Het DNA van de Borains, Lekeu, en Amory werden in 1997 vergeleken met de DNA stalen van de Bendefeiten. De resultaten bleken negatief.

Tueries: l'enquête soumet ses résultats à la génétique des Borains et d'autres ont été testés à l'ADN. Aux suivants: gendarmes et militaires.

(...) Parallèlement, les analyses d'échantillons tels que les traces de salive sur les mégots de cigarettes trouvés dans les cendriers du taxi d'Angelou (abattu le 12 janvier 1983), un ruban adhésif saisi sur la Saab après l'attaque de Tamise en 1983, des traces sur deux chapeaux récupérés l'un après l'attaque du Colruyt de Hal en 1983, l'autre après l'attaque au Delhaize d'Alost en 1985, un cheveu trouvé sur un des chapeaux, ont permis aux scientifiques de la KUL de dégager une vingtaine d'empreintes génétiques de base, sans certitude cependant que toutes correspondent à l'empreinte d'un tueur. Le professeur Cassiman dit avoir aussi dégagé des indices de comparaison à confronter à d'autres éléments d'enquête, notamment les ADN de suspects correspondant aux portraits-robots.

Des comparaisons entre ces empreintes-base et celles d'une série de suspects sont déjà en cours depuis plusieurs mois. Elles concernent les inculpés de la filière boraine (on a prélevé l'empreinte ADN de Michel Baudet et celle de Josiane Debruyne après leurs décès). Michel Cocu et d'autres, dont les noms revenaient dans le dossier des Borains ou dans d'autres affaires criminelles des années 80, ont aussi accepté le test. Ils sont une trentaine.

En 1997, des prélèvements ont été effectués sur le corps de l'ex-gendarme Lekeu après son décès à Orlando. L'ex-gendarme Christian Amory, ancien du groupe Diane, inculpé avec Beijer et Bouhouche, s'est aussi soumis à la prise de sang, qui n'est pas obligatoire.

En principe, on pourrait tester tous les gendarmes et militaires en activité au début des années 80. Plutôt que de paralyser l'enquête en ratissant trop large, les enquêteurs sélectionnent les noms cités dans les dossiers sensibles, ou qui ont eu un parcours suspect, en procédant par groupes. Par exemple des anciens de l'escadron Diane, des gendarmes ayant collaboré à l'ARI de Beijer - Bouhouche, ou des membres de groupes extrémistes tels Marbaix, l'armurier du WNP de Latinus, des para-commandos ou des anciens de services spéciaux. (...)

Bron: Le Soir | 14.04.1998

Het opsporen van DNA in een gerechterlijk onderzoek blijft een zeer delicate piste waar soms verkeerde conclusies uit worden getrokken. Zo vertelde deze week journaliste Liesbeth Indeherberghe, die recent als jurylid zetelde in een assissenproces over een roofmoord, het volgende over het DNA-onderzoek in dat dossier:

Op het lichaam en in de woning van slachtoffer Albina V. werd DNA gevonden van 4 verschillende mannen. Twee jaar lang is er gezocht naar de daders en het is pas nadat er nieuwe apparatuur beschikbaar is dat de voordien onleesbare vingerafdrukken een positief resultaat geven. Ze komen overeen met de vingerafdrukken van Didier D.

Ook het DNA op de jaszak van het slachtoffer wordt door de databank gehaald en levert een match op: een tweede verdachte wordt opgepakt. Maar de man blijft ontkennen: hij weet niets af van de dood van Albina V. Hij bekent daarentegen wel dat hij al eens oude dames bestolen heeft op de tram. En wat blijkt: enkele maanden voor het gewelddadig overlijden heeft deze verdachte op het de Brouckèreplein in Brussel zijn hand gestoken in de jaszak van het slachtoffer. Dat vond ik tegelijk verbijsterend en beangstigend. Want zo lijkt de mogelijkheid om iemand te laten opdraaien voor moord toch wel erg dichtbij te komen. Het maakt de voorstellen om iedere pasgeborene in dit land DNA te laten afstaan des te gevaarlijker.

