Je kunt beginnen met kijken wat de stommiteiten waren, de luiheid en de nalatigheden. Dan kun je beginnen kijken welke diensten of personen mekaar tegenwerkten gewoon omdat ze mekaar niet konden uitstaan. Dan gaat het tussen de Vlamingen en de Walen en die laatsten gingen er natuurlijk met het dossier van door. Pas dan kun je kijken wie de boel willens en wetens in de war stuurden.

Ik denk dat veel van die lui gewoon te stom of te mottig zijn voor hun job, waardoor anderen zich ook vastrijden. Als je achterlijke mensen op cruciale plaatsen zet in een molen als het gerecht loopt dat vanzelf in het honderd. Als je ziet hoe ze het onderzoek voerden, van laag tot hoog, dan ga je je toch vragen stellen? Zijn ze willens en vooral wetens intellectueel bekwaam genoeg om een onderzoek te manipuleren als ze er niet eens deftig één kunnen voeren?

Dan moet je ook ineens de moeite nemen om te kijken of die mensen daar bewust zijn geplaatst - dus omdat sommige mensen wisten dat in die regio zware/bloedige overvallen gepleegd gingen worden - door mensen die de macht hebben om magistraten te benoemen. Kijk bijvoorbeeld naar procureur Deprêtre. Die laat het eerst het onderzoek naar Montaricourt in Brussel in het honderd lopen. Als 'beloning' voor het falen in dat onderzoek mocht hij van de Waalse Christen Democraten Procureur worden in het rijkste gebied van België, waar hij dan verklaart dat hij binnekort zware overvallen verwacht als hij niet snel meer middelen krijgt. Is dit allemaal toeval? Waarschijnlijk wel. Of is de molen van het complot al eind jaren zeventig beginnen draaien?

Heb je veel mensen om een onderzoek te saboteren? Volgens mij niet. Zet één of twee personen op de juiste plaats - dus hoog genoeg - en zij kunnen het onderzoek sturen of bepaalde onderzoekspistes negeren. Voeg daar dan nog wat politie-oorlog bij en tientallen politiemannen die er alles voor zouden doen om die premie van tien miljoen frank te pakken te krijgen en je krijgt een onderzoek dat nooit goed kan aflopen. Is het dan allemaal sabotage? Nee. Zijn dan alle politiemensen die werkten/werken aan dit onderzoek slecht? Helemaal niet. Maar er waren een paar rotte appels die het onderzoek konden sturen en saboteren die spijtig genoeg nooit zijn gevonden. Het is zoals de eerste Bendecommissie zei : 'Duistere krachten die het onderzoek hebben gesaboteerd'.

Dat zeggen spijtig genoeg veel mensen binnen het onderzoek en van de Bendecommissies. Maar er is wel degelijk iets aan de hand, normvervaging. Wij - het volk - verwachten dat onze politiekers ons beschermen en helpen, zowel in goede als in slechte tijden. Maar als dan blijkt dat sommige politiekers - de mensen met de macht, de hoogste personen in dit land - meedoen aan sex- en drugsfuiven samen met rijkswachters en criminelen, dan verwondert het mij niet dat de mensen het vermoeden krijgen dat diezelfde politiekers wel eens betrokken zouden kunnen zijn bij de Bende. Of, dat ze een vermoeden hadden en dat ze het dossier hebben geblokkeerd om zichzelf te redden.

Zou moeten lukken via google: 'Bendecommisie Parlementaire handelingen stukken Renaat Landuyt'. Ben er ook al een keer naar gaan kijken en geloof dat ik dat toen ongeveer zo gevonden heb. Is wel niet echt geschreven om een aangename lezing te bevorderen, maar de inhoud is vrij goed met vrij veel zijn voor synthese. Je kunt best beginnen met de inhoudstafel te bekijken en vervolgens de bladspiegel van wat je zou interesseren. Of anders via website Kamer van Volksvertegenwoordigers.

Zeer merkwaardig. Op 15 april 1997 getuigden voor de Bendecommissie II de heer Dorpe en Mevr. Sokolowski van het Hoog Comité van Toezicht. Deze laatste had, nota bene, nooit in het dossier Eurosystem Hospitalier gewerkt, vermits ze pas een paar jaar vóór haar getuigenis in dienst getreden was bij het HCT! Nog merkwaardiger is dat tijdens een huiszoeking (begin '80) bij één van de call-girls (Maud Sarr?) de namen gevonden werden van een aantal personaliteiten die aan een feestje/etentje (?) hadden deelgenomen. Boas, Beaurir, VDB, ... Dorpe verklaart dan koudweg: "En ook de naam van "un certain  Charles", kwam op die lijst voor, die we niet hebben kunnen identificeren."

Alsof dat het om een willekeurige "Karel" ging! Het ging verdorie om de grote baas, de Voorzitter van het HCT, Raymond Baron Charles! Deze Charles was van 1984 tot 1990 ook voorzitter van de Belgische tak van AMADE, de "Association Mondiale des Amis de l'Enfance - Wereldvereniging hulp aan Kinderen". Nog vóór de zaak Dutroux vertrouwde volksvertegenwoordiger Coveliers mij onomwonden toe dat hij Raymond Charles van pedofilie verdacht. Toen ik mijn verbazing en ongeloof over een dergelijke "straffe" uitspraak liet blijken en opwierp dat Charles voorzitter was van AMADE, zegde Coveliers dat dit een uitstekende dekmantel was.