U neemt verkeerd aan. Lees zijn boek er eens op na!

Pagina 161: Als David 16 is dus dik 6 jaar na de overval ziet hij in het blad Humo een foto van Haemers en denkt daarin de man te herkennen die hem bij de overval heeft neergeschoten. Allemaal twijfelachtig dus.

Lang geleden dat ik een reactie plaatste, maar bepaalde uitspraken verplichten me te reageren. Beste Koos24, waar haal jij het recht om dergelijke conclusie te trekken?

1. David werd beschoten met een zwaar wapen, later tijdens de overval werd hij met de kolf van datzelfde wapen geslagen met breuken als gevolg. Het is zijn sterke wil om alles te zien die hem bijna het leven koste ofwel werd hij gespaard.

2. David lag binnen en niet op een slecht verlichte parking, die trouwens wel goed verlicht is.

3. David heeft in totaal andere omstandigheden de naam Patrick Haemers bekend gemaakt.

4. Het was geen glimp als je de grijns, de ogen en andere details kunt geven.

5. Ik zag in de pre-overval periode de man met de doordringende helder blauwe ogen ook in de buurt van de de Delhaize.

6. Na 25 jaar en mede dankzij dit forum ga ik eerstdaags praten met de onderzoekers, op aangeven van David.

7. Ik ben destijds naar de eerste procesdag van Patrick Haemers gaan kijken om er mij van te vergewissen dat zijn blik me zou raken, ik was na 2 minuten weg.

Beste Murcielago2, waar haal jij het recht vandaan om andere mensen het recht te ontnemen om conclusies te trekken. Ik deel dezelfde conclusie als Koos24. Ik weet dat het voor sommige mensen "not done" is om sceptisch te kijken naar de getuigenis van iemand die het slachtoffer is geworden van een gruwelijk misdrijf. Maar wil je een realistisch beeld krijgen van de gebeurtenissen dan moet je ook kritisch durven te kijken naar elke getuigenis, ook als het nogal gevoelig ligt omdat het om iemand gaat die iets heeft meegemaakt wat je je ergste vijanden nog niet toewenst.

Hoeveel boeken zijn er niet geschreven over slachtoffers van gruwelijke misdrijven hun verkeerde getuigenissen en de psychologie daarachter. Mensen die er heilig van overtuigd zijn dat ze iets gezien hebben maar wat nooit echt gebeurt is. Een mooi voorbeeld uit mijn eigen omgeving is een zwaar ongeval waar mijn ouders in de jaren 70 bij betrokken waren. Mijn  moeder heeft tot op de dag van vandaag het beeld voor ogen dat ze met de auto tegen een gebouw zijn aangereden en beschrijft zelfs de kleur van de bakstenen muur. De realiteit is echter dat ze op een kruising in de flank geschept zijn door een andere auto. Traumatische ervaringen kunnen grote invloed hebben op het gebeuren in je bovenkamer.

Ik wil niet zover gaan om te beweren dat dit bij David ook het geval is want voor het zelfde geld heeft hij wel gelijk. Tijdens een rechtzaak hoef je echter niet met zo'n getuigenis aan te komen want advocaten maken daar gehakt van. Even over de feiten in Aalst, en verbeter me maar als ik het fout heb want ik heb het boek van David nog niet gelezen. Als ik het goed begrepen heb dan heeft David de pukkel en de blauwe ogen gezien. Ik lees echter (oa in het boek van Guy Bouten) dat de daders donkere brillen droegen. Als dit waar is hoe kan hij dan blauwe ogen zien? Ook waren de daders in het gezicht donker geschminkt toch lees ik dat David de pukkel herkende.