Samenvatting

• Wat? Inbraak en moord op een man.

• Wanneer? 12 juni 1985

• Waar? Weggevoerdenlaan in Lauwe, nabij Menen » Google Maps

• Wie? Yves Ciroldi, een Fransman.

• Motief: Roofmoord

• Buit: niets

• Status: Opgelost. De dader werd in juli 1985 gearresteerd in 1988 veroordeeld tot levenslange dwangarbeid.

De inbraak en moord vertoont een aantal gelijkenissen met de inbraak en moord in Beersel. De dader verklaarde dat hij dacht dat het huis leeg was. Toen dat niet het geval bleek te zijn, bond hij de man vast. De speciale techniek die hij daarvoor gebruike, werd de man fataal. Het ging om een zogenaamde "verhuizersknoop" waarbij het slachtoffer zich bij iedere beweging wurgde. Een techniek die Yves Ciroldi "zeer goed kende". Voor de moord had Ciroldi in de regio van Menen al verschillende inbraken gepleegd in huizen, al dan niet met geweld.

Vrijgezel vermoord te Lauwe

Maandagnamiddag stond de Menense deelgemeente Lauwe in rep en roer. In de Schonekeer werd het lijk ontdekt van de 56-jarige vrijgezel Gerard Bossuyt. De man die een rustig leventje leidde en naast zijn familiebezoeken vooral oog had voor de konijnenkweek en zijn lievelingshond “Brenda” werd vermoedelijk in koelen bloede vermoord.

Het was zijn zuster, zes jaar ouder, die, omdat Gerard niet naar gewoonte was komen eten, angstige voorgevoelens kreeg. De man was de stiptheid zelf. Hij had echter de jongste drie dagen niets meer van zich laten horen.

De zuster trok daarop naar de prachtig ingerichte vrijgezellenwoning van haar broer. Eerst vond zij een schoen, daarna een bril. Nadat zij angstvallig bij een buur te rade was gegaan werd de politie verwittigd.

De bewoner van het huis 13 in de Weggevoerdenlaan - Schonekeer - bleek reeds enkele dagen dood. Hij werd gevonden in een aanhangsel van de woning, bedekt met een deken en deels gewurgd. Hulp kon niet meer baten.

Aan de hand van het feit dat de kranten van donderdag jl. nog in de bus zaten moet de moord gebeurd zijn woensdagavond of woensdagnacht. In de slaapkamer werd alles doorheen gehaald. Vermelden wij nog dat de jongste tijd in die omgeving heel wat inbraken werden gepleegd. Kenmerkend is dat de trouwe lassie niet eens de buren heeft gealarmeerd.

Bron: Gazet van Antwerpen | 18 Juni 1985

Speurtocht naar daders van moord te Lauwe

In de deelgemeente Lauwe is het onderwerp van alle gesprekken de gruwelijke moord op de 56-jarige vrijgezel Georges Bossuyt. Hij werd door zijn zuster vermoord aangetroffen in de alleenstaande woning in de Weggevoerdenlaan.

Alhoewel de resultaten van de lijkschouwing nog niet bekend zijn, is het zo goed als zeker dat Bossuyt werd gewurgd. Wellicht werd er nog gevochten, gezien de bril en één van de sandalen van het slachtoffer op een andere plaats werden gevonden dan waar het lijk lag. Heeft Georges Bossuyt inbreker(s) verrast toen zij bezig waren de woning te doorzoeken? Heeft hij onbekende(n) binnengelaten? Vragen waarop het gerecht, onder leiding van onderzoeksrechter Verelst, substituut procureur des konings Madou en kapitein Demey van de rijkswacht een antwoord poogt te vinden.

Ongerust

Doordat Georges zijn zuster had verwittigd een tweetal dagen niet weg te zullen kunnen, gezien zijn wagen in de garage moest voor herstelling, was niemand ongerust. Toen hij zondag nog niet kwam opdagen begon men zijn wegblijven toch verdacht te vinden.

Maandag trok zijn zuster dan naar de garage en stelde vast dat de wagen, alhoewel hersteld, nog niet was afgehaald. Met de fiets reed zij naar de woning in de Weggevoerdenlaan 13. In de bus staken nog een aantal kranten en in de voordeur werd onder de klink een flink gat opgemerkt. Wellicht door dit gat hebben de inbreker(s) de woning kunnen ontsluiten. De man werd gevonden in een kamertje naast de gang, bedekt met een deken en op het eerste gezicht gewurgd. Andere sporen waren er niet, geen zware verwondingen dus.

