Piot in Maubeuge was in eerste plaats een speciaalzaak in alcohol, en een vroegere concurrent van Vittorio, die ook nogal louche zaken in de alcohol handel gedaan heeft voor de horeca vroeger (zie boek van Dupont en Ponsaers uit 1988). Het profiel en locatie van Piot past volledig in de context van het begin van de eerste golf van de Bende van Nijvel - Daar hadden enkele Borains zeker boter op hun hoofd volgens mij (en vooral VIttorio). Het profiel van geld en alcohol voor de horeca keert volgens mij regelmatig terug. Van Maubeuge tot Nijvel, zie ik toch eerder marginale criminelen aan het werk die snel geld nodig hebben. De 2e golf ... dat was iets anders. Namelijk, de heropleving en wederopstanding van de mythe van de Bende van Nijvel met een totaal ander doel...

Niemand wordt graag op zijn fouten gewezen. En het gerecht, waar traditie en hiërarchie de dienst uitmaken en dat zich even vlot beweegt als een bejaarde dinosaurus, al helemaal niet. Dus zat niemand te wachten op een profiler, een vrouw nota bene (niks tegen vrouwen, integendeel, maar het gerecht is toch vooral een mannenwereld), die ze vertelde dat de zo superieur en ongrijpbaar gewaande bende misschien wel uit een stel mislukkelingen uit de horeca bestond en daar nota bene complimenten voor kreeg van de FBI. Het gerecht kon daarop twee dingen doen: Zucker serieus nemen met het risico dat ze zouden moeten toegeven dat ze jaren hun tijd hadden verdaan met speuren naar roze balletten en ingewikkelde complotten, of alles wat van Zucker was publiekelijk belachelijk maken en zo snel mogelijk vergeten. Het laatste was gemakkelijker.

Ik zeg niet dat Zucker gelijk had, maar haar conclusies verdienden beter.

Ook even wijzen op het feit dat Zucker maar toegang kreeg tot een deel van het dossier en bij het bestuderen van het gehele dossier haar conclusies misschien meer exact zouden geweest zijn. Ik blijf het idee houden dat de eerste golf van diefstallen en overvallen door kleine criminelen, zelfs marginale, boeven gedaan werden. Je kan Zucker niets verwijten vind ik. De champagne buit kan ook terechtgekomen in bar Marceline waar De Staerke aandelen had, hij had bovendien familie in de regio Maubeuge.

Alles wijst daar op. De eerste reeks draagt ook zeker niet de handtekening van een Bouhouche. Alle feiten waarvan we zeker weten dat Bouhouche erachter zat, werden veel professioneler voorbereid en uitgevoerd.

Hoewel er argumenten zijn om te geloven dat het in de tweede reeks misschien om andere motieven of bendeleden ging, zijn er toch ook overeenkomsten die bij mij in herinnering roepen wat Eddy Vos ooit uitlegde. Hij beschreef hoe de bende gegroeid kan zijn in het geweld. Omdat ze er steeds mee wegkwamen, gingen ze ook grotere risico's nemen.

Dat is een verschijnsel dat je vaak bij criminele bendes ziet. Ze verleggen steeds hun grenzen. Het grote verschil met andere bendes was dat deze een kerel in hun midden hadden die volkomen zot was en genoot van het moorden.

Een link tussen de inbraak in Maubeuge en de Becker-clan is niet onmogelijk. Becker is kort na Temse herkend door getuigen. Als dat kort na de feiten gebeurt, heeft dat veel meer waarde dan al die zogenaamde identificaties die we jaren later zagen.