Eén zin die de openbaar aanklager voorlas, heeft ons enorm bezig gehouden: "Sporenonderzoek op de rechterbil van het slachtoffer heeft toegelaten twee mannelijke DNA-profielen te bepalen uit sporen van sperma." De verwarring was compleet, want opeens leken er twee verkrachters te zijn geweest. Ook de voorzitter stelde de vraag aan de beschuldigde: "hoe verklaart u dat tweede spermaspoor?" "Ik was altijd alleen", was zijn antwoord.

Pas na het weekend, op dag 3 van het proces, kregen we duidelijkheid. De DNA-experte sloot definitief uit dat het om sperma van twee verschillende mannen kon gaan. Het ging om ánder genetisch materiaal van een tweede man, dat vermengd was met het sperma. De experte wees ons ook op een andere eigenaardigheid. Uit het sperma van Didier D. heeft men nooit een DNA-profiel kunnen afleiden en dat gebeurt uiterst zeldzaam. Het betekent dus dat de beschuldigde wetenschappelijk niet kan worden gekoppeld aan het aangetroffen sperma.

Bron » www.deredactie.be

Parlementaire vraag B008 van Bart Laeremans (Vlaams Blok) van 20 oktober 1999 aangaande Laboratoriumtechnieken en DNA-onderzoeken:

Het onderzoek naar de zogenaamde Bende van Nijvel is eind 1998 opnieuw in een stroomversnelling geraakt, mede door de gefaseerde bekendmaking van nieuwe robotfoto's. Ook zou gewerkt worden met DNA-onderzoeken. Volgens waarnemers is er echter weinig reden om te hopen dat deze technieken tot een goed einde zullen leiden.

1. Welke laboratoriumtechnieken worden gebruikt om de genetische dossiers samen te stellen van de verdachte personen?

2. Wordt hierbij ook beroep gedaan op de deskundigheid en ervaring van buitenlandse laboratoria?

3. Zullen de gehanteerde DNA-technieken uitsluitsel geven over de identiteit van de daders?

4. a) Zijn er inmiddels al resultaten geboekt die bekendgemaakt mogen worden? b) Zo neen, binnen welk tijdsperspectief hoopt men die te vinden?

Antwoord van de Minister van Justitie van 2 mei 2000:

Op grond van de inlichtingen die de gerechtelijke overheden mij hebben bezorgd, kan ik het geachte lid het volgende meedelen.

1. Net als in tal van andere zaken zijn ook in het onderzoek betreffende de Bende van Nijvel genetische afdrukken van verdachte monsters genomen en gedetermineerd dankzij de zogenaamde PCR-techniek die de mogelijkheid biedt het te gebruiken materiaal te vergroten wanneer het slechts in beperkte hoeveelheid aanwezig is. In een dergelijk geval is het gevaar op besmetting groter en is een veel striktere behandeling nodig om de resultaten niet te vervalsen. De vaststelling van de genetische afdruk van een verdachte brengt daarentegen geen problemen mee aangezien in toereikende mate bloed of speeksel wordt afgenomen.

2. Er is blijkbaar geen beroep gedaan op buitenlandse laboratoria om dergelijke deskundigenonderzoeken te verrichten.

3. Gedurende het laatste decennium zijn de technieken aanzienlijk verfijnd en staan de deskundigen garant voor een graad van betrouwbaarheid die zij in elk geval afzonderlijk evalueren en die vaak aan zekerheid grenst.

4. In een groot aantal zaken zijn de daders ontdekt en is een definitief vonnis uitgesproken. Het onderzoek betreffende de Bende van Nijvel heeft ondanks de geleverde inspanningen en de aanwending van bijzondere technieken als genetica, hypnose, polygrafie en digitalisering tot dusver nog niet tot nieuwe tenlasteleggingen geleid.

Volgens dit artikel van Le Soir zouden de speurders ook beschikken over postzegels waarop speekselresten van één van de daders gevonden werd. Vermoedelijk gaat het om een briefomslag die in beslag genomen werd.