Daar de krant van donderdag nog in de bus stak, moet de moord wellicht woensdagnamiddag of -avond gepleegd zijn. De trouwe lassie Brenda liep er uitgehongerd bij. Vermelden wij nog dat de jongste tijd in Lauwe tal van diefstallen zijn gepleegd. IJverig wordt nu naar de dader of daders gespeurd. Twee verdachten werden ondertussen voorgeleid. De onmiddellijke nabijheid van de grens maakt het speurwerk niet gemakkelijk.

Bron: Gazet van Antwerpen | 19 Juni 1985

Moord op vrijgezel te Lauwe opgelost?

De moord op de 56-jarige vrijgezel uit Lauwe, Gerard Bossuyt, is waarschijnlijk opgelost. Wegens diefstallen in Frankrijk zou men de hand hebben gelegd op een 17-jarige Fransman, die werd opgesloten in de gevangenis van Loos.

Met de foto in de hand trokken de gerechtelijke diensten naar verschillende mensen in Lauwe en Menen, die de jonge man formeel zouden herkend hebben. Op maandag 17 juni werd, in zijn woonst in de Schonekeer te Lauwe, het lijk gevonden van Gerard Bossuyt. Gerard, die de gewoonte had bij zijn zuster te gaan eten, had een drietal dagen niets meer van zich laten horen. Meteen trok de zuster, samen met de politie, naar de villa van de vrijgezel. Daar werd zijn lijk gevonden in een aanhangsel van de woning.

Het slachtoffer was bedekt met een deken en ook over het hoofd zat een deken strak gespannen, waardoor hij als het ware gewurgd was. In de slaapkamer was alles door mekaar gehaald. Wegens het feit dat de kranten van de donderdag voordien nog in de brievenbus staken, kon men uitmaken dat Gerard Bossuyt reeds op woensdag 12 juni was overleden.

Identiteitskaart

Het Kortrijks gerechtelijk apparaat had geen enkel aanknopingspunt om de dader te vinden, tot toevallig de identiteitskaart van een 17-jarige Fransman werd gevonden in de nabijheid van een woonst in de Fabiolalaan te Menen waar de zondag na de moord was ingebroken.

Men ging op zoek naar de eigenaar van dit paspoort die blijkbaar reeds gezocht werd voor andere feiten gepleegd in Frankrijk, waarvoor hij nu werd opgesloten in Loos.

Daar op het ogenblik van de moord talrijke diefstallen waren gepleegd in de streek van Menen-Lauwe, werd de foto van de vermeende dader getoond aan tal van personen, die in verband met de diefstallen een jonge kerel zouden opgemerkt hebben. Iemand had zelfs de dag van de moord een jongeman aan het huis van de vrijgezel gezien, toen hij daar door de ruiten stond te kijken. Alle ondervraagden zouden de aangehouden jongeman formeel herkend hebben.

Men wacht nu nog op zijn bekentenis om hem in beschuldiging te kunnen stellen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 10 Juli 1985

Gutsende regen en anorak verbergen dader op wedersamenstelling te Lauwe

Zestig toeschouwers hebben op de Schone Keer te Lauwe regen getrotseerd om een glimp op te vangen van de moordenaar van de 56-jarige vrijgezel Gerard Bossuyt, die op 17 juni 1985 dood in zijn bungalow werd aangetroffen door zijn zuster.

Een knap stukje speurwerk, vooral van de BOB van Moeskroen en Kortrijk heeft tot de aanhouding geleid donderdagmorgen van de 30-jarige Ciroldi Yves, een man zonder vaste verblijfplaats en van Franse nationaliteit. Na urenlange ondervraging ging hij door de knieën , bekende niet alleen de feiten maar gaf ook nog enkele andere diefstallen toe in de omgeving.

Minutieus werd het net rond de dader toegehaald. Enkele tijd terug was reeds een persoonsbeschrijving gesignaleerd. Het opsporingswerk begon bij het getuigenverhoor van mensen die met diefstallen werd geconfronteerd. Zo was er sprake van een lichte bestelwagen die in de omgeving van de Schone Keer herhaaldelijk werd gezien. Enige tijd nadien werd een bestelwagen van een Kuurnse firma teruggevonden in Rijsel. In de wagen vond men een bierviltje met daarop de naam en het adres van een Moeskroense herberg.

Bij het verhuurbedrijf werd navraag gedaan wie op het tijdstip van de vermoedelijke moord een bestelwagen had gehuurd. Na eliminatie bleek dat één valse naam werd opgegeven en toen men met foto’s voor de dag kwam, herkende men onmiddellijk de 30-jarige Yves Ciroldi, ook al droeg hij een pet.

