11

Re: VMO

Een beetje VMO-geschiedenis » www.apache.be (Normaal betalend maar nu tijdelijk gratis te lezen. Profiteer ervan!)

Oorspronkelijk bedoeld als ordedienst van de Volksunie, ging de VMO vanaf het begin van de jaren zeventig steeds driester te werk. Onder leiding van gewezen paracommando en Korea-veteraan Bert Eriksson zocht de organisatie voortdurend de confrontatie met migranten, Franstaligen en iedereen die links of progressief was. De VMO schrok zelfs niet terug voor bomaanslagen, ontvoeringen en brandstichtingen. De leden droegen een paramilitair uniform en oefenden zich in gevechtssporten en het gebruik van wapens. (...)

De VMO werd zogenaamd ontbonden, maar Eggermont en zijn medestanders dachten niet aan opgeven en ondernamen nog verschillende pogingen om de organisatie toch in leven te houden, al dan niet onder dezelfde benaming. Een eerste poging onder de naam Odalgroep verdween snel van het toneel. In 1986 werd de VMO heropgericht, maar ook die poging kende geen succes. Eggermont kreeg ruzie met Werner Van Steen, een regelrechte neonazi, over de te volgen koers. In 1987 namen Eggermont en Eriksson ontslag en werd Alarm omgevormd tot een vzw. (...)

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

Re: VMO

Binnen het versnipperde extreem-rechtse kamp vind een proces van radicalisering plaats. In juni 1977 wekt een editoriaal van Alarm, het blad van Buisserets VMO, de militanten op tot terreuracties tegen Franstaligen. ' Met katapulten ramen en villa's kapot-schieten, auto's en bezittingen vernielen, privé-woningen en scholen in brand steken' zo luiden de instructies. verder, is er sprake van dreigbrieven, kidnapping en mishandeling van Franskiljons, intimidatie van bouwpromotoren door sabotage en vernieling van bouwwerken'

Bron: Daar komen ze aangemarcheerd

De waarheid schaadt nooit een zaak die rechtvaardig is.

Re: VMO

Roger Spinnewijn leider van VMO West Vlaanderen had een klein leger van getrainde commando's. Hij geraakte tijdens zijn diensttijd bij de marine in Oostende onder invloed van Vlaams-nationalistische vrienden. Spinnewijn trainde zijn mannen tot geduchte commando's die een gevaar op straat zijn, en die zelfs bij het verboden republikeinse leger de IRA nieuwe gevechtstechnieken aanleren. De strijd van Roger Spinnewijn en zijn 3 zoons (Jim, Jhon en Wim) is één voortdurende agitatie tegen alles wat links is in Belgie en tegen wat zich sedert 1830 naar hun mening aan Waalse diktatuur gemanifesteerd heeft.

Bron: Dwarsliggers (boek)

VMO bij de nieuwe start in 1971 kon men rekenen op nogal wat voormalige Korea-soldaten. Er waren in de jaren vijftig relaties geweest met de OSS, voorloper van de CIA; de VMO had hen een handje toegestoken bij het zoeken naar vrijwilligers. In de 80 jaren konden connecties met militaire kringen, vooral para's aangetoond worden- wat overigens ook voor NEM en het FJ geldt.

Ook de internationale contacten van de huidige VMO zijn uitgebreider geworden: de Duitse NDP, het Britse National Front, de Italinaanse Ordine Nuovo, de Wiking Jugend. Een nauwelijks verholen neo-fascisme is hier zonder meer duidelijk. De VMO is ook aangesloten bij de WACL waar het documentatiecentrum Interdoc deel van uit maakt.

Bron: De kreeft met zwarte scharen (boek)

In 1982 arresteerde de politie in de woning van Spinnewijn de voortvluchtige nummer 2 van de Duitse 'Hoffman groep' Paul Leroy. De Hoffman-groep is verantwoordelijk voor de bomaanslag in Munchen en had banden met de bommenleggers in Bologna.

De waarheid schaadt nooit een zaak die rechtvaardig is.

