De 'contracttheorie' is een theorie waarbij er één of meerdere opdrachtgevers zijn die bepaalde misdadigers inhuren om bepaalde opdrachten uit te voeren. De opdrachtgevers leveren de wapens die nadien ingeleverd worden en betalen na de opdracht de daders. In het verslag van de Tweede Bendecommissie kan je over de 'contracttheorie' het volgende lezen:

De contacttheorie van sommigen is dat de misdaden van de Bende van Nijvel door De Staerke en de zijnen nooit op eigen initiatief en voor eigen rekening (kunnen)zijn gepleegd, maar alleen op aansporing en tegen betaling door anderen, met name rechts-extremisten. In de woorden van Ponsaers en Dupont:

"Het is haast ondenkbaar - niet onmogelijk - dat iemand als Philippe De Staerke op eigen initiatief zou handelen als de 'Bende' deed in Aalst. Deze figuren behoren hoe dan ook tot het traditioneel georganiseerd crimineel milieu, waar de risicokosten wetmatig nauwgezet worden afgewogen tegen de baten van de buit. In speurderskringen heeft men die overtuiging geregeld van zich afgezet, door de 'contracttheorie' naar voren te schuiven, waarbij de 'uitvoerder' of 'contractanten' tegen royale betaling vanwege de 'opdrachtgever' de massamoorden pleegden."

"Deze figuur liet de onderzoekers toe interne contradicties in het dossier op te lossen door te redeneren in termen van één centraal 'brein', met diverse, opeenvolgende 'contractanten'. In deze 'contracttheorie' is het wél denkbaar dat de 'uitvoerders' inderdaad de feiten louter uit financiële motieven pleegden en wordt het mogelijk bepaalde figuren in te passen in de schema's. Dat lost het probleem niet op, maarhet wordt er enkel door verschoven. De vraag dringt zich, onder deze hypothese, nog klemmender op, wie een fortuin over had om 28 moorden te laten plegen. Het motief van de 'opdrachtgever' kan onmogelijk geldelijke winst zijn,aangezien ze zelfs bereid zouden zijn om grote sommen te betalen."

Of onderzoeksrechter Troch al dan niet geloofde in dezetheorie, is niet bekend. Blijkens hun verklaringen voor de eerste parlementaire onderzoekscommissie sloten ledenvan het parket te Dendermonde niet uit dat er sprake was geweest van samenwerking tussen rechtsextremisten en de bende De Staerke, maar ze hadden duidelijk hun twijfels omtrent de juistheid van een dergelijke these. Tengevolge van de overheveling van het dossier van Dendermonde naar Charleroi in het najaar 1990 kreeg onderzoeksrechter Troch niet meer de kans om verder te onderzoekenof de 'contracttheorie' al dan niet klopte. Hierbij moet wel worden aangetekend dat in october 1990 in Le Soir is beweerd dat het spoor De Staerke "n'offre guère plus d'intérêt aujourd'hui que n'en offrait la filière boraine àl'heure des acquittements de Mons".

Bron: Verslag Tweede Bendecommissie (bijlage 1 en 2)