De man, met een gevuld strafregister, trachtte nog te ontkennen iets met de zaak te maken te hebben, maar moest tenslotte toch het onderspit delven voor het doorzettingsvermogen van zijn ondervragers.

Vandaag werd de wedersamenstelling gehouden van de moord. Omwille van het “zware kaliber” van de aangehoudene werden uitgebreide veiligheidsmaatregelen genomen en werd de bungalow door rijkswachters omsingeld met het machinepistool in de aanslag.

Zich verbergend achter een anorak om aan de greep van de persfotografen te ontsnappen, werd hij de woning binnengeleid waar hij de feiten overdeed. Uit de wedersamenstelling blijkt dat hij het deken over het slachtoffer nog met touwen in de omgeving van de hals dicht snoerde zodat de man uiteindelijk stikte. Aan de hand van deze wedersamenstelling die zowat anderhalf uur in beslag nam zal nu zijn bekentenis worden getoetst.

Dinsdag komt Ciroldi voor de raadkamer die zijn aanhoudingsmandaat dient te verlengen.

Bron: Gazet van Antwerpen | 27 Juli 1985

Gisteren verscheen de 30-jarige Yves Ciroldi beschuldigd van de moord op Gerard Bossuyt in diens villa te Lauwe voor de raadkamer te Kortrijk. De raadkamer bekrachtigde het aanhoudingsmandaat tegen Ciroldi.

Bron: Gazet van Antwerpen | 31 Juli 1985

Yves Ciroldi staat terecht wegens moord

Voor het assisenhof van Henegouwen is maandagvoormiddag, onder voorzitterschap van rechter Lejeune, het proces tegen Yves Ciroldi begonnen. Ciroldi heeft de Franse nationaliteit, maar woont in Moeskroen. Hij wordt beschuldigt van vrijwillige doodslag op Gerard Bossuyt uit Lauwe.

Zijn verdedigers, meesters Hannecour en Brulart, lazen een akte van verdediging voor, waarin zij stellen dat zij het dossier slechts twee weken geleden in handen kregen, en dat hun cliënt volhoudt dat hij Bossuyt niet heeft willen doden. Openbaar ministerie is advocaat-generaal Monique Delos.

Meester Hannecour schetste de moeilijkheden waarmee Ciroldi sinds zijn jeugd te kampen had en stelde dat de diefstal waaraan hij zich schuldig maakte het resultaat is van het milieu waaruit hij komt. Hij legde er de nadruk op dat Ciroldi altijd inbrak in lege huizen. Voor de advocaat is het duidelijk dat Ciroldi, indien hij van plan was geweest te doden, dat onmiddellijk zou hebben gedaan en dat hij zijn slachtoffer eerst zou hebben vastgebonden.

Wat de moord op de vijftigjarige Gerard Bossuyt uit Lauwe betreft bleef Ciroldi bij zijn versie dat hij, terwijl hij in Bossuyts huis wou stelen, plots oog in oog stond met de eigenaar. “Ik heb hem bij zijn arm genomen en verplicht te gaan liggen. Hij bood geen weerstand.”

“Waarom heeft u hem dan vastgebonden?” “Om te beletten dat hij zich zou omdraaien en me herkennen. Maar ik wilde hem niet doden”, aldus Ciroldi. Nochtans had hij ook een deken over het hoofd van zijn slachtoffer gegooid, zodat die toch al niets kon zien. Ciroldi zei dat hij bij zijn slachtoffer niets gestolen heeft. De voorzitter: “Waarom heerste er dan zo’n wanorde in het huis?” Ciroldi: “Dat weet ik niet. Ik ben weggelopen toen ik lawaai hoorde.”

Gerechtsgeneesheer Veresen hield staande dat de manier waarop Bossuyt werd vastgebonden geen toeval was: ze was veel te ingewikkeld en “machiavellistisch” om niet gewild te zijn; ze leidde onvermijdelijk tot wurging, en uiteindelijk tot de dood.

Psychiater Deberdt kon bij Ciroldi geen enkele psyhco-pathologische anomalie vaststellen. Zijn zelfmoordpogingen waren opzienbarend, maar hadden volgens de expert tot doel de aandacht te trekken, verwarring te zaaien bij de bewakers of te proberen te ontsnappen tijdens zijn opname in het ziekenhuis.