14

Re: VMO

Sp.a en PVDA eisen ontslag Theo Francken na feestje oud-VMO-leider Bob Maes

Vlaams minister Ben Weyts, staatssecretaris Theo Francken en Vlaams parlementslid Karl Vanlouwe - allen N-VA - waren afgelopen weekend aanwezig op het verjaardagsfeest van Bob Maes, oud-Volksunie-senator en oprichter van de Vlaamse Militanten Organisatie (VMO). Dat meldt de blog van het Anti-Fascistisch Front (AFF). De extreemlinkse PVDA, de PS en de sp.a eisen het ontslag van Francken en Weyts. Het cdH wil dat premier Charles Michel "zonder uitstel en ondubbelzinnig" de banden tussen Francken en het VMO veroordeelt.

"Ja, ik was aanwezig op de huldiging van een 90-jarige vriendelijke man, oud-VU-senator en vader van een Vlaams parlementslid (Lieve Maes, nvdr), in het gemeentehuis van Zaventem. Graag zelfs, Bob is een zeer verdienstelijk Vlaams-nationalist, op en top idealist en democraat. En dan? Is extreem-links zo hopeloos geworden dat ze van zulke onbenulligheden een politieke rel willen maken?", reageert Weyts.

Ook N-VA-staatssecretaris Theo Francken heeft geen begrip voor de hetze rond zijn aanwezigheid op het verjaardagsfeest voor VMO-oprichter en oud-VU-senator Bob Maes. "Het was een officiële viering in aanwezigheid van de Zaventemse burgemeester in het gemeentehuis", onderstreept Francken, die spreekt van een onaanvaardbare "heksenjacht tegen een 90-jarige". De Zavemtemse burgemeester Francis Vermeiren (Open Vld) ontkent echter dat het om een officiële viering ging.

"Het was een privé-initiatief van de lokale afdeling van de N-VA waarop ik tien seconden aanwezig ben geweest om Bob Maes, die 15 jaar in de Zaventemse gemeenteraad heeft gezeteld, mijn gelukwensen over te maken", aldus Vermeiren. "Toen ik er was waren noch Ben Weyts, noch Theo Franken op het feestje aanwezig."

Op haar website meldt de Zaventemse afdeling van de N-VA dat zij naar aanleiding van de 90ste verjaardag van Bob Maes op 22 oktober - zonder dat hij het wist - een beperkte groep mensen had uitgenodigd om hem in de bloemetjes te zetten. Tegelijk benoemde het bestuur hem naar aanleiding van zijn verjaardag tot ere-voorzitter. Enkel afdelingsvoorzitter Philippe Laeremans hield een korte toespraak.

In een reactie herinnert Francken eraan dat Maes van 1971 tot 1984 senator was voor de Volksunie. "Hij was toen ook enkele jaren voorzitter van de Senaatscommissie voor Verkeerswezen. Bob zat zeventien jaar in de gemeenteraad van Zaventem. Van in den beginne was Bob lid van de Volksunie en daarna van N-VA", aldus de N-VA'er.

Nog volgens Francken wordt Maes "binnen en buiten het Vlaams-nationalisme gerespecteerd voor zijn grote inzet en zijn democratische strijd voor de Vlaamse ontvoogding". "De PVDA, een extreem-linkse partij, is kennelijk wanhopig en heeft geen argumenten", besluit hij.

Bob Maes was als jongere lid van de Vlaams-nationalistische partij VNV (Vlaams Nationaal Verbond). Bij de bevrijding van ons land in 1944 zat hij een jaar in voorhechtenis en raakte hij zijn burgerrechten voor 20 jaar kwijt. In 1950 richt hij de Vlaamse Militanten Organisatie (VMO) op, die van 1958 tot 1963 de geüniformeerde ordedienst en plakploeg voor de Volksunie was. De Volkunie verbrak na vijf jaar al officieel de samenwerking omdat de VMO weigerde af te zien van geweld en de uniformen, aldus de blog van AFF.

Maes ontbindt de VMO in 1971 als gevolg van de hoge boetes en de processen. Maar datzelfde jaar wordt de Vlaamse Militanten Orde met hetzelfde letterwoord VMO opgericht door Bert Eriksson, die het niet eens was met de ontbinding. In hetzelfde jaar wordt Bob Maes verkozen als Volksunie-senator, wat hij tot 1985 blijft. Hij blijft bij de Volksunie, al is hij een fel tegenstander van het Egmontpact dat zijn partij mee onderhandelt. Na de ontbinding van de Volksunie kiest hij voor de N-VA. Zijn dochter Lieve is sinds 2010 senator.

