had gegeven om het Saoedische contract te krijgen. De zaak wordt nog eens verergerd door het feit dat op de achtergrond van Eurosysteem Societe Generale staat, de grootste holding maatschappij van België.
Niet alleen wordt onderzocht of er belastingfraude is gepleegd en of Belgische politici of ministers bij de zaak zijn betrokken maar ook wat de rol is van prins Albert, die in het buitenland de belangrijkste handelspromotor van België is. Tot nu toe is uit niets gebleken dat hij zijn grenzen te buiten is gegaan maar de kans is niet denkbeeldig dat hij ongewild bij het schandaal betrokken is geraakt. Prins Albert onderhoudt hechte betrekkingen met de Saoedische koninklijke familie.
Enkele Belgische kranten hebben gewezen op de verwikkelingen rond de Lockheefaffaire in Nederland. Het belangrijke Vlaamstalige dagblad De Standaard schreef gisteren: „De monarchie is alleen aanvaardbaar als symbool van eenheid en moet boven de politiek en het zakenleven staan." En het Volk: „Het is in het belang van de koninklijke familie dat niets verborgen blijft."
Bron: Trouw | 26 juli 1979
'Goedgetrainde call-girls' - Nederlandse runde sexy spionnen voor Belgische schandaalfirma
België gonst van de nieuwe feiten over het ‘Eurosystem Hospitalier-schandaal’. Eén ding is duidelijk, de directeuren van deze gelegenheidsfirma hebben goed voor zichzelf gezorgd. In enkele bankkluizen (op last van de justitie geopend) vond men de bewijzen in de geheime boekhouding van Eurosystem die tot nu toe zoek was. Er werden naar aanleiding van deze vondsten huiszoekingen gedaan bij enkele bedrijven.
Op de gevonden personeelslijst staat ook de Nederlandse mevrouw T. Tuna, in Alexandrië geboren. Zij had als opdracht voor meisjes te zorgen die de Arabische relaties van Eurosystem elke soort ontspanning moesten bieden op elk moment van de dag, waar ook ter wereld.
Uit de gevonden documenten is ook gebleken dat de gehele zaak reeds op 3 mei 1975 in beweging is gezet. Met de Zwitserse financiële groep ESP werden afspraken gemaakt over de verhandeling van smeergeld. Men slaagde erin een order van 3 miljard gulden in de wacht te slepen na een felle concurrentiestrijd met Amerikaanse en Engelse firma's.
Toen men de order, definitief toegewezen gekregen had, beschikte men niet over materiaal of vakmensen, om de twee grote ziekenhuiscentra in Saoedi-Arabië te gaan bouwen. In Zwitserland beschikte het bedrijf volgens de gevonden stukken wèl over ruime fondsen. De directieleden van Eurosystem vulden uit deze fondsen ook hun maandsalaris aan.
De Nederlandse mevrouw Tuna na kreeg uit Zwitserland het geld om haar call-girls te betalen. Mevrouw Tuna verkocht vorig jaar haar gehele call-girlorganisatie aan de inmiddels in België beruchte Lydia Montaricourt. Deze werd drie maanden geleden aangehouden op verdenking leidster van een dergelijke organisatie te zijn.
Montaricourt ging tijdens het verhoor praten en noemde de naam van mevrouw Tuna. Volgens Montaricourt werkt mevrouw Tuna met nieuwe meisjes voor rekening van de fabriek voor legervoertuigen in België, BMF, die straks de 1100 nieuwe rupsvoertuigen voor het Belgische leger in Amerikaanse licentie gaat bouwen.
De meisjes van mevrouw Montaricourt waren door mevrouw Tuna goed opgeleid. Zij slaagden er, steeds in hun klanten die dingen te laten vertellen die de leiders van Eurosystem erg interesseerden. Volgens medewerkers van de onderzoeksrechter die met deze zaak belast is, mr. Masson, is het goed mogelijk dat in de loop van deze week nog, of anders zeker volgende week, de eerste arrestaties verricht zullen worden.
Bron: Het Vrije Volk | 2 augustus 1979
Belgisch bedrijf met bordeel naar Saoedi Arabië
Het zogenaamde Eurosystemschandaal rond een Belgisch consortium, dat bij de uitvoering van een miljarden project in Saoedi Arabië in moeilijkheden is geraakt, begint in België steeds grotere vormen aan te nemen. Volgens het blad Het Laatste Nieuws had het intussen failliete bedrijf Eurosystem Hospitalier de leidster van een call-girl-organisatie tot directrice van de afdeling public-relations benoemd. De vrouw, een in het Egyptische Alexandrië geboren Nederlandse met de naam Tuna, kon over meer dan tweehonderd meisjes beschikken.
Deze werden naar Arabische zakenlieden gestuurd wanneer die voor zaken naar Brussel kwamen. Ook kwam het voor dat de meisjes Belgische zakenmensen naar het buitenland vergezelden om daar het wel en wee van Eurosystem te dienen. Blijkbaar heeft dit succes opgeleverd aangezien het consortium waarvan Eurosystem Hospitalier deel uitmaakt een miljardenorder van Saoedi-Arabië kreeg. Blijkbaar uit dankbaarheid had Eurosystem in dit land een heel bordeel laten inrichten.
Hier konden Saoedi's terecht die met het Belgische bedrijf zaken hadden gedaan of nog wilden doen. Voor voortdurend verse aanvoer zorgde hier ook Tuna, die er evenwel voor moest oppassen, dat geen Arabische meisjes in dienst werden genomen. Dat zou in strijd met de islam zijn geweest Daarentegen zou drank in dit anders toch zo puriteinse landen geen enkel probleem hebben opgeleverd.
Bron: NRC Handelsblad | 2 augustus 1979
Belgische prins betrokken bij miljardenschandaal
Na een lange periode van betrekkelijke rust rond het Belgisch koninklijk huis is sinds kort prins Albert in opspraak gekomen. HU heeft een niet onbelangrijke rol gespeeld bij de totstandkoming van het contract tussen een Belgisch consortium en Saoedi-Arabië voor de bouw van twee ziekenhuisdorpen. Behalve dat er meer dan 600 miljoen gulden aan smeergeld is uitbetaald, is intussen ook een bedrijf uit het consortium failliet gegaan. Hoewel de omvang van het schandaal nog niet kan worden overzien staat het vast dat er op grote schaal is geknoeid. Een punt van discussie vormt hierin het gedrag van prins Albert, die er door de voorzitter van de socialistische BSP, Karel Van Miert, van is beschuldigd, dat hij zich voor het wagentje van een gangster heeft laten spannen. Van Miert zei niet te begrijpen, dat de Belgische regering en het koninklijk huis zich hiertoe konden lenen. Ondanks de hevige verontwaardiging die de Belgische regering als reactie op deze felle kritiek heeft getoond, bestaat er geen twijfel over dat prins Albert zeer nauw bij het project is betrokken geweest. Zijn inzet heeft vermoedelijk ook voor het Saoedi-Arabische koninklijk huis de doorslag gegeven het Belgisch consortium met het project te belasten. Op die manier zou het project een transactie tussen twee koninklijke huizen zijn, zo moeten de Saoedi's hebben gemeend.
Voor de grootste holdingmaatschappij van België, de Société Générale ofwel Generale Maatschappij, zijn moeilijke tijden aangebroken. In de afgelopen weken zijn namelijk twee miljardenprojecten in het Midden-Oosten waarbij het concern direct of indirect is betrokken, zwaar in de verdrukking gekomen. In één geval zou op grote schaal met smeergeld zijn geknoeid en hierbij is ook de naam van prins Albert genoemd. Maar volgens de Belgische regering valt alles wat de prins in dit verband heeft ondernomen, onder de verantwoordelijkheid van een minister.
In België heeft vooral de affaire rond de inmiddels failliete NV Eurosystem Hospitalier ESH veel stof doen opwaaien. Het is zo'n typisch Belgische, totaal onoverzichtelijke zaak waarvan eigenlijk niemand precies weet wie de hoofdschuldigen zijn of waar de beslissende fouten zijn gemaakt. Vermoedelijk zal dit ook altijd onopgehelderd blijven omdat van alle kanten alweer grote inspanningen worden verricht een dicht rookgordijn te leggen.
De affaire begon in 1975, toen tien Belgische bedrijven, zoals Electrobel, Engineering International, Fabricom, Sixco-Six Construct van de Belgische Betonmaatschappij alsook Eurosystem Hospitalier een consortium vormden: Eurosystem Health Consortium. Een leidende rol in het consortium krijgt Eurosystem Hospitalier, waarin een dochteronderneming van de Generale Maatschappij, de kruit- en wapenfabriek Poudreries Réunies de Belgique (PRB), een meerderheidsaandeel van 51 procent zou hebben. Zou, want inmiddels is er enige twijfel over gerezen of dat wel helemaal klopt.
Verbazing
In ieder geval slaagde dit consortium tot ieders stomme verbazing erin om een jaar later in Saoedi-Arabië een miljardenopdracht binnen te halen. Het ging hierbij om de bouw van twee complete ziekenhuisdorpen bij de steden Jeddah en Riad, bestemd voor soldaten en officieren van de Nationale Garde. In de concurrentieslag waren de Belgen zelfs enkele Amerikaanse en Britse ondernemingen die in deze sector een grote internationale reputatie hebben verworven, te vlug af.
Het project zou niet meer dan 28,5 miljard frank (rond 2 miljard gulden) kosten, zo maakte het consortium bekend. Wat op dat moment nog niemand wist was dat het consortium eenderde van het totale bedrag voor smeergeld had uitgetrokken. "Geheime commissielonen" heette dat officieel. Volgens de Belgische minister van financiën, Gaston Geens, bestond hiertegen geen bezwaar, zolang op de "lonen" een belasting van 68 procent werd betaald. Daarvan kon echter ook vrijstelling worden verleend.
Hiervoor is de minister van financiën bevoegd. Deze kan toestemming geven om de geheime commissielonen als "bedrijfsuitgaven" te beschouwen. Dit schijnt inderdaad voor een bedrag van anderhalf miljard frank (100 miljoen gulden) te zijn gebeurd. Dat is naar Zwitserse bankrekeningen overgemaakt. Maar onduidelijk is evenwel, waar het resterende smeergeld ter waarde van 530 miljoen gulden is gebleven. In het algemeen wordt aangenomen, dat er zwaar is geknoeid en dat de vier Arabische prinsen aan wie het geld zou zijn gegeven, in werkelijkheid vier Belgen zijn geweest. Bovendien wordt vermoed dat een deel van het smeergeld is achtergehouden.
In hoeverre prins Albert als voorzitter van de Belgische dienst voor buitenlandse handel van deze geldzegen heeft geprofiteerd, is onbekend. Wel staat vast, dat hij zowel bij het binnenhalen van de miljardenopdracht alsook bij het verdere verloop een zeer ingrijpende rol heeft gespeeld. Zijn begeleidende activiteiten waren van groot belang omdat al heel gauw bleek dat het consortium veel te laag had gecalculeerd en dat de Saoedi's nog eens met een fors bedrag over de brug zouden moeten komen. Deze voelden daarvoor uiteraard helemaal niets, maar na hardnekkig aandringen door koning Boudewijn en vooral diens broer Albert besloten de Saoedi's alsnog het bedrag van 28,5 op 35 miljard frank (2,5 miljard gulden) te brengen.
Ondanks dit royale gebaar bleef het consortium een reus op lemen voeten met bovendien een groot gat in de broekzak. Vorig jaar was een Mexicaanse onderaannemer gedwongen faillissement aan te vragen. Dit leidde weer tot een vertraging van het project, waarna de Saoedi's in september besloten alle betalingen te staken. Vooral Eurosystem Hospitalier kwam hierdoor in steeds grotere financiële moeilijkheden zodat het bedrijf zich failliet liet verklaren.
De bedoeling is nu, dat een nieuw consortium, hoofdzakelijk bestaand uit de negen overgebleven Belgische bedrijven, het project zal voortzetten. Vérder heeft de Generale Maatschappij als indirect betrokkene laten weten, dat zij alles in het werk zal stellen om een oplossing voor de huidige problemen te vinden. Zij is echter niet van plan om staatssteun te vragen, aldus een woordvoerder.
Gered
Hiermee staat het wel vast dat het project voorlopig is gered wat vermoedelijk ook voor een belangrijk deel is terug te voeren op een gesprek dat de Belgische minister van buitenlandse zaken, Henri Simonet eind vorige week met de vice-gouverneur van de Generale Maatschappij, René Lamy, heeft gehad. Eerder had Simonet gezegd dat de Generale Maatschappij en ook andere ondernemingen het zich niet kunnen permitteren om zich thans terug te trekken. „Wanneer zij nu verstek laten gaan, dan moeten zij er niet op rekenen ooit nog eens steun van de Belgische regering of van andere overheidsinstanties te zullen krijgen", aldus een boze minister. Tegelijkertijd had hij duidelijk gemaakt dat de regering niet van plan is bij te springen en zij ook niet bereid is om toezeggingen aan de Saoedi's te doen. Dezen hadden Simonet om een garantie gevraagd dat de ziekenhuisdorpen volledig zouden worden voltooid. Volgens Simonet ligt de schuld bij het consortium dat roekeloos te werk is gegaan en onvergeeflijke fouten heeft gemaakt.
De grote vraag is of deze affaire nog consequenties voor de betrokkenen zal hebben of dat zij als een nachtkaars zal uitgaan. Op dit moment leggen in ieder geval allerlei instanties, zoals het Hoog Comité van Toezicht de speciale Inspectiedienst van de Belastingen, de Procureur des Konings en de Anti-Fraude Brigade bij hun naspeuringen een enorme kippedrift aan de dag. Er doen zelfs geruchten de ronde, dat op zeer korte termijn arrestaties zijn te verwachten. Maar het openbaar ministerie heeft al haastig laten weten, dat het onderzoek nog een héél, heel lange tijd in beslag kan nemen...
Irak
Wat minder dramatisch zijn de moeilijkheden rond een project in Irak, de bouw van een kunstmestfabriek en de exploitatie van fosfaatreserves, waarbij de Generale Maatschappij eveneens is betrokken. Dit project ter waarde van 27 miljard frank (rond 1,9 miljard gulden) wordt door het Belgische consortium Sybetra uitgevoerd, waarin de Generale Maatschappij rechtstreeks een aandeel van 15 procent heeft, maar via dochterondernemingen van 44 procent Andere aandeelhouders zijn de Bank Brussel-Lambert Electrorail (Empain) en ACEC.
Volgens de betrokken bedrijven zou de beslissende fout in 1975 bij het afsluiten van het contract zijn gemaakt toen Irak het recht kreeg om toezicht te houden op de uitvoering van het project. De Irakezen zouden hiervan in de afgelopen jaren zo veelvuldig gebruik hebben gemaakt en zo vaak hebben geïntervenieerd, dat men thans een achterstand van twee jaar zou hebben opgelopen. Bovendien zou het consortium ook hier te laag hebben gecalculeerd. In eerste aanleg zou het als gevolg daarvan vorig jaar een verlies van 306 miljoen frank (rond 21 miljoen gulden) hebben geleden. Maar in een brief aan minister Simonet heeft Sybetra meegedeeld, dat als er voor het einde van dit jaar geen oplossing wordt gevonden, het totale verlies meer dan 70 miljoen gulden zal bedragen. Daarmee zou het hele kapitaal van het consortium zijn verbruikt. Desondanks toont de Belgische regering zich ten aanzien van dit project minder pessimistisch, omdat zij gelooft dat de Generale Maatschappij hier nog niet aan het einde van haar latijn zou zijn.
Bron: NRC Handelsblad | 2 augustus 1979
Ook Belgen streken smeergeld op Bedreiging met dood in zaak-Eurosystem
Een dagbladjournalist en een zakenman hebben bedreigingen ontvangen in verband met de affaire België rondom het miljardeninvesteringsproject in Saoedi-Arabië. Dit geeft een zo mogelijk nog onverkwikkelijker karakter aan de affaire die, naast geruchten over inmenging van het Belgische hof, niet geringe smeergelden en de actieve medewerking van een internationale call-girl-centrale, duidelijk de ingrediënten van een levensgroot schandaal bezit.
Een vooraanstaand Belgische zakenman heeft inmiddels officieel een klacht ingediend naar aanleiding van bedreigingen die hij per brief heeft ontvangen. De zakenman, Tijtgat, zit onder meer in het bestuur van de Belgische Kredietbank en is tevens lid van de raad van beheer van de Belgische Betonmaatschappij, die via een van haar dochterbedrijven deel uitmaakt van het consortium Eurosystem Health.
Een medewerker van het liberale Franstalige dagblad La Libre Belgique heeft laten weten dat hij al een maand geleden via niet mis te verstane bedreigingen onder druk is gezet om bepaalde gegevens niet te publiceren. Ook collega's van weekbladen maken gewag van pressie om de zaak in de doofpot te stoppen.
Het ziet er echter niet naar uit, dat de betrokkenen ditmaal in hun opzet zullen slagen. Met name de fiscale recherche heeft verbeten de tanden gezet in de „smeergeld"-aspecten van de zaak (een kwart van de totale investeringen van 2,3 miljard gulden), waarover nog dagelijks nieuwe onthullingen in de pers verschijnen. De smeergelden, in de boekhouding aangeduid met „commissielonen" , waren nodig om van de Saoedi's de begeerde order in de wacht te slepen voor de bouw van twee luxueuze hospitaalcomplexen ten behoeve van de "nationale wacht". De "nationale wacht" is een elitekorps, mede opgezet door de Verenigde Staten, dat vooral tot taak heeft de olievelden tegen mogelijke agressie te beschermen. Leider van net elitekorps van 30.000 man is de broer van koning Khaled, prins Abd Allah.
Dames
En ten behoeve van deze prins, wier kwantitatieve en kwalitatieve veeleisendheid ten aanzien van het vrouwelijk geslacht spreekwoordelijk schijnt te zijn, blijkt Eurosystem de diensten te hebben ingeschakeld van mevrouw Tuna X van Nederlandse afkomst, met een aardig mondje Arabisch en blijkbaar ook in staat met vaste hand leiding te geven aan een elitekorps, dat zon 200 dames van velerlei nationaliteit zou tellen. Officieel bekleedde zij de keurige functie van public-relationsmanager van het Belgische consortium, dat door het faillissement van een van de deelnemende bedrijven aan het einde van zijn dolle rit is gekomen.
Uit in bankkluizen opgeslagen geheime boekhoudingen is nu volgens het dagblad Het laatste Nieuws gebleken dat niet alleen de Saoedi's, maar ook vier, Belgen smeergeld zouden hebben opgestreken via bankrekeningen in Zwitserland. De namen van de Belgen zijn onbekend en de onderzoekscommissie ontkent alle geruchten aan de lopen band. Ook is, volgens het weekblad Knack, komen vast te staan dat zowel prins Albert als koning Boudewijn zelf een goed woordje bij de Saoedi's hebben gedaan om het investeringsproject rond te krijgen. Een speciale reddingsactie, op touw gezet door minister van buitenlandse zaken Henri Simonet, heeft inmiddels de eerste vruchten afgeworpen. Volgens een uit Riad teruggekeerde topdiplomaat, met de geruststellende naam van Paternotte de la Vallee, zouden de Saoedische autoriteiten gesust zijn en valt het kapitale project nog te redden. Aangenomen, mag worden dat dit de Belgische Société Generale de Banque, een der voornaamste geldschieters van het omvangrijke project, een flinke financiële aderlating zal kosten.
Bron: Leeuwarder Courant | 3 augustus 1979
Smeergeld-affaire in België - Koninklijk huis zou bij bouwbedrijfschandaal zijn betrokken
In het voorjaar van 1975 ging prins Albert als voorzitter van de Belgische dienst van buitenlandse handel naar Saoedi-Arabië om de Arabische prinsen tot een positief besluit inzake de bouw van ziekenhuizen te bewegen. Hij deed dit op schriftelijk verzoek van de toenmalige minister van buitenlandse zaken. Van Elslande.
Nauwelijks zes maanden later ging koning Boudewijn op officieel bezoek om de zaak van Eurosystem te bepleiten. Op dat moment waren er al principiële documenten tussen Eurosystem en de Arabieren getekend waarin de verdeelsleutel was vastgelegd voor de 8,2 miljard frank aan steekpenningen. Documenten die hierop betrekking hebben zijn in een bankkluis teruggevonden.
Ook de Belgische Minister van financiën, Gaston Geens en zijn gewezen ambtsgenoot Willy de Clercq zijn in deze affaire in opspraak gekomen. Beiden gaven in 1976 en in 1978 belastingvrijdom op een bedrag van 2,2 miljard frank, dat door de ESH als smeergeld is uitgekeerd. De Belgische fiscale wetgeving laat deze aftrekbaarheid toe op voorwaarde dat het geven van steekpenningen voor het verwerven van buitenlandse contracten in een bepaalde branche als een algemeen erkend gebruik wordt beschouwd. Het onderzoek heeft echter uitgewezen dat een deel van het smeergeld via een Zwitserse bank weer naar sommige Belgische directeuren van het project terug is gevloeid, directeuren die overigens België in allerijl hebben verlaten.
Het contract van de ESH, die deel uitmaakt van het door negen belangrijke maatschappijen gestichte concern Euro System for Health, voorziet de bouw binnen drie jaar van twee ziekenhuizen voor de Nationale Wacht van Saoedi-Arabië. De "negen" belastten de Belgische munitiefabrikant Poudreries Réunies samen met de Constructions et Entreprises Industrielies (CEI), Six Construct en Electrobel met de uitvoering. Maar begin dit jaar weigerden de laatste drie bedrijven de ziekenhuizen af te bouwen omdat er geen geld meer op tafel kwam. De PRB heeft toen het faillissement aangevraagd.
Bron: Het Parool | 3 augustus 1979
Bende van Nijvel → Roze Balletten → Dossier Eurosystem
Powered by PunBB, supported by Informer Technologies, Inc.