Bron: Gazet van Antwerpen | 15 Maart 1988

Ciroldi sprak met zijn broer over de “stommiteit”

Voor het hof van assisen van Henegouwen is dinsdag het proces voortgezet tegen Yves Ciroldi, de 33-jarige Fransman die beschuldigd wordt van moord, op 12 juni 1986 in Lauwe, op de 56-jarige vrijgezel Gerard Bossuyt.

Eerste wachtmeester De Praetere van de rijkswacht van Kortrijk, die het onderzoek naar de misdrijven van Ciroldi toelichtte, bevestigde dat de beschuldigde aan zijn broer gezegd had dat hij een “stommiteit” had begaan en dat hij nooit zou ingebroken hebben bij Bossuyt als hij geweten had dat er iemand thuis was. Ciroldi zou ook aan zijn broer gezegd hebben dat hij een “monteursknoop” gebruikt had die het touw aantrekt bij elke beweging.

De inlichtingen over de persoonlijkheid van de beschuldigde heeft de getuige voor het grootste deel van de politie van Parijs. Hij vertelt uitvoerig over het bewogen leven van Ciroldi, en preciseert op vraag van voorzitter Lejeune, dat Ciroldi wel degelijk ooit gezegd heeft gelukkig geweest te zijn bij het echtpaar Dupont, dat hem in huis nam toen hij zeven jaar oud was. Tijdens zijn ondervraging maandag beweerde de beschuldigde dat het leven bij de Dupont “hard” was en dat hij uitgebuit werd.

Ciroldi repliceert daarop dat “alles goed ging zolang mijn twee broers bij mij waren”, maar dat daarna alles veranderde. Volgens Depraetere echter was Ciroldi geen gemakkelijk kind. Toen hij zestien was verliet hij huize Dupont om bij zijn broers in Parijs te gaan wonen. Hij neemt dienst in het leger maar kan de discipline blijkbaar niet opbrengen. Na drie maanden en evenveel deserties werd hij al uit actieve dienst ontslagen.

Marielle Syx uit Menen was de laatste vriendin van Ciroldi en tevens de zuster van Marie-Christine, die eerder ook met Ciroldi samenwoonde.

Volgens haar trok de beschuldigde zich niets aan van de twee kinderen die zij samen hadden en werkte zij om de kinderen groot te brengen. Ze geeft toe dat hij af en toe juwelen meebracht om te verkopen en dat zij hem af en toe op zijn strooptochten vergezelde. “Maar ik wist niet dat hij ging stelen. Ik bleef buiten staan”, aldus de getuige, die ook zei dat zij bang was voor Ciroldi. Ze besloot: “Ciroldi heeft me genoeg pijn gedaan en ik wens dat hij mij met rust laat.”

Dan kwamen een aantal van de 13 broers van Ciroldi aan het woord, onder meer Paul Ciroldi. Over beklaagde zei hij: “Ik hou van mijn broer, wat hij gedaan heeft is verkeerd, maar hij is mijn broer en ik wens hem geen kwaad toe.”

Eén van de broers, André Ciroldi, zegt ook nog dat de pleegouders van de beschuldigde hem soms nogal hard aanpakten.

Bron: Gazet van Antwerpen | 16 Maart 1988

Ciroldi’s pleegmoeder neemt het voor hem op

Voor het hof van Assisen van Henegouwen is woensdagvoormiddag het proces voortgezet tegen Yves Ciroldi, die beschuldigd wordt van moord op de 56-jarige vrijgezel Gerard Bossuyt, en van een reeks diefstallen. De feiten hadden plaats op 12 juni 1985 te Lauwe bij Menen.

Tijdens de nogal korte voormiddagzitting werden de laatste getuigen gehoord in verband met de diefstallen die vermoedelijk door beklaagde werden gepleegd. De getuige zijn allemaal inwoners van Lauwe en Moeskroen bij wie juwelen, geld en identiteitspapieren werden gestolen.

De h. G.D.M. uit Lauwe zegt dat bij hem ringen, twee brieventassen, identiteitskaarten en rijvergunningen (ook die van zijn echtgenote) werden gestolen. Enige tijd na de diefstallen kreeg hij zijn paspoort terug. De foto ervan was veranderd. Ciroldi had zijn identiteit veranderd in die van D.M. Ook zegt D.M. dat de dief tijdens zijn zoektocht door het huis nergens wanorde had aangericht. Andere getuigen bevestigen dat beklaagde bij zijn inbraken altijd ordelijk tewerk ging. Een van de getuigen, A.M.L, formuleert het nogal kernachtig: “Nadat Ciroldi was langsgekomen was er zelfs meer orde in het huis dan voordien”.

