Begin 2012 hoorde ik van verschillende bronnen dat de Cel Waals-Brabant, die de moorden van de bende van Nijvel onderzoekt, een pentito had. Het klonk als een sprookje, maar in Italië had dit systeem van maffiosi die ervoor kozen de misdaden van hun organisatie aan te geven hij het gerecht, niet alleen goede resultaten gehad. De ontsporingen waren zo pijnlijk dat het Italiaanse parlement de beloningen van spijtoptanten aan banden legde. Maar in België bestond niet eens een wet die de getuigenbescherming regelde.

In een eerste versie van het verhaal was de spijtoptant vrij snel na zijn biecht overleden. Dat gebeurt in De graaf van Monte-Cristo, maar in België? In de 2lste eeuw? In het dossier van de bende van Nijvel?

Het was niet echt verbazend dat er kort nadien een andere versie opdook. De spijtoptant kreeg een naam: Eric Lammers. Op slag werd het sprookje een griezelverhaal. Lammers was niet dood, hij was springlevend, want net in die periode, op 2 maart 2012, sprak de correctionele rechtbank van Luik hem vrij in een zaak waarin het parket drie jaar gevangenisstraf had geëist: Lannners zou het dochterje van zijn vriendin bepoteld hebben toen het kind tussen de zeven en tien jaar oud was. Volgens de Brusselse krant Le Soir ontkende Lammers niet dat het meisje hem naakt zag rondlopen in de kleine flat, "met een erectie, dat klopt, maar ze zag me nooit ejaculeren".

De gangster was in 2004 veroordeeld tot zestien maanden voor het vervoeren van een lijk én voor het bezit van kinderporno. Maar twijfel speelt in het voordeel van een verdachte en de rechtbank was Lammers gevolgd in zijn stelling dat zijn vriendin, die hij had laten zitten voor een ander, het verhaal verzonnen had om wraak te nemen. Het parket ging in beroep, en dat was het laatste wat ik over de zaak hoorde.

Kon het waar zijn dat de Cel Waals-Brabant in Charleroi in zee was gegaan met Eric Lammers? Psychiaters omschreven hem als meer dan gemiddeld intelligent. Als zeer ervaren alpinist, wat hem de naam Het Beest bezorgde, had hij bij reddingsacties geholpen met grote koelbloedigheid. Maar hij had ook een torenhoge rekening staan bij justitie, al was dat in zijn hoofd vermoedelijk andersom.

De Brusselaar werd in 1991 veroordeeld tot levenslang voor de executie van twee diamantairs in Antwerpen. Voordat hij die dubbele moord beging, had hij op 20 december 1984 in Vorst een vrachtwagen Marlboro-sigaretten gekaapt, en in diezelfde periode acht schilderijen van Ensor uit de lijst gehaald en gestolen bij baron de Broqueville. Hij had de baron onder dwang cheques doen ondertekenen, die geind werden in Milaan. Voor die twee maffiadossiers kreeg hij zes jaar. Loopt er in België iemand rond die justitie meer voor de gek gehouden heeft dan deze militant uit twee turbinekamers van extreem-rechts, het Front de la Jeunesse en de Westland New Post, een man die bovendien nog een moord, de dubbele moord in de Herdersliedstraat in Anderlecht, zou hebben bekend nadat hij ervan werd vrijgesproken en er dus niet meer voor kon worden veroordeeld?

In de periode dat het pentitoverhaal in februari 2012 opdook, gebeurde er iets wat het aannemelijk maakte. Speurders van de Cel Waals-Brabant vielen binnen op eenentwintig adressen in het land en ze focusten daarbij op twee bendes criminelen, de De Staerkes en de Borains, maar vooral toch op de Westland New Post, waarin Lammers zich verdienstelijk had gemaakt als de postbode die bij stations geheime documenten ging ophalen. En een paar maanden later ging de Cel Waals-Brabant dreggen bij een gepensioneerde druïde [Herman Wachtelaer], die ook al aanleunde bij de WNP.

Het was duidelijk dat de Cel Waals-Brabant opnieuw grootschalig investeerde in dat belegen spoor, om het even of ze een pentito had of niet. Hopelijk was er meer dan het verhaal van een spijtoptant. Anders viel te vrezen dat het onderzoek naar de bende van Nijvel dankzij een spijtoptant die hen de kant van de WNP uit stuurde verder verzoop.

Bron: Beetgenomen | Hilde Geens