"Het is zeer verontrustend dat twee regeringsleden aanwezig zijn op een feestje van iemand die collaboreerde tijdens de Tweede Wereldoorlog, daar nooit enige spijt over heeft betoond en die na de oorlog bovendien de extreemrechtse paramilitaire knokploeg VMO oprichtte", zegt PVDA-voorzitter Peter Mertens. "Het meest serene signaal dat de N-VA vandaag kan geven is het ontslag aanbieden van Theo Francken als staatssecretaris en Ben Weyts als minister", besluit hij.

Ook sp.a vraagt het ontslag van Francken: "Wat vinden CD&V en Open Vld hiervan?", werpt fractieleidster Karin Temmerman op. "Francken moet beseffen dat hij staatssecretaris is geworden en dat niet alles zomaar kan", aldus Temmerman. "Hij vertegenwoordigt de voltallige regering."

Temmerman is niet onder de indruk van de verdediging van Ben Weyts. "Zeker als het in een officieel gebouw is, vertegenwoordigen ze hun regeringen. Ik begrijp dat dit voor hen nieuw is, maar ze moeten toch beseffen dat bepaalde dingen gewoon niet kunnen." Het ontslag van Vlaams minister Weyts vraagt Temmerman als federaal fractieleider niet.

Haar Vlaamse collega John Crombez vraagt snel duidelijkheid van minister-president Bourgeois. Crombez heeft wel vragen bij de manier waarop Weyts reageert op het incident. "Hij doet het af als een onbenulligheid. Dat is nogal hard voor een pak mensen voor wie dit helemaal geen onbenulligheid is", aldus de sp.a-fractieleider nog.

Sp.a en PVDA zullen de kwestie vandaag nog in de Kamer aankaarten, kondigde PS-volksvertegenwoordiger Karine Lalieux aan op Télé Bruxelles.

Groen-voorzitter Wouter Van Besien vindt dat Weyts en Francken de collaboratie en "de VMO met haar gewelddadige praktijken" streng moeten veroordelen, nu blijkt dat ze aanwezig waren op het verjaardagsfeest.

"Ik kan me niet voorstellen dat premier Michel en N-VA-voorzitter Bart De Wever dit niet veroordelen", reageert Van Besien. "Bart De Wever gaat er steeds prat op het Vlaams-nationalisme een democratisch gezicht te geven. Dan kan hij niet anders dan zich hiervan distantiëren."

Als beide N-VA'ers "niet inzien dat dit niet kan" en zich niet distantiëren van de collaboratie en het VMO, dan stelt zich volgens Van Besien "een probleem met hun functioneren als regeringslid". "Het 'En dan?' van Weyts en Francken is hier echt totaal misplaatst, net als de lofzang op Bob Maes als democratisch voorvechter", besluit hij.

Bron: Het Laatste Nieuws

15

Re: VMO

Zou er een verschil zijn tussen "Vlaamse Militanten Organisatie" en "Vlaamse Militanten Orde"?

16

Re: VMO

De Vlaamse Militanten Organisatie (van 1950 tot 1971) en later Vlaamse Militanten Orde (van 1971 tot 1983), afgekort VMO, was een Vlaams-nationalistische en later extreemrechtse propaganda- en actiegroep in Vlaanderen van 1950 tot 1983.

Bron » Wikipedia

17

Re: VMO

Wie is Bob Maes?

Vlaams minister Ben Weyts en staatssecretaris Theo Francken krijgen kritiek, omdat ze aanwezig waren op het verjaardagsfeest van Bob Maes, de oprichter van de Vlaamse Militanten Organisatie (VMO). Maar wie is Bob Maes eigenlijk? Terzake ging met de man praten.

