Als je tijdlijn van die periode bekijkt, zie je dat in het begin van de jaren tachtig verschillende aanslagen werden gepleegd door (waarschijnlijk) Islam-extremisten. Zo zijn er in het begin van de jaren tachtig een paar aanslagen gepleegd in Antwerpen, denk bijvoorbeeld maar aan de bloedige aanslag in de Hoveniersstraat. En tijdens de jaren tachtig had je natuurlijk de bloedige burgeroorlog in Libanon en het gewapend verzet van de Palestijnen in het Midden-Oosten. Die aanslagen zorgden natuurlijk wel voor het nodige media-spektakel maar hadden - zoals je zegt - niet echt een impact op de Westerse samenleving. De aanslagen van 11 september hadden bijvoorbeeld wel zo'n impact op onze samenleving. En je hebt ook gelijk als je zegt dat Moslim-extremisten op een andere manier aanslagen plegen.

Omdat ze elkaar al kenden voordat de feiten begonnen? Omdat ze door externe in contact zijn gebracht met elkaar? Ik ga er eerder van uit dat de harde kern van de Bende elkaar al kende voor de aanslagen. Die harde kern bestaat uit 5 à 6 mensen en hebben samen geoefend met wapens en weten dat ze elkaar kunnen vertrouwen. Ieder Bendelid heeft zo zijn eigen specialiteit, de één is krak in het reparen, opvoeren en demonteren van wagens, de andere is meester in het uitvoeren van executies van dichtbij, ... En ga zo maar verder. Het is natuurlijk speculatie, maar het komt zo over.

Dan ga je ervan uit dat de killer-reus-oude-theorie correct is, en bij die theorie stel ik mij verschillende vragen. Zoals ik hierboven reeds zei vermoed ik dat de harde kern van de Bende uit meer dan drie personen bestond en het dus voor een psychopaat genaamd killer moeilijker is om zo'n grote groep te overtuigen mee te doen met zijn daden. Als het nu twee man was, had ik dat nog kunnen geloven.

Als hij echt een zieke seriemoordenaar was had hij nooit uit zichzelf gestopt. Dus het meest logische zou dan zijn dat hij vermoord was, ofwel door een politiekogel ofwel vermoord door zijn eigen 'vrienden'.

Omdat ze altijd rond trokken, hadden ze geen kans om echt goed in contact te komen met 'het milieu'. Ik denk ook niet dat traditionele gangsters veel zin hadden in contact met zigeuners, die zich amper iets aantrokken van de stilzwijgende regels van dat milieu. Zij deden liever hun goesting. Maar er is nog steeds een verschil tussen uw goesting doen als gangster en het vermoorden van kinderen en het beschieten van rijkswachters. Ook al lijkt zