Lijkt me niet evident want je zit hier enkel met het feit dat A. Geleyn enkel het vermoeden heeft (kan de waarheid zijn) dat met het betreffende wapen de moord gepleegd is. Waar is het wapen en de kogel gebleven? Aan wie heeft hij het verkocht? Begin er maar aan … Dat de laatste tijd al die sterfbed-verklaringen opkomen roept vragen op. Hebben ze niets gezegd om zichzelf en hun familie niet te blameren of vreesden ze alsnog voor represailles?

Inderdaad, was een jaar voor zijn overlijden.

Bron: De Beverse Klok | 24 November, 2017

Moord op Peter de Vleeschauwer.

Ik volg deze zaak al zeer geruime tijd en heb de oplossing doch ik werd gesaboteerd vanuit de politiediensten. Vanuit mijn ervaring met justitie, nl. de medische corruptie binnen justitie, weet ik wanneer je goed zit.

Als je volledig genegeerd wordt, men uw verzamelde informatie dood zwijgt en geen enkele actie onderneemt om uw stelling te controleren; dan weet je ik zit er bovenop, zit op het goede spoor!

Gelukkig heb ik buiten mijn verzamelde info ook getuigen welke mijn stelling bevestigen, geluidsopnamen welke bevestigen dat A.G. ook aan andere personen bevestigde dat hij bij deze moord betrokken was. Getuigen welke het wapenbezit bevestigen, dit wapenbezit al dan niet vergund (?) was te Beveren-Waas een publiek geheim, A.G. had veel wapens en tijdens herdenkingen en plechtigheden kwam deze er regelmatig met buiten. Dit gegeven staat trouwens in meerdere bestanden van de lokale Foto-Filmclubs, hij was ook te zien op tv tijdens de plechtigheden in 2000. De wapens kwamen betreffende het type overeen met de lijst van gestolen wapens van Mendez!

In 1998-99 werd te Beveren-Waas de Paracommando Vriendenkring opgericht en ter voorbereiding van de jaarlijkse Feestmarkt in 2000 willen we uitpakken met een stand, dit om wat meer bekendheid te geven aan onze nieuwe vriendenkring. A.G. was direct beschikbaar en zou zijn pantservoertuig en bewapening ter beschikking stellen, er was echter nog 1 probleem nl. het voertuig moest nog gepoetst worden want enkele vrienden hadden wat gaan crossen en het vuil achter gelaten.

Ik bied mij aan om onze kaasboer te gaan helpen, ik krijg van A.G. een rondleiding en laat mij alle voertuigen en wapens zien, Para M1 Full Auto, Terugstootloos kanon, .50 & .30, Pistool GP35, Pistool Beretta 7,65 teveel om op te noemen, hij was zeer trots op zijn verzameling ook had hij nog een C 96 full auto.

Voor we gingen poetsen wil A.G. nog kwijt dat de politie in het verleden zijn wapens had willen afnemen en hij deze kon behouden dankzij een goede oude vriend of kennis nl. Procureur G. De Saeger (geen beschuldiging maar door A.G. zo gemeld). Deze Procureur was geen gewone maar een rare kerel aldus A.G.. Tot daar, we gaan poetsen en merk in de kisten van het pantservoertuig nog enkele pistolen op en dacht dat is deco maar neen A.G. laat zien dat deze allen nog in werkende staat zijn.

De feestmarkt was een succes en A.G. had wat te diep in het glas gekeken en bij afloop besluiten we om hem te vergezellen om hem veilig thuis te kunnen krijgen. Eens aangekomen en het monster terug in zijn grote garage stond gaat A.G. afsluiten, althans dat dachten wij toch! Plots komt A.G. al zwaaiend met zijn M1 buiten op zijn erf en laad door. Vliegensvlug reageren wij en pakken het wapen af voor hij een schot kon lossen, ontladen het wapen en plaatsen het terug in de kast in zijn atelier.

We zien A.G. bij regelmaat op herdenkingen en plechtigheden of in zijn stamcafé De Sam te Beveren-Waas, daar zit hij bijna dagdagelijks aan de toog met J.D.D. en J.V. kwam ook zeer regelmatig langs, dit gegeven vernemen we van de cafébaas die al eens klaagt over het trio.

We zien op het VRT Nieuws dat er een paar verdachten werden opgepakt uit Beveren-Waas en dit voor de moord op Rijkswachter Peter de Vleeschauwer, wij staan er eigenlijk niet bij stil, zeker niet meer als deze later terug vrij komen.

A.G. blijft zijn pintjes pakken maar zit meer en meer samen met den J.D.D. en dan valt het op dat ze voorzichtiger zijn, stiller en hun hoofden dicht bij elkaar steken en dan valt mijn frank en plaats alles op een rij. Vanaf dat moment begin ik voorzichtig te vissen maar ik ben zeer geduldig en voorzichtig.

Tijdens toevallige ontmoetingen gaat het van kwaad naar erger, A.G. meer en meer dronken een verwent nest dat gewoon is van zijn zin te krijgen maar toch nog altijd klaar staat om te helpen...