» deredactie.be

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

18

Re: VMO

Iets betere journalistiek over het VMO van Bob Maes krijg je dankzij Apache » De "onschuldige" VMO van Bob Maes

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

19

Re: VMO

Toen Bert Eriksson enkele weken na de ontbinding van de 'oude' VMO, de 'nieuwe' VMO oprichtte, werd ook de naam van de beweging veranderd van Vlaamse Militanten Organisatie in Vlaamse Militanten Orde. Dit naar analogie met de vooroorlogse Dinaso Militanten Orden (DMO), de militie van het Verdinaso, geleid door commandant Jef François. Deze naamsverandering is geen onbelangrijk detail, maar het logisch gevolg van een evolutie, waarbij VMO omgevormd werd tot een semi-militaire organisatie, geschroeid op een fascistische discipline. Aan het hoofd van de Orde staat de 'algemene leider'. Van 1971 tot 1974 was dit Armand Eriksson, van 1974 tot 1977 Xavier Buisseret en vanaf 1977 opnieuw Eriksson.

Onder zijn rechtstreeks gezag staan de 'gouwleiders'. Dit zijn in 1981 Roger Spinnewijn in Brugge en Fernand Verbeeck in Mechelen. Op hun beurt voeren ze het bevel over 'kernleiders' die telkens verantwoordelijk zijn voor ene bepaalde stad. 

Zoals het Belgisch leger zijn apart regiment para-commando's heeft, zo wordt ook de gevechtselite van de VMO georganiseerd in een speciale afdeling, de para-VMO. Voor het uitvoeren van 'operaties' wordt een 'commando' aangewezen door de leiding. Van de leden wordt een militaire discipline geëist. Punt drie van het tuchtreglement schrijft voor, dat "iedere militant steeds onmiddellijk en onvoorwaardelijk aan de bevelen gehoorzaamt". Buiten "de dienst" is hij "gehoorzaamheid verschuldigd", wanneer de omstandigheden zulks vereisen.

In punt zes van hetzelfde reglement worden de vergaderingen of 'operaties' beschouwd als "verplichte dienst", ze worden door niemand onderbroken alvorens "hiertoe door de leiding bevel gegeven wordt". Wie niet onmiddellijk gevolg geeft aan een bevel, krijgt een vermaning, bij 'weigering van bevel' een schorsing. Net als bij de strijdkrachten worden straffen uitgesproken door een tuchtraad. In 1975 werd deze voorgezeten door Eriksson. (...)

Wie zich bij de VMO wil aansluiten, moet formulieren invullen: een vragenlijst waarin niet alleen aandacht wordt besteed aan het extreem-rechtse verleden van de kandidaat-militant, maar ook aan de legeropleiding en de 'zuiver Europese afstamming' van verloofd of echtgenote. Volgens een verklaring van de VMO-leiding van februari 1980 moet de organisatie immers "een witte machtselite vormen". Maar zoiets, zo gaat de verklaring verder, "kan alleen door een onvoorwaardelijke trouw en gehoorzaamheid aan de Leider en de beginselen van de Orde."

In dit verband wordt een oude VNV-brochure geciteerd: "De leider ontwerpt. Hij beveelt. Hij bundelt. Hij is het symbool van de Orde. De Leider denkt, de volgelingen handelen." Pas als men deze principes in acht neemt, is men militant. "Het zal deze militaristische kern zijn die acties uitvoert, gevaarlijke en andere. Acties die pas succesvol kunnen zijn als de militant tot het uiterste gaat. (...) Als de militant de bevelen van de Leider onmiddellijk opvolgt en uitvoert! Zijn leuze is: Nichts kann uns rauben!" Bij deze wordt de militant vriendelijk aangemaand een verheven Vlaams lied te zingen, waarvan het refrein als volgt klinkt:

"Bevel is bevel!
Gehoorzaam de bevelen!
Al ging het naar de hel;
Geen duivel kan 's schelen;
Bevel is steeds bevel!"

De militaire opleiding van de militanten bestaat hoofdzakelijk uit man-tegen-man-gevechten, klimpartijen en het leren hanteren van vuurwapens. (...) Voor de militaire training wordt in grote mate binnen de VMO gezorgd, niet alleen door militairen en specialisten op de kampen, maar ook door oefenmeesters in de eigen lokalen. Zo gaf de gevechtsspecialist Roger Tibbackx, vaandeldrager van de para-VMO, zeker tot 1978 karatelessen in het Sint-Jorishof.

