Topic: X-dossiers
20 September 1996, het begin
In het kantoor van onderzoeksrechter Connerotte, in Neufchâteau, rinkelt de telefoon. Een Vlaamse vrouw zegt dat ze diep onder de indruk is van de ontdekking van de lichamen van An, Eefje, Julie en Mélissa. De vrouw vertelt dat ze een vriendin is van een pedofilie-slachtoffer. Connerotte verstaat haar niet en hulpeloos geeft hij de telefoon door aan adjudant Patrick De Baets, een Brusselse rijkswachter. De Baets aanhoort haar verhaal. Het begint hem te dagen. Dit lijkt op het relaas van Nathalie W. De eenendertigjarige vrouw die in juli '96 haar beklag deed bij zijn Brusselse collega.
De adjudant nodigt de nieuwe getuige uit voor een gesprek. Noemt haar, omdat ze eerst is aangekomen en anoniem wil blijven, X1. Het is de geboorte van de X-dossiers. Het laatste wat De Baets haar die dag hoort zeggen, is iets wat hem in de maanden die volgen nog lang zal heugen: 'Ik hoop dat u beseft waar u aan begint.' De Baets grinnikt. Dat hebben ze hem al vaker gezegd. 'Goed', besluit Regina Louf. 'U zal in elk geval nooit kunnen zeggen dat ik u niet gewaarschuwd heb. Ze zullen u niet laten doen.' Velen zullen X1 haar voorbeeld volgen, maar op het einde zal niemand nog geloof hechten aan hun gruwelijke verhalen. Misschien waren hun getuigenissen te gruwelijk om geloofwaardig te zijn. Of misschien was België op dat moment niet klaar voor meer gruwel. Een ding staat vast, vanaf het moment dat X1 namen begon te noemen is het onderzoek gesaboteerd en gekelderd. De waarheid mocht niet aan het licht komen.
Andere » X-Dossiers