Het gezicht van de rijkswacht, inderdaad. Ik zal on topic nog even iets herhalen:

Majoor en later kolonel Hasaert-Johan Kercher. Verder dan die naam zal niemand ooit geraken. (nuance: mogelijk niemand) Toen niet, gisteren niet, vandaag niet en morgen ook niet. (nuance: toen niet, gisteren niet, vandaag nog niet en misschien morgen ook niet/niemand allicht ooit)

Wie een staatsgreep wil plegen, moet absoluut eerst de medewerking van geavanceerde militaire eenheden verkrijgen en deze ondergeschikt maken.

Van het leger naar de rijkswacht

Je moet geen grote ogen trekken, als je dezer dagen onverwacht door de commandant van de plaatselijke rijkswachtbrigade voor een persoonlijk onderhoud wordt uitgenodigd, en als daar gevraagd wordt of je deel wil uitmaken van … de rijkswachtreserve. Bij de rijkswacht?! Een wettelijke, maar toch ongewone manier van doen.

De rijkswacht is namelijk volop bezig haar reserve-effectieven aan te vullen, en mogelijke kandidaten worden door de brigadecommandanten zorgvuldig uitgekozen. Eerste vereiste is natuurlijk een smetteloos strafregister.

Verder mag je niet te klein zijn en geen lid van de “subversieve verenigingen”, waarvan jaarlijks door de rijkswacht zelf een lijst wordt opgesteld.

De rijkswachtreserve werd opgericht bij wet van 2 december 1957. Die stelt dat deze reserve “onder de wapens kan worden geroepen wanneer de omstandigheden het vereisen. Zij wordt gevormd door militairen met onbepaald verlof.” De getalsterkte van deze reserve wordt vastgesteld door het Koninklijk Besluit van 3 november 1970: maximum 4.000 man.

Voor welke taken deze reserve wordt aangewend, staat nergens omschreven, maar de Generale Staf denkt in de praktijk vooral aan inzetten bij betogingen en aan bewakingsopdrachten.

“Wettelijk, maar bedenkelijk”, zo luidt het oordeel van kamerlid Hugo Coveliers. “Wie heeft, buiten de Generale Staf, trouwens enige controle op dit reserveleger? Waarom wordt ook de naam van de burger, die toetreding weigert, aan de Generale Staf doorgegeven? De rijkswacht heeft geen reserve nodig … Hieruit blijkt nog maar eens, dat de rijkswacht meer belang hecht aan het zogeheten handhaven van de orde, dan aan haar specifieke politietaken.”

“Ik herinner me een verklaring van Karel De Lombaerde, de denker van de extreem-rechtse Westland New Post. Hij vertelde mij dat de “gezelfmoorde” Paul Latinus over lijsten beschikte, met namen van lieden op wie, bij gewapend conflict, een beroep kon worden gedaan … Ging het hier misschien ook over de lijsten van de rijkswachtreserve?”

Bron: Gazet van Antwerpen | 29 Augustus 1989

Aangehouden rijkswachter bekende negen gewapende overvallen

In rijkswachtkringen en vooral bij het mobiel legioen te Brussel waar hij de jongste tijd in dienst was, blijft de arrestatie van de 24-jarige Ludo N. het onderwerp van vele gesprekken.

Nu deze jonge Limburger reeds negen gewapende overvallen (o.m. te Overijse, Oudergem, Rode, enz.) heeft toegegeven, vraagt men zich binnenskamers af, waarom men hem niet reeds eerder de laan heeft uitgestuurd. Naar verluidt werd hij immers van Hasselt overgeplaatst naar het mobiel legioen te Brussel, omdat men in de Limburgse hoofdplaats niet gemakkelijk met hem overweg kon. Bij dit mobiel legioen heeft men Ludo N. niet tot andere inzichten kunnen brengen. Want men wist al een poosje dat de jonge man uit Lummen de verdachte toer opging. Maar dat het zo de spuigaten zou uitlopen had men op de generale staf en ook op het kruigsauditoriaat te Antwerpen niet gedacht.

Dienstpistool

Men onderzoek nu of de overvaller medeplichtigen had. Het laatste woord is nog niet gesproken in een zaak die zwaar op de maag ligt bij het rijkswachtcommando. Tot op heden heeft Ludo N. reeds negen overvallen bekend. Telkens heeft hij zijn dienstwapen gebruikt. Hij begon de reeks overvallen in januari. De doelwitten waren telkens benzinestations. Volgens zijn verklaringen was hij op 21 januari de dader van een overval op een benzinestation te Overijse.

Drie weken later was hij daar opnieuw aan de slag. Hoeveel hij buitmaakte is niet geweten, doch het kan niet veel zijn geweest. Toen hij op 8 februari aan de Waversesteenweg te Oudergem toesloeg, kon hij slechts 20.000 fr. buitmaken. Twee dagen later legde hij een hold-up op een benzinestation aan de Vorstlaan te Bosvoorde, waar hij amper 15.000 fr. kon bemachtigen. De vijfde overval had plaats aan de Beukenlaan te Sint-Genesius-Rode. Hoeveel die overval (op 12 februari) hem opleverde, is al evenmin gekend.

Te voet

Daarna verlegde hij zijn actieterrein naar Limburg. Drie dagen na de overval te Rode overviel hij aan de Kempensesteenweg een BP-station. Van dan af heeft Ludo N. vermoedelijk wat “rust” genomen, want de zevende overval die hij bekende, gebeurde pas op 1 maart in een Seca-station te Hasselt. Rijk werd hij er niet door, want hij kon ternauwernood 10.000 fr. meegrabbelen. De buit van een gewapende overval op 7 maart in een BP-station aan de Hasseltsesteenweg te Genk is onbekend, maar op 10 maart roofde hij bij een overval op een Gulf-station op de parking van Sarma te Waterloo toch 50.000 fr.

Opvallend is dat Ludo N. doorgaans zijn slag sloeg in de late avond. Hij ging echter steeds op dezelfde manier te werk. Na de overval stapte hij altijd een heel eindje te voet verder, om dan plaats te nemen in zijn voertuig. Dit werd hem ten slotte fataal, want getuigen konden niet alleen een tamelijk precieze persoonsbeschrijving geven, maar wisten precies te vertellen met welke auto hij reed.

Bron: Gazet van Antwerpen | 26 Maart 1983