Naar de hoofdstructuur en het opzet van het schema toe, denk ik dat dat min of meer een weergave is van de werkelijkheid. Maar wat de specifieke lijnen en (sommige)specifieke personen betreft, is uitsluitsel en zekerheid enkel mogelijk via een gedetailleerd gerechtelijk onderzoek à charge en à décharge.
Wat hier nog maar eens bewezen wordt, is dat de Bende van Nijvel géén mysterie is. Het grootste mysterie is het feit dat er nooit schuldigen veroordeeld zijn. Het gebrek aan gerechtelijke vervolging dus, en persoonlijk denk ik dat dat zelfs meer schockerend is dan de feiten zelf.
De feiten kan men nog toeschrijven aan enkele rotte appels en afdoen als een incident. Het uitblijven van vervolgingen bewijst dat er meer aan de hand is en dus veeleer sprake van een rot systeem en dus een structureel probleem!
Las laatst nog een interessante paragraaf in het weekblad 'Knack', in een héél andere context overigens. Het interview met François Perin, naar aanleiding van de huidige communautaire malaise:
''Na een meningsverschil met Gol over Europa stapt Perin in 1985 uit de partij.'Ik was boos omdat Gol op een bijeenkomst van Europese liberalen anti-Europese verklaringen had afgelegd. Gol kon namelijk de Schengenakkoorden niet verkroppen.' Waarom niet? 'Aaah. Eenmaal in de politiek heeft Gol een dikke nek gekregen-hij raakte verslaafd aan macht. Als minister van Justitie had hij ook de Staatsveiligheid onder zijn bevoegdheid. Om een of andere reden is hij daar tot over zijn oren verliefd op geworden. Maar door Schengen zou de staatsveiligheid een paar voorrechten verliezen. Dat alleen was er voor Gol te veel aan.'''