Re: Rodolphe Culot
Volgens Bouten verloor Culot een voet tijdens een autorace. Vermeldt hij ook wanneer? De naam Rodolphe Culot komt nl. meermaals voor op de deelnemerslijst van autokoersen in 2006 en 2008. Ik vind echter geen enkel krantenartikel over het feit dat hij tijdens een race zijn voet is verloren.
Soit. De man lijkt zeker een interessant profiel te hebben. Ik vraag me echter toch af wat er van waar is want als je het interview van Cathérine Van Camp erop naleest zegt zij niets over het feit dat ze iemand zou herkend hebben en dit al jaren tegen de speurders zou gezegd hebben. Het interview met Hilde Geens komt uit Humo en dateert van oktober 2004, dus vóór de ontmoeting van Bouten met Catherine Van Camp. Het is goed om in deze topic even een aantal antwoorden van Catherine Van Camp over te nemen.
Zag u het gezicht van die indringer?
"Nee, hij droeg het masker van een oude man." (...)
"Die andere dader heb ik trouwens op geen enkel moment te zien gekregen." (...)
Hebt u zelf enig idee waarom uw vader vermoord werd? In De Morgen stond onlangs dat hij voor zijn dood zou zijn gefolterd. Dat maakt roofmoord niet echt waarschijnlijk.
"Wij hebben dat soort rare verhalen ook gehoord. Zo zou mijn vader, voor hij doodgeschoten werd, eerst de laarzen van de moordenaar hebben moeten kussen. Maar de speurders hebben mij nooit zoiets gezegd, en de jobstudente die zich met mijn vader op de parkeerplaats bevond ook niet. En wie anders kan het weten? Er heeft zich nooit een andere getuige gemeld."
Onderzoeksrechter Jean-Marie Schlicker, die jarenlang het onderzoek naar de moord op uw vader en zijn activiteiten heeft geleid, denkt dat uw vader zich verzet heeft en daarom werd vermoord. Het leek toch meer op een roofmoord dan op een liquidatie, vertelde hij in de tweede Bendecommissie.
"Ik heb dat altijd gedacht. Ik denk dat de daders echt die wagen wilden, de Porsche. Misschien dat ze razend werden toen ze merkten dat mijn vader de sleutels niet had? Misschien heeft hij zich inderdaad verweerd, en die ene dader zijn masker afgerukt? Dan zou hij hem gezien hebben, en werd hij een hinderlijke getuige." (...)
Volgens datzelfde parlementaire rapport werd de vrouw in de dagen na de arrestatie van de twee bedreigd, en is ze daarom op haar woorden teruggekomen.
"Dat weet ik niet. Eén ding weet ik wel, de dader die op ons geschoten heeft in de keuken, zit nu in de gevangenis."
Wat bedoelt u nu? Dat de politie de dader kent?
"Absoluut. Volgens de speurders heeft die verdachte tegen een celgenoot zijn mond voorbijgepraat. Hij zou gezegd hebben dat het er die nacht ‘heel grappig’ toegegaan was in Les Trois Canards, want ‘één van de meisjes had in haar broek geplast’. In feite had de dader, toen hij op die jobstudente vuurde, door de koelkastdeur geschoten, daar stond een fles witte wijn in, en die was uitgelopen."
Had hij het verhaal niet ergens in een krant gelezen of zo?
"Wie zoiets vertelt, was er zelf bij. Maar de verdachte heeft later tegengesproken dat hij zoiets ooit gezegd zou hebben."
Zit de verdachte nu nog steeds in de gevangenis?
"Hij is ondertussen uitgeleverd aan Tunesië of Marokko, vertelden de speurders, maar dat is alweer jaren geleden. Op een dag, toen die man nog in een Belgische cel zat, moesten we met het vroegere personeel van Les Trois Canards naar Jumet komen voor een identificatie. De man die in het politiekantoor voor ons stond, leek kleiner dan de dader die ik in mijn hoofd had, maar bij de overval lag ik op de grond: dan lijkt iemand die rechtstaat imposanter. Over zijn stem kon ik al helemaal niks zeggen, want met een masker voor de mond is die sowieso vervormd. Niemand van ons zevenen kon met zekerheid zeggen of hij de juiste man was of niet. Dat was de enige keer in meer dan twintig jaar onderzoek dat ik met een verdacht geconfronteerd ben. Ze hebben me ook nooit de stem van de tweede verdachte laten horen."
Die man moet Mohammed El Bourajradji geweest zijn, volgens de verslagen van de Bendecommissie zijn alle getuigen in Les Trois Canards met hem geconfronteerd. Alleen, El Bourajradji beweert dat hij niet eens in België was, de nacht dat uw vader vermoord werd.
"Het gerecht heeft hem uiteindelijk niet vervolgd, de bewijslast woog te licht om hem voor een Assisenhof te brengen. Het was het woord van de ene tegen de andere, zeiden de speurders."