Een tekst van stelling.nl » www.stelling.nl

De graaf is naar alle waarschijnlijkheid Armfelt, de kans dat WNP-leden naar de kampen van Edwin Wilson gingen, is groot. Via Armaco is Baugniet ook goed thuis in de wereld.

In november 1980 laat het Bundes Kriminal Amt aan de Nederlandse autoriteiten weten dat het over aanwijzingen beschikt dat Oldelft tussen 1979 en 1981 voor 104 miljoen gulden nachtzichtapparatuur heeft geleverd aan Lybië via de Italiaanse licentiehouder Microtecnica. Volgens een publicatie van Vrij Nederland dd. 25 juni 1983 beschikte de Economische Controle Dienst (ECD) over een alleraardigst dossier met betrekking tot deze affaire onder de naam Montecristo. Zonder twijfel daarbij refererend aan het boek "De GRAAF van Montecristo" van Alexander Dumas.

Ook NRC-journalist Robert van de Roer voert in zijn boek "Voorheen Slavenburg" (Balans, 1988) een graaf op, die in wat groter oorlogstuig handelde. De bank en de adellijke wapenhandelaar vonden elkaar voor het eerst bij het verkwanselen van een partij handvuurwapens aan Khadaffi die als machineonderdelen in kisten vanuit India naar Lybië werd gestuurd. Of daarna nog meer van dit soort shit zijn weg vond naar het land waar vanaf die tijd ook de voormalige CIA-agenten Edwin Wilson (vaak in Brussel te vinden) en Frank Terpil met stiekeme steun vanuit Langley buitengewoon aktief waren, vermeldt het boek niet.

Wel dat vele wapentransacties via het filiaal Dordrecht werden gedirigeerd. Daar trad directeur Fred Bartels jarenlang op als contactpersoon en betaald adviseur voor de door de top van zijn bank geïntroduceerde handelaar. Volgens de berichten uit die tijd een in de Verenigde Staten wonende Nederlander, die zich graag met “graaf” liet aanspreken. Toen het schandaal rond Oldelft eind 1983 uitbarstte en zoals naar behoren een rechtszaak volgde bleef het Montecristo-dossier van de ECD gesloten. Desgevraagd deelde de dienst zelfs mede dat dat dossier niet bestond. Wordt vervolgd.