Tijdens een plechtigheid te Doel (9120) brengt A.G. een Hitlergroet en kunnen we niet anders dan hem te ontslaan uit de Vriendenkring, dit gebeurde via een aangetekend schrijven en een afschrift aan de gemeente. Blijkbaar maakte er niemand een probleem van en er werd zelfs mee gelachen nl; die doet dat al jaren! Wisten wij veel later zal de voorzitter hem terug toelaten tot de club.

Tijdens het pintjes pakken werd er veel afgelachen en vrienden trekken hem er al eens door, dan kwam A.G. vrij regelmatig met een opmerking nl. "Pas maar op he! Want ik bel den Johnny he!" Dit gebeurde regelmatig en A.G. werd minder voorzichtig, ik had de indruk dat velen wisten van wat er in het verleden gebeurd was en dat hij betrokken was bij de moord. Zeer raar, iedereen weet het en toch bleven deze mensen zwijgen. Zou er in het verleden nog nooit iemand de politie getipt hebben? Degene die ik ken zijn gewoonlijk de grootste roddelaars welke het graag over een ander hebben en nooit over zichzelf, zeer raar!

Tijdens een receptie in 2016, dit ter gelegenheid van V-Dag nl. "De Bevrijding Der Poolse Kampen" geef ik A.G. een complimentje voor zijn nieuw hekwerk rond zijn erf, hij was in zijn nopjes en vraagt of we er nog eentje gaan pakken? Ik weiger en verzin dat ik nog ga schieten die dag. A.G. verdwijnt en gaat nog wat vrienden opzoeken maar als ik de receptie verlaat komt hij plots terug. Hij vraagt of ik eens naar een pistool kan komen kijken welke zou haperen, ik ga akkoord en meld dat ik kom kijken.

Ik ga enkele dagen later langs bij A.G. maar de poetsvrouw was bezig en hij vraagt of ik later eens terugkom? Geen enkel probleem, niets forceren, ik ga later wel terug.

Een week later ga ik terug om naar A.G. zijn pistool te kijken en er is geen belet, A.G. pakt het pistool en overhandigd het aan mij, veiligheidshalve controleer ik het wapen, al goed, want het was geladen. Ik haal de lader eruit en vraag om deze leeg te maken. Het vuistvuurwapen vertoonde een hapering. Hier geen details om het onderzoek niet te hinderen.

Ik geef wat raad aan A.G. om wat te doen om het wapen in orde te kunnen maken en wil vertrekken, ik besluit om hem toch maar eens te vragen of als hij ooit iets zou willen verkopen, hij mij zou willen verwittigen? Hierbij laat ik mijn licentie zien en op dat moment begint A.G. te snotteren, het lijkt wel of deze zich verslikt, slaat vuurrood uit en zegt: "ik heb er een verkocht en daar hebben ze de die Rijkswachter met vermoord"! Ik sta aan de grond genageld en weet eigenlijk niet wat te doen, ik vertrek gewoon en trek de deur achter mij dicht. Nu was ik zeker hij had de nood om het eens te kunnen vertellen, alles valt op zijn plaats, zijn grappen, zijn vrienden J.V. & J.D.D., alle geruchten welke de ronde deden zijn waarheid geworden en werden bevestigd door andere personen.

Ik begrijp dat wat ik nu weet niet zonder gevaar is, levensgevaarlijk! Justitie zoekt jaren en kan niets vinden en deze kerels vertellen er dagdagelijks over op café. Ik zet alles op een rij en verwittig een agent welke ik kan vertrouwen om contact te leggen met de korpsoverste om een gesprek te starten, ik vertel geen details wegens te gevaarlijk.

Enige tijd later kom ik de agent terug tegen welke mij melde dat de korpsoverste op de hoogte was dat ik een gesprek wou maar er komt geen reactie. Dus stuur ik deze een paar mails en wacht af doch na een tijdje geen enkele reactie.

Ik moet wat later op de wapendienst zijn en vraag of de korpsoverste aanwezig is. Het antwoord is neen en men vraagt waarom. Ik vertel dat ik een melding had gemaakt over een moord op... en laat één van mijn mails lezen. Ze gaan contact opnemen met de korpsoverste, ik denk om toegang te kunnen krijgen op zijn pc wegens vakantie.

Als ik bezig ben in mijn volkstuintje krijg ik bezoek van een agent welke eens komt luisteren wat ik te vertellen heb, ik vertel hem zoveel mogelijk details over de bekentenis, mijn verzamelde info over de wapens en A.G. zijn vrienden. De dag erna bevestig ik mijn mondelinge verklaring via een mail aan de korpsoverste. Er gaan dagen, weken voorbij en ik hoor niets maar maak mij geen zorgen, justitie is zeer traag (met momenten toch!).

Ik breng ter beveiliging een jeugdvriend op de hoogte welke ik voor 150% kan vertrouwen, hij is ex-Rijkswacht en nog steeds in dienst. Deze neemt contact op met de politiediensten en zal bevestigen dat men deze melding ernstig neemt en onderzoek doet. (!!)
Dit was bij benadering juni-juli 2016.

