Zou het relaas van de Bende van Nijvel er niet een zijn van wapens en macht? We kennen allen de gepleegde feiten, ik hoef die niet meer op te sommen. Het zijn gebeurtenissen op zich, maar ook feiten die deel uitmaken van een ruimer verband, een soort samenhang waarvan de lijm tot nu toe onbekend is gebleven. In dat verband wil ik evenwel enkele vaststellingen lanceren. Let wel: wat ik zal schrijven heeft met politiek te maken, maar dat wil niet zeggen dat politici per definitie schuldig zijn. Ik ga ervan uit dat het vooral de periferie van bepaalde politici is geweest die een aantal zaken en feiten mogelijk heeft helpen maken.
Paul Van den Boeynants werd, in de nadagen van zijn politieke loopbaan, nog eens premier van dit land. Hij was dat al geweest, minister van defensie ook, maar van oktober 1978 tot april 1979 werd hij toch nog eens eerste minister. Na het einde van dat mandaat was hij voorzitter van de PSC, en dit van oktober 1979 tot 1981. Op 17 juni 1982 werd zijn parlementaire onschendbaarheid opgeheven. Drie maanden later is er de overval op wapenhandelaar Dekaise in Waver.
Het kan niet anders of een flink deel van de periferie rond Van de Boeynants voelde de macht door hun eigen handen glippen. Wapens boden de oplossing: door het organiseren van terreur zou de bevolking roepen om een sterke hand en om meer veiligheid, meer wapens, meer wapenhandel. begunstigden: rijkswacht, leger, wapenhandel.