Tibbackx staat ook als instructeur vermeld op het dienstbericht voor het VMO-kamp dat in 1978 plaatsvond in La Roche. De brief vermeldt, dat onder zijn leiding op 13 juni 1978 om 15u30 oefeningen zullen gehouden worden in "formatie, opstelling, aanval en afweer."

Om de militaire opleiding van haar leden te verbeteren door de VMO graag een beroep op de deskundige hulp van grotere buitenlandse organisaties. Zo trokken de VMO-leden Roger Tibbackx, Johan Boumans, Leo Meulepas, Jan Van Cauter, Johan Van Wesemael en Johan Taeymans op 15 juli 1977 naar de Zuidfranse Alpen. Daar namen ze deel aan een commandokamp ingericht door de Groupes Nationalistes Révolutionnaires de Base (GNR). In de programmafolder voor het kamp worden onder meer vermeld: guerrillatechniek, commandotraining, gevechtstechniek en praktische oefeningen in de stad. De oefeningen in guerrillatechniek omvatten onder andere schietoefeningen met geweren.

Bron: Extreem-rechts en de staat | verschillende auteurs

Iedereen mag hier zijn eigen conclusies uit trekken, maar als ik zo'n zaken lees dan sluit ik zeker niet uit dat uit zo'n milieu's een "Bende van Nijvel" zou kunnen ontstaan.

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube

20

Re: VMO

Eveneens nuttig voor het aanscherpen van de militaire kennis zijn schietoefeningen. De VMO heeft daarvoor gedurende lange tijd een eigen karabijnclub gehad: de Vlaams-Nationale Schuttersgilde De Brigands te Mechelen. Voorzitter was Fernand Verbeeck. Doch toen de herberg De Gouden Pijl, waar de schietstand zich bevond, in 1978 werd opgedoekt, verdween ook de club. Bij gebrek aan een eigen schietstand, oefent menig VMO'er nu in een gewone burgerlijke club.

Zo hanteert Edouard Hermy een pistool Browning 22LR als lid van Coupole in Oostende. Michel Graisse oefent met een pistool FN 7.65mm, een identiek wapen als het dienstpistool van de rijkswacht. Zeker in 1977 was Graisse actief in de Koekelberg Shooting Club. Leo Robbijns is lid van The Chapel, gepatroneerd door wapenhandelaar Leon Yvens, uitbater van de wapenwinkkel Hobby Arms te Sint-Niklaas. In dezelfde stad bezocht VMO-militant Etienne De Jonghe uit Antwerpen gedurende lange tijd eveneens een schuttersclub.

Verder volgt Robbijns een karate-opleiding in zaal Temsika te Temse (...) in gezelschap van de VMO'ers Jan Creve, Robert De Beys en Eddy Van Mele, allen uit Temse. De leiding berust bij instructeur Mark Vannieuwenhuyse. Andere VMO-leden volgden een para-commandoloopbaan of dienden als huurling. Roger Delaere uit Kortrijk liet zich in april 1969 inlijven in het voor die kringen prestigieuze Franse vreemdelingenlegioen. Hij bleef er tot oktober 1971. Delaere was vanaf 1980 verantwoordelijke voor het Vlaams Blok voor Zuid West-Vlaanderen. 

Johan Bessemans uit Sint-Truiden waagde zijn kans bij de rijkswacht waar hij weddetrekkend was vanaf 31 maart 1979, maar vroegtijdig het korps moest verlaten, omdat hij niet slaagde in het trimestrieel examen. Later vroeg hij formulieren aan om beroepsmilitair te worden. Herwig Bailleul van zijn kant werd vanaf 1 september 1969 stagiair-politieagent bij de stad Brussel nadat hij er een tijdlang bediende was.

Bron: Extreem-rechts en de staat | verschillende auteurs

"Le monde est dangereux à vivre! Non pas tant à cause de ceux qui font le mal, mais à cause de ceux qui regardent et laissent faire." Volg ons via » Facebook | twitter | YouTube