't Hand wrote:Chenda, ik vind echt wel dat u eens mag zeggen hoe de man in dat café er uit zag. Doe tenminste uw verhaal volledig. U bent namelijk al anoniem door het internet.
Anoniem? Maak dat de kat wijs.
Groot en struis, redelijk vriendelijk en praatgraag. Had een legeroutfit aan, van de para's. Daarmee had ik al van bijna seconde 1 toen we binnenkwamen last omdat ik riep, "hey stukske para". Geshockeerd van die ene para zijn ogen die ons bijna doodschoten (kleinere met snor), gingen we maar aan de toog zitten en vermeden die 3 ongure types (2 para's en een burger met lange overjas).
Toen die ene na een tijdje naar de toog kwam om pintjes te bestellen begon het gesprek. Feiten die hij me zei vielen de dag nadien als een puzzel in elkaar. Omdat niemand kan voorspellen wat er een binnen een paar uur gaat gebeuren had die man me gewoon vertelt wat ze gingen doen, maar niet zo letterlijk natuurlijk. Ze moesten nog een werkje gaan doen naar Wittock. Ze hadden geweren bij die los door een deur konden schieten. En, hij was daar al eerder geweest (schreef ik nooit eerder). Hij woonde in Hamme Merchtem zei hij me ook.
Dingen die me nadien duidelijk werden. Onze verklaringen die we deden bij de rijkswacht in Sint-Niklaas zijn foetsie. Pogingen via een onderzoekscommisielid (Annemans) leerde ons dat ze verdwenen waren. Journalist José Masschelin die ik destijds contacteerde vond het veel te heet en wou er niets over uitbrengen.
Wat schiet er na 30 jaar nog over? Herinneringen vervagen, die man van 30 jaar geleden die me alles zei is nu een dikke 70'er, of al een steendood geraamte. Er kan niets meer geverifieerd worden. Het bedrijf Wittock bestaat niet meer, het café waar hij me alles zei bestaat niet meer, de rijkswachtbrigade in Sint-Niklaas is daar weg. De rijkswacht in zijn totaliteit bestaat niet meer. Er is alleen maar wat ze me zeiden. Wie heeft daar nu nog iets aan? Ik hoop ook op een ontknoping, maar dat zal dan wel zonder mij zijn.