Léon De Staerke over zijn jaren als gangster:
"Luister. Ik ben nu blut maar in het begin van de jaren zeventig bezat ik een bar en twee hotels in de Mattheusstraat en in de Marktstraat. Michel Dewit was toen de peetvader. Een beer van een vent maar een correcte type. Helaas is hij veel te vroeg gestorven. Zijn hart. Dewit bezat toen de brasserie Le Fouquet's ook wel le rendez-vous des artistes genoemd, geen gewoon café. Vanden Boeynants en Jacques Brel zijn er een paar keer komen eten. En Kennedy, en de Blatons, en Charly De Pauw, voilà le tout Bruxelles."
"De Fouquet's bevond zich op de Jacqmainlaan vlak tegenover de Circusstraat, toen de chique hoerenstraat van Brussel met een tiental afzuipkroegen en cabarets zoals Le French en de Sexy. Dit was de biotoop van Dewit en bibi was zijn rechterhand. Als klanten niet betaalden of herrie schopten met de meisjes moest ik tussenbeide komen. Begrijp je wat ik bedoel? Dewit bezat de mooiste cabarets van Brussel: de Moulin Rouge op de Place de Brouckère en de Getty's een beetje verderop. Een fles champagne kostte er 5.000 frank (125 euro), in die tijd een groot bedrag."
"Klanten die een goed restaurant zochten, lieten we door de meisjes meetronen naar de Fouquet's waar men lekker maar duur kon eten. Alles bleef in de familie. Tu comprends? Als de klant dan met het meisje wou kameren moest er eerst aan de kassa van Dewit worden afgedokt. Alles verliep correct maar iemand die de bloemetjes wou buiten zetten was op een avond gemakkelijk 25.000 frank (600 euro) kwijt, toen een maandloon."
"Na de dood van Dewit heb ik nog veel zaken gedaan met Simonne Menin. Een toffe vrouw met lang bruin haar. Ik heb nooit met haar mogen neuken. Niemand d'ailleurs, c'était une femme fidèle malgré que Michel baisait partout. Jammer dat ze nu lesbienne is geworden. Soms is de natuur toch grillig en de mens ondoorgrondelijk. Vind je niet? Met haar heb ik nog duizenden valse cheques verhandeld. In die tijd was het geen probleem om daarmee in grootwarenhuizen inkopen te doen want er gebeurde nauwelijks een identiteitscontrole. Antiek en juwelen helen was echter mijn specialiteit."
"En inbreken. Des coffres-forts. Openen op het gehoor, zoals de groten. Ik heb ook een tijdje in Parijs gewoond en leerde er de actrice Micheline Dassy kennen. Ze heeft nog een rolletje gespeeld in de gangsterfilm Le Cercle Rouge van Jean-Pierre Melville als de vrouw van de gangster Correy, gespeeld door Alain Delon, die in het begin van de film de gevangenis verlaat. Zij is intussen bij een copain ingetrokken. Als Delon hem gaat opzoeken en zijn deel van de buit opeist, zie je haar naakt het bed verlaten en zegt ze: 'Qu'estce qui se passe.'"
"Ik heb de scène wel tientallen keren gezien. Een mooie vrouw met blond gebekt haar. Ik heb veel van haar gehouden maar ze kostte me handenvol geld. Ik heb haar eens uit de gevangenis van Brugge willen bevrijden waar ze een celstraf uitzat omdat ze mijn copain Havelange valse papieren had bezorgd. Waar is de tijd? Kan je je voorstellen dat ik haar nog tussen Brussel en Parijs op de achterbank geneukt hebt. Ik reed toen met een Citroën Palace met chauffeur. Alstublieft!"
Bron: De Bende van Nijvel | Guy Bouten
"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via »
Facebook |
twitter |
YouTube