Le Parti National (PN)

Net als bij de OSP gaat het hier om een traditionalistische beweging die de kop opstak na de Congo-crisis, in 1961. De PN diende zich aan als een anti-socialistische en anti-revolutionaire partij, geïnspireerd door de ideeën van Maurras en Salazar. Enkele oudgedienden van de vooroorlogse Légion Nationale en enkele royalisten sloten zich aan.

Onder hen generaal Emile Janssens en Paul Rohr, die beiden later nog erg actief zouden zijn in de extreem-rechtse beweging; Rohr trad later toe tot de liberale partij. Hoe klein de partij ook moge geweest zijn, toch beschikten ze over een krant, La Nation Belge, die overigens niets te maken heeft met de gelijknamige krant van de tussen oorlogse periode.

In de loop van jaren zestig nam de PN enkele keren deel aan verkiezingen. De resultaten waren te verwaarlozen. Vanaf 1968 stelden een aantal PN-leden zich kandidaat op de lijsten van andere partijen, meestal de PLP. Sedert 1972 hield La Nation Belge op te verschijnen en stopte de PN zijn werkzaamheden.

Bron: De kreeft met de zwarte scharen - 50 jaar rechts en uiterst rechts in België | Frank Uytterhaegen, Etienne Verhoeyen