Bedankt voor de objectiviteit Swansongunsung, dit kan me alleen stimuleren om verder opening van zaken te geven. Op jullie vragen zal ik zo snel mogelijk ingaan, maar eerst de achtergronden. Helaas kan ik niets alles in een keer doen, om computerredenen. Ik zal hierover deze week contact met Ben opnemen. Maar hieronder eerst het begin, hopelijk hebben jullie er iets aan.
Ja, wie ben ik? En wat kan ik weten over de Bende van Nijvel? En over de personen die er achter zitten? Is het een hypothese? Ja, het is een hypothese, maar wel een met een achtergrond en op feiten gebaseerd. Allereerst wat achtergrond informatie over mijzelf. In 1972 werd ik benaderd door een persoon, een ambtenarentype, die zich legitimeerde als zijnde van binnenlandse zaken. Hij refereerde aan zaken die ik tijdens mijn diensttijd voor de Militaire Inlichtingendienst had verricht en vroeg of ik belangstelling zou hebben om op parttime basis toe te treden tot een super geheim onderdeel van deze dienst.
Nadat hij zich er van had overtuigd, dat die belangstelling inderdaad aanwezig was, gaf hij aan dat ik binnenkort opgeroepen zou worden. Dit gebeurde middels een sollicitatie oproep om getest te worden voor de toenmalige Gestichtswacht (GEWA). Die bewaakten de buitenzijde van gevangenissen en sloegen eventuele opstanden en relletjes neer. Het bleek dat ik en nog twee anderen heel andere vragenformulieren kregen dan de overige kandidaten. Indien hier vragen over gesteld werden, moesten wij zeggen dat we getest werden voor een andere functie. Enkele weken later volgde de lichamelijke keuring en de fysieke testen.
Na gebleken geschiktheid, werden we verwacht in Den Haag aan de Stolkweg, hier was Interdoc gevestigd. Interdoc, die anders dan geschreven pas in 1963 effectief startte, was opgericht als een bureau gericht op misleiding en desinformatie. De leidende krachten van het begin waren Louis Einthoven, oud hoofd van de BVD en hoofd van dienst Operatiën, de Nederlandse Gladio en Cees van den Heuvel, oud hoofd opleidingen van de BVD. Bij Interdoc volgden de gesprekken over wat voor opdrachten we zouden gaan krijgen.
Het bleek te gaan over een specifieke undercover organisatie die altijd werd aangeduid als “De Dienst”, reden hiervoor was, dat je indien nodig altijd kon verzinnen wat voor dienst het was. Iedere agent moest beschikken over een cover die nagetrokken kon worden en waarin je voor “De Dienst” interessante figuren kon ontmoeten, zoals: restauranthouder, entertainer, leraar, jurist, politieagent etc. Ook kregen we actiebegeleiders toegewezen, in mijn geval was dat Kurt Görlitz uit Den Haag, waarover later meer.
De organisatie was de spionagetak van O(peratiën), van de inlichtingendienst buitenland, die later bekend zou worden als de Nederlandse Gladio. Dit alles ging in directe samenwerking met de C.I.A. die “De Dienst” en Interdoc financierde. Die installeerde hiervoor bij Interdoc, hun eigen man Graaf Carl Armfelt, die tevens de opdracht had stay-behind organisaties op te richten in Nederland en België. Interdoc werkte nauw samen met Het Public Information Office (PIO), geleid door Jean Bougerol, toen officieel een Parallel inlichtingendienst van het Belgische leger, maar eigenlijk een privé dienst van Paul van den Boeynants.
De opleiding was voor zover mogelijk steeds in het weekend gepland, meestal onder het mom van sportweekenden. We kregen dan les in spionage- en infiltratietechnieken en alles wat daarmee verband hield. De militaire training kregen we bij de Nationale Reserve (Natres), evenals de schietoefeningen. Ook werden er survival weekends georganiseerd, op de Veluwe, in de Drentse bossen en in de Ardennen. Vanaf 1975 ben ik bij veel acties betrokken geweest, zoals het schaduwen van verdachte personen, o.a. Philip Agee, Hans van Mierlo, Greetje Bedier de Prairie, nu bekend als Gretta Duisenberg en Qadeer Khan, de atoomspion. Ook nam ik deel aan Operatie M, die de bevrijding van Pieter Menten tot doel had. Bij deze mislukte operatie verloren twee mensen het leven, Loek van der gaag en Jopie Nipius.
Vanaf midden zeventiger jaren kwam er steeds meer samenwerking met de Belgische tak en ben ik via Armfelt in contact gekomen met Vanden Boeynants, de Bonvoisin, Francis Dossogne en Faez al Ajjaz en Paul Latinus. Met Al Ajjaz ben ik verschillende keren naar Beiroet geweest i.v.m. verkoop van wapens. Bij deze verkopen waren ook Armfelt en Hans Teengs Gerritsen betrokken. Teengs Gerritsen zal nog vaker aan bod komen. Hij behoorde ook tot de leiding van “De Dienst”. Ook was ik met Al Ajjaz bij besprekingen op Cyprus met hooggeplaatste Nederlanders en Rifat Assad, hoofd van de Syrische veilgheidsdienst.
Dit alles was de inleiding tot wat eigenlijk het belangrijkste is voor het forum. De relatie tot de figuren die steeds genoemd worden in relatie tot de Bende van Nijvel. Eind jaren ’70 werd er steeds meer samengewerkt tussen De Dienst en de PIO. Armfelt bewerkstelligde via Al Ajjaz en VDB, dat mensen van onze groep konden meetrainen in België, bij SDRA8, bij Front de la Jeunesse, New Akropolis en andere groepen en met onderdelen van de Belgische Special Forces. Bij verschillende van deze trainingen werd er les in close combat en silent killing gegeven door Ferrari Calmette en Peter van Haperen, beide heren waren in die tijd actief in de Full Contact karate wereld. Calmette in België en Van Haperen in Nederland. Van Haperen was ook Jiujitsu specialist en leerde ons om iemand te wurgen zonder enig spoor na te laten, doet dat ergens aan denken?(Latinus)?
Wie er verder allemaal bij betrokken waren en wat hun rol daar in was, zal ik in het vervolg hierop aangeven of op gerichte vragen van jullie,ik stel jullie meedenken en de betoonde steun erg op prijs. In 1981 werd ik toegevoegd aan de groep van Haperen die een coup moest voorbereiden in Suriname. Van Haperen, die als cover een sportschool runde aan de Noorderhaven in Groningen was op dat moment bezig met een diepte infiltratie bij de Zuid-Molukkers. Hij woonde samen met Paulien Thenu van de familie Thenu uit Bovensmilde en zij hadden samen een dochter. De familie Thenu was zeer militant, vader Chadrak was een van de gijzelnemers van de Indonesische ambassade, broer Cornelis zat in de eerste trein bij De Punt, broer Izaak zat in de school in Bovensmilde en zwager Bob in het provinciehuis te Assen.
Het geeft wel aan hoe belangrijk de Surinaamse zaak was om iemand die zo diep ingevoerd was in de Molukse wereld hieruit te halen. Van Haperen loste het probleem op door drie van de actiefste militanten mee te nemen als zijn kader voor de coup met de belofte hen te steunen als zij na die tijd een actie tegen Indonesië zouden ondernemen. In een eerdere posting heb ik al geschreven dat Carl Armfelt, aan Paul Latinus de opdracht had gegeven uit Chili terug te komen om de Westland New post op te richten.
Volgende keer, de planning van de coup en de training in België.