Ik vraag me af wat de speurders hiermee gaan doen. Eigenlijk is dit in gans het Bende-onderzoek het eerste element dat een mogelijke medeplichtige koppelt aan een materieel bewijs van schuld. Tot hiertoe was volgens mij het grootste bewijs van betrokkenheid bij Bendefeiten het getuigenis van Yvette Van Hemelryck over Philippe De Staerke. Maar daar kon nog sprake zijn van toeval. Het zetelverhaal toont een onweerlegbare link aan tussen de (hopelijk niet te) anonieme getuige en de daders.

Elke pv en getuigen in het bendeonderzoek is verdacht. Het verhaal van de achterbank is geen uitzondering. Het eureka gevoel van "yes, dit is een geloofwaardige link", begin ik te verliezen. Forumleden zoals merovinger zetten mij telkens met beide voeten op de grond. En gelijk hebben ze, we moeten kritisch blijven. Welk stel ongeregeld schreven die pv's ? Mijn schoonvader was ook inspecteur bij de flikken in het Brusselse. Hij heeft zijn pensioen niet gehaald want hij had zich kapot gezopen. Van zo een gasten moesten we het hebben. En hij was geen uitzondering. Zuipen en achter de vrouwen lopen, dat was hun lang leven. Die jaren 70 en 80 waren totale anarchie binnen de ordediensten. En daar profiteerde de bende van. Als niemand echt weet heeft over de plaatsing van die achterbank , is het een verloren piste.

De vraag is? Is er wel een getuigen? Daar moet je kritisch over zijn. Anders was het wel een geweldige vondst van Hilde Geens. Maar daar geloof ik niet meer in. Anoniem is een synoniem voor de daders en tientallen getuigen. Alleen de daders weten het. Ook anoniem ... zoals heel het dossier.

Volgens dit artikel van Le Soir van 17 oktober 1983 werd de achterbank op woensdag 12 oktober 1983 gevonden, dus zes dagen na de overval van 7 oktober 1983. Hilde Geens schrijft dat de getuige vier dagen na de moord de politie contacteerde en diezelfde dag ergens met hen op café heeft gezeten. Verder is in de beschrijving in het boek van Geens niet duidelijk of de speurders op dezelfde dag van het gesprek met de getuige naar de Delhaize zijn gereden en de achterbank hebben gevonden of dat dit een paar dagen later na het gesprek gebeurde. Ook nog volgens Geens werd de achterbank pas op 20 oktober [ik veronderstel juridisch], dus pas dertien dagen na de feiten, in beslag genomen.

In onderstaande artikel van Le Soir van 3 oktober 1983 over de moord op Van Camp wordt enkel vermeld dat de daders er vandoor gingen met de auto van de dochter van Van Camp zonder melding van type noch kleur. Wat natuurlijk niet uitsluit dat het autotype of de kleur niet in een ander artikel of op televisie vermeld is geweest.