En alweer komen Léon De Staerke en Jean Bultot in beeld. Daarnaast komt Philippe De Staerke ook al in 1983 in beeld met een zaak m.b.t. de Bende van Nijvel. Een bewijs dat ze zowel van periode 1983 en 1985 meer weten.

Van het volgende zijn geen bewijzen maar de herberg in Beersel was ook op het grondgebied van de De Staerke's. Léon De Staerke was ook al verdachte van verschillende moorden in Sint-Pieters-Leeuw maar men heeft nooit geen bewijzen kunnen vinden. Een ander familielid, Bertha De Staerke is samen met haar vriend Istvan Vargas, kort voor één van de overvallen in de garage gezien van Thierry Smars, die in '85 zelfmoord pleegde (of gezelfmoord werd).

In de processen-verbaal uit 1990 wordt eerst herhaald wat al in 1987 werd gezegd: het echtpaar Szymusik is niet gewoon overvallen maar door een 'organisatie' uit de weg geruimd omdat het deze had bedrogen. Nieuw is dat deze liquidatie, goed voorbereid, zou zijn gepleegd door huurmoordenaars.

Man en vrouw Szymusik voorvoelden dat er iets ernstig stond te gebeuren, maar bleven niettemin in het land. De daders en hun opdrachtgevers hadden echter niets te vrezen, want 'de organisatie' heeft overal haar mannetjes geplaatst: in de administratie, bij de balies, bij de politie. Haar illegale activiteiten zouden overigens talrijk zijn: niet alleen illegale handel in diamanten, maar ook drugshandel, wapenhandel, handel in luxe-auto’s, kunsthandel, ...

De moord op man en vrouw Szymusik zou meer bepaald moeten worden gezien in het kader van:

"(…) een belangrijke illegale goud- en diamanthandel die sinds de jaren zestig tussen Antwerpen en Milaan bestaat, en die door de Italiaanse maffia wordt gecontroleerd. Die illegale handel, waarvan het mechanisme me tot in de puntjes werd beschreven, is onmogelijk zonder de medeplichtigheid van in België gevestigde 'juwelenhandelaars', waartoe Szymuk zou hebben behoord (…)."

Vervolgens worden een aantal gebeurtenissen en ontwikkelingen aangestipt die naar de mening van een welbepaalde informant erg belangrijk zijn om te begrijpen wat er werkelijk loos is. Het gaat hier onder meer om de rol die 'de Italianen' van Morlanwelz in 'de organisatie' zouden spelen, om de moord op de vrouw van een diamantair in ‘t Brusselse waarbij er relaties worden gelegd naar Bultot en (Léon) De Staerke, en om de maîtresse van een met name genoemde (ex-)magistraat. De relevantie van deze drie kwesties voor een goed begrip van "de organisatie", en zeker voor de moord op het echtpaar Szymusik, is niet altijd zo duidelijk. Hoe dan ook, dit relaas wordt afgerond met de opmerking dat 'de organisatie' zich bedient van "dezelfde methodes als die van de koppelbazen in de bouwnijverheid".

In de (5) latere rapportages aan Hennuy wordt bovenstaand verhaal op verschillende punten uitgediept. De belangrijkste kwesties zijn de volgende.

Ten eerste wordt beweerd dat uit gesprekken met informanten kan worden opgemaakt dat Bultot, Beijer en Bouhouche ook deel uitmaken van 'de organisatie', en wel in functie van: "(…) zowel van hun persoonlijke vakbekwaamheid als van het vertrouwen dat men in hen stelde. Beijer zou de gesprekspartner van de Antwerpse diamantairs geweest zijn; Bouhouche zou de strategie uitgewerkt hebben; Bultot zou, dankzij zijn talrijke relaties, zijn kennis van de wapens en zijn uitgesproken zin voor geweld, de uitvoering van de gewelddaden op zich genomen hebben, zonder daaraan echter zelf deel te nemen."

Ten tweede wordt aangegeven dat niet alleen het echtpaar Szymusik werd geliquideerd door de "Italiaanse maffia van Morlanwelz", maar ook een andere juwelier, plus nog iemand "die teveel afwist van de illegale juwelenhandel en bereid was me een aantal zaken te onthullen." Om de liquidatie van deze laatste persoon te camoufleren werd hij — naar de mening van de rapporteur — omgebracht in het kader van een overval die met dit doel was geënsceneerd.

Ten derde wordt enige aandacht besteed aan de relaties tussen "de Italianen" van Morlanwelz en bepaalde belangrijke maffia-klieken en maffia-figuren in Italië zelf. De bron(nen) waaruit de gegevens hieromtrent zijn geput, worden niet geïdentificeerd. Check ook schema op deze link (pagina 76) » arno.uvt.nl

Voor de tweede Bendecommissie kwam ook substituut Jean-François Godbille getuigen. Hij verklaarde dat de Bende eventueel ook met diamantsmokkel te maken kon hebben:

"Tussen een aantal slachtoffers van de Bende van Nijvel bestonden verbanden die nauwelijks op toeval kunnen berusten. Dat kregen de leden van de parlementaire Bende-commissie dinsdagavond achter gesloten deuren te horen van substituut Jean-François Godbille. Een zevental Bende-slachtoffers speelde mee in een verdoken wereld van witwassen en van trafieken van wapens, drugs, diamant en edele metalen. Deze onderwereld had directe en indirecte banden met de Brusselse bovenwereld rond Paul vanden Boeynants en een aantal van zijn zakenvrienden."

"Substituut Jean-François Godbille legde dinsdag tijdens een publieke zitting van de Bende-commissie uit hoe volgens hem in de jaren 70 en 80 een crimineel netwerk zich had geënt op de administratieve en economische bovenstructuur van ons land. De aanslagen van de Bende van Nijvel ziet hij als mogelijke afrekeningen in dit milieu. Details wilde Godbille alleen maar achter gesloten deuren kwijt en dan wel op voorwaarde dat er geen vragen zouden worden gesteld over de vennootschappen PDG en Cidep. Deze twee bedrijven vormen nog altijd het voorwerp van een gerechtelijke procedure tegen baron Benoît de Bonvoisin."

Onderzoek » Bendecommissie II

Volgens mij was het in Anderlues ook de opdracht om het echtpaar te vermoorden en dus was het niet nodig om een masker te dragen. Meen ook dat ze enkel herkend werden door de 2 kinderen en niet door omstaanders.

Werden de daders verkeerd of onvolledig getipt dat er kinderen zouden thuis zijn? Zijn de daders er achteraf achter gekomen dat ze werden herkend? Zijn ze daarom kwaad geworden en hebben ze geen overvallen meer gepleegd - of ze wilden ze niet meer plegen als het in opdracht was (een soort boycot)?

Szymusik heeft de pech gehad aangebrand goud te kopen van mafioso Sebastiano di Luciano. Toen hij besefte welk vlees hij in de kuip had heeft hij de waar in aller ijl verkocht aan een handelsreiziger, die jarenlang in loondienst geweest was van Valère Valcke, die  in 1980 een kopje kleiner werd gemaakt. Dit mocht echter niet baten, want de Joodse mafia in Antwerpen, van wie het goud gestolen was, voelde zich danig in het kruis getast en eiste van Szymusik een schadevergoeding van 900.000 BEF. Deze kon dit niet betalen, werd telefonisch bedreigd, schafte zich een wapen aan en werd een week later koud gemaakt door professionele huurmoordenaars met wapens gelinkt aan de Bende.