In mijn ogen is de hypothese van een inbraak die op gewelddadige wijze afloopt waarschijnlijker dan de die van de opgezochte confrontatie. Ik denk dat als je de feiten op een rij legt die hypothese gewoon veel geloofwaardiger is en in overeenstemming met de feiten en wat we weten.
1) Telefoontje
Het telefoontje is volgens mij van een gewone inwoner die de verdachte personen opmerkt.
Ten eerste is bijvoorbeeld de telefoondraad inde kruidenierswinkel doorgeknipt. Dit heeft helemaal geen zin als de daders toch zelf de politie hadden gewaarschuwd. Waarom moeite steken in het doorknippen van de telefoondraad als je toch zelf de politie belt?
Dat de beller ‘kortaf’ was past wat mij betreft in beide hypothesen. Als het gaat om een gewone burger gaat het om iemand die wakker werd en dus niet veel zin heeft in een lange babbel. Om maar iets te zeggen, een man wordt wakker gemaakt door zijn vrouw die iets verdacht heeft gezien, de man wilt verder slapen maar zijn vrouw blijft zagen en om dan toch verder te slapen belt hij snel de politie, zegt wat er is en haakt in om rustig verder te kunnen slapen na een lange werkweek. Dat de beller het gesprek bruusk eindigt past voor mij dus binnen beide hypothesen en is geen argument voor of tegen een van beide.
Wat interessanter is is het feit dat er, voor zover ik heb gelezen, geen melding wordt gemaakt van een accent van de beller. Dit is belangrijk omdat dit dus betekent dat het de politie niet opviel en de beller dus waarschijnlijk met een regionale tongval sprak. We weten allemaal dat het Frans van Fransen en dat van Walen redelijk ver uit elkaar ligt en dat een Fransman het verschil wel degelijk kan horen. Wanneer de vluchtauto een Belgische nummerplaat blijkt te hebben zou het dus eerder zo zijn dat gemeld zou worden dat de beller inderdaad een Belgische tongval zou kunnen hebben. Het feit dat de politie niet meldde dat dit zo was doet mij ertoe neigen dat de beller klonk als iemand uit Noord Frankrijk. Hoewel het argument op zich niet heel sterk is is dit toch voor mij een element om aan te nemen dat het toch een bewoner was en geen dader. De piste dat de dader uit Noord Frankrijk kwam blijft natuurlijk wel mogelijk.
Dat de beller zich daarna niet kenbaar maakte is volgens mij zoals hierboven reeds vermeld te verklaren door angst, onwil en de overtuiging dat reeds alles is gezegd wat de beller wist.
2) Inbraak
Wat ook een belangrijk element is die de ‘officiële’ versie ondersteunt is het feit dat er daadwerkelijk werd ingebroken.
Indien een confrontatie de bedoeling was zijn de handelingen van de daders niet echt te verklaren. Ze proberen eerst om de deur open te wrikken en als dat niet lucht lopen ze om en slaan ze een ruit in. Dan dringen ze binnen en beginnen allerlei waren in te laden. Als de confrontatie de eigenlijke bedoeling is lijkt het mij raar om toch ook een inbraak te plegen wetende dat de politie onderweg is.
3) Geen hinderlaag of andere voorbereiding
Het belangrijkste argument tegen de hypothese van de confrontatie is gewoon dat er geen enkel element is dat wijst op ook maar een minste voorbereiding op die confrontatie.
De daders konden duidelijk weten vanuit welke richting de agenten zouden komen, het commissariaat is immers zo’n 100m ver. Ze kunnen zich dus rustig in een hinderlaag leggen en de politie opwachten en met een beetje moeite worden die agenten omvergeschoten nog voor ze goed en wel doorhebben wat er gaande is. In plaats daarvan zetten onze daders één persoon op de uitkijk en gaan ze thee inladen.
Vooral het feit dat er eigenlijk geen enkel element is dat erop wijst dat de confrontatie met de politie verwacht wordt doet mij besluiten dat de gebeurtenissen in Maubeuge zijn waar ze op lijken, een bende dieven wordt betrapt bij een onvoldoende voorbereide (spontane?) inbraak en knalt op de politie. Het alternatieve scenario vindt gewoonweg onvoldoende steun in de feiten volgens mij.