Tijd vliegt voorbij en ik besluit om verschillende diensten op de hoogte te brengen waarvan enkele onbevoegd.

2017: Ik neem contact op met een reporter welke bij toeval een artikel schreef over een moord uit het verleden en we spreken af om de hoofden eens samen te steken. We maken een plan op om een geluidsopname te maken bij A.G. maar willen niets forceren want het zou kunnen opvallen en dan is elke kans verkeken. We kijken vooruit en plannen om A.G. een bezoekje te brengen rond 11 november 2017. Wij verwittigen justitie (Dienst Geens, ACA) en melden onze plannen.

Op dinsdag wandel ik te Beveren-Waas en kom een oude vriend ex-para tegen, deze vraagt mij of ik het al gehoord heb van A.G. Neen ik heb niets gehoord. Hij meldt mij dat ze deze dood hebben terug gevonden! Ik verschiet mij een bult, is dit toeval of kwaad opzet? Ik ga onmiddellijk naar de politie en vraag een gesprek over de omstandigheden, verdacht overlijden of niet? Er komt geen antwoord en de betrokken agent verschiet wel als hij weet waarover het gaat en zijn collega's en overste bijna 2 jaar op de hoogte zijn zonder ook maar iets te ondernemen! Zeer verdacht!

De volgende ochtend kan ik A.G. en zijn overlijden niet uit mijn hoofd krijgen en ga naar het gemeentehuis bij de burgemeester een licht opsteken. Hij denkt dat het geen verdacht overlijden is maar zal het nog eens navragen.

We horen niets en vraag me af of ik vanaf nu dagdagelijks over mijn schouder moet kijken of niet? Ik besluit om terug naar de politie te gaan, aangekomen staan er verschillende agenten op de planton, de korpsoverste staat er ook bij! Ik wacht gewoon beleefd tot iemand mij te woord zou staan als de korpsoverste plots zegt; "ik weet voor wat die meneer langs komt en zal hem dadelijk te woord staan". Dat gesprek was zeer kort, op de vraag of het een verdacht overlijden was geen antwoord, of er geen zoeking moest verricht worden in verband met mijn melding van 2016 antwoord deze: "ik kan niks doen!" Ik zeg: "ok, dan moet ik het maar zelf doen" en vertrek.

Onze reporter werd verwittigd waarna een zoeking bij A.G. werd verricht, er werd een oud wapen gevonden.

De betrokken korpsoverste of zijn diensten melde aan de Procureur-Generaal dat men de melding ongeloofwaardig vond!? Dat is tegenstrijdig met het feit dat deze melde aan de politie, mijn jeugdvriend dat de melding zeer ernstig genomen werd! Waarvoor bewijs, nl. mail.

Raar, de politie, ongeveer 3-4 agenten zijn op de hoogte van daders, locatie vuurwapens, de daders, bekentenis A.G. en ondernemen niets, blijven bijna 2 jaar zwijgen!

Tot slot, de korpsoverste (een wielrenner) was bevriend met de hoofdverdachte! Deze gingen mogelijks samen op vakantie om te fietsen in de bergen (mogelijk bewijsstuk aan FGP). 1 agent van het tuintje een ex-para welke bij nader inzien A.G. al jaren kende. (!) Kort na mijn melding in mei-juni 2016 komen de hoofdverdachten mij opzoeken in mijn stamcafé. Ze zeggen niets maar de boodschap is duidelijk.

Ik stuur een mail naar de korpsoverste en vraag of er een lek zit bij zijn diensten en meld hem het voorval. Er komt geen antwoord. Kort na mijn melding komt een ex-agent, schoonvader van een agent betrokken bij het onderzoek mij vragen langs welke weg ik mij gewoonlijk huiswaarts begeef! Nog een andere agent melde mij dat ik maar beter zeer voorzichtig zou moeten zij, hij liet de indruk achter of deze mij wou laten weten dat er nog meer achter zit!

Tot slot, tijdens mijn laatste receptie met A.G. liet deze merken dat hij wist dat ik hem verraden had! Dat zou betekenen dat deze door de betrokken agenten werd getipt! Deze A.G. de mogelijkheid hebben geboden om bewijsstukken, de vuurwapens te laten verdwijnen.

Rest mij nog 1 vraag, in de afgelopen jaren heb ik meermaals melding gemaakt van een persoon welke in de jaren '80 (85-86) op een schietclub aan het schieten was met een ingekorte tweeloop, met ingesneden patronen! Deze melde mij "wij schieten altijd met ingesneden patronen, dit om de terugslag op de pols te verminderen" kwetsuren te voorkomen.

Tijdens een gesprek melde deze persoon mij toen met naam dat hij chapewerken had uitgevoerd bij een agent in mijn woonplaats. Is het nu toeval of niet maar dat blijkt nu afgaande op die persoon zijn verklaring de korpsoverste welke mijn melding negeerde!

Zo dat moest ik even kwijt, ik ben geen goed schrijver wat ik te danken heb aan een zeer zwaar ongeval mij enkele jaren geleden overkomen. Ik hoop van harte dat jullie mijn info weten te waarderen. Bedankt.