Een schitterend leerling

Mw. M.M. uit Abbeville (Frankrijk) nam in overleg met haar echtgenoot Pierre Dupont, Ciroldi op zevenjarige leeftijd in haar gezin op. Hij bleef er tot zijn zestiende. Ze zei voor het assisenhof dat Ciroldi uit een gezin kwam waar hij zich niet gelukkig voelde. “De jongen was nooit moeilijk”, zegt ze. “Integendeel, hij was een schitterend leerling, was edelmoedig en hield veel van dieren. Hij had een uitgesproken voorkeur om chauffeur te worden bij een maatschappij voor internationaal vervoer. Met de bedoeling een brevet van vrachtwagenchauffeur te behalen, volgde hij verscheidene opleidingscursussen. Intussen werd hij echter in een tehuis geplaatst en toen zijn meteen alle problemen begonnen. Hij begon vooral in Parijs te stelen”.

Op vraag van de advocaat-generaal waarom de jongeman haar op 16-jarige leeftijd had verlaten, antwoordt getuige: “Hij werd gedwongen mijn huis te verlaten. Zoals de wet dat voorschrijft, werd hij op die leeftijd door de Openbare Onderstand opgeëist. Hij geraakte toen ook onder de slechte invloed van zijn broer en vader die hem meenamen naar Parijs”.

Op de vraag of beklaagde wel degelijk - zoals hij trouwens zelf beweert - erg streng werd opgevoed, antwoord Mw. M.: “Inderdaad, ik heb hem streng opgevoed, want ik vond dat dit de enige manier was om er een man van te maken.”

Bron: Gazet van Antwerpen | 17 Maart 1988

Levenslange dwangarbeid voor Ciroldi

De jury bij het assisenhof van Bergen heeft Yves Ciroldi schuldig bevonden aan verscheidene overvallen en aan diefstallen met geweld, verzwaard met vrijwillige doodslag. Hij werd veroordeeld tot levenslange dwangarbeid.

Bij de aanvang van de zitting, donderdagmorgen, had Mr. Fabienne Demeulemeester, eerst haar pleidooi als verdediger van het dochtertje van het slachtoffer, dat zich burgerlijke partij heeft gesteld.

Ze legde de nadruk op de verschrikkelijke doodstrijd van de ongelukkige Bossuyt, en op het feit dat de beschuldigde de “verhuizersknoop” zeer goed kende. Dat is een knoop die bij elke beweging wordt aangespannen. Daardoor werd het slachtoffer langzaam gewurgd.

Evenmin als voor de burgerlijke partij bestaat er voor advocaat-generaal Monique Delos enige twijfel over het feit dat de misdaad moedwillige doodslag was. Zij meent dat Ciroldi zeer goed wist welke de gevolgen zouden zijn van de manier waarop hij zijn slachtoffer knevelde. Zij herinnert aan de verklaring van de psychiater, volgens wie de beschuldigde zich inspireerde op de film “De 100 dagen van Palermo”, waar dat systeem werd toegepast, met de gekende fatale gevolgen. Ook weerlegde zij de bewering van Ciroldi dat hij enkel bij rijken diefstallen pleegde en nooit geweld gebruikte.

In werkelijkheid werden in de streek een hele reeks diefstallen met geweld gepleegd, die nooit werden opgelost. Niemand kan overigens beweren dat de slachtoffers van Ciroldi, die op het proces de revue passeerden, er warmpjes in zaten.

Als Ciroldi zijn slachtoffer vermoordde, was het doodgewoon om een vervelende getuige uit te schakelen, één die hem had kunnen herkennen, aldus Delos, temeer omdat de Belgische zowel als de Franse politie hem op de hielen zaten.

Delos vraagt de jury dan ook op alle vragen “ja” te antwoorden, behalve op de 35ste en laatste, of hij ook wapens droeg. Dat was volgens Delos niet het geval: hij had slechts een spuitbus bij zich.

Verdedigers Yves Brulard en Olivier Hannecour gingen lijnrecht in tegen de stelling van de advocaat-generaal. Volgens hen is de moedwillige doodslag helemaal niet bewezen, gewoon omdat er geen sprake van is. Ciroldi gebruikte inderdaad de “verhuizersknoop”: hij kende die goed en gebruikte hem dikwijls. Als hij een andere knoop had gebruikt dan zou men daar een speciale reden moeten hebben achter zoeken, maar dat was niet het geval.

Bron: Gazet van Antwerpen | 18 Maart 1988