(...) “De dekolonisatie van Afrika en het in de ogen van sommigen al te snel toelaten van onafhankelijkheid voor de Belgische kolonie in juni 1960 leidde tot het ontstaan van enkele rechts-radicale groepen, die zich afkeerden van het parlementarisme en pleitten voor een sterk gezag”, schreef historicus Louis Vos. Een typisch voorbeeld van zo’n groep was het Comité d’Action et de Défense des Belges en Afrique (CADBA). De groep werd opgericht in 1960, in café Tanganyika in Etterbeek, en kort daarna omgedoopt tot Mouvement d’Action Civique (MAC).

De MAC evolueerde snel naar een rechts-radicale ideologie van fascistische inspiratie en ontpopte zich in 1962 tot de Belgische tak van de internationale beweging Jeune Europe. Als embleem gebruikte de MAC een Keltisch kruis, een neofascistisch symbool. De organisatie werd geleid door de Luikse opticien en de megalomane ideoloog Jean-François Thiriart. In zijn visie moest Europa een derde supermacht worden, “tegen Moskou en zonder Washington”. Op haar toppunt beschikte Jeune Europe over grote afdelingen in Frankrijk, Italië en Spanje en kleinere steunpunten in België, Nederland, Groot-Brittannië, Portugal, Oostenrijk, Zwitserland, Zuid-Afrika, Brazilië, Columbia en Canada.

(...) MAC/Jeune Europe was in ons land ook het belangrijkste steunpunt van de Organisation de l’Armée Secrète (OAS). De OAS was de grootste en meest gewelddadige rechts-extremistische terreurorganisatie van de naoorlogse geschiedenis in Europa. De geheime, ondergrondse groep wordt geleid door Franse topmilitairen met gevechtservaring in Indochina en Algerije, en verzet zich gewapenderhand tegen de onafhankelijkheid van Algerije. Tussen 1961 en 1963 heeft de OAS naar schatting 3.000 tot 12.500 mensen vermoord, vooral in Frankrijk en Algerije, maar ook in België.

Bron: Apache | Georges Timmerman | 16 April 2020