Re: Groot-Bijgaarden: 31 Januari 1989
Als Wilfried Martens het doelwit was, dan blokkeer je de wagen van Martens en plak je een bom tegen die wagen.
Je ontkent het feit dat Martens vlak in de buurt was en de klap ervaren heeft. Vanwaar haal je het dat Martens dood zou moeten zijn als hij het doel was? Eerst kom je af met een geloof in toeval en nu met een bom op de wagen van Martens. Dit hebben ze dus niet gedaan en het was dus ook niet hun doel. Het was geen toeval dat de bom te zwaar was (derde keer zelfde methode) en ook geen toeval dat ze daar op die plaats de bom hebben doen ontploffen hebben. Het was gepland om die bom te laten ontploffen en de plaats en doel zijn bewust gekozen. Ben met "als" en "geloof" ontken je de feiten.
De enige vraag in feite is; wisten ze dat Martens op een bepaalde plaats ging zijn op die dag en het dus konden afstemmen? Het feit dat de bende rond de ontvoering onderhandelde op het hoogste niveau over het losgeld en dat er opdrachtgevers achter de ontvoering zitten met veel macht, zullen ze ook wel zicht hebben op de agenda die dag van Martens. Ook in de activiteiten op het hoogste niveau van het land (regering) hebben de overvallers invloed gehad die dag.
31 Januari 1989: Twee uur na de oproep van Christian Vanden Boeynants tot de ontvoerders van zijn vader, 22 uur nadat 'mijnheer Léon' zijn eerste brief onder de deurmat van Jean geschoven heeft, wordt heel België opgeschrikt door een gruwelijke misdaad. Op dat ogenblik denkt niemand aan enig verband met de ontvoering van VDB. En toch ... Oorlogswapens die moordend snelvuur spuwen, een bom van 1.5 kg TNT
Dat die te zware bom afgaat tijden die onderhandelingen is dus ook geen toeval! Lees ook dat heel België opgeschrikt werd door de gruwelijke misdaad, Martens heeft die klap gevoeld. Dit zijn de feiten. Wat ook een feit is dat ze de organisatie (Ciolini onder andere) nooit verder onderzocht hebben ook niet de opdrachtgevers van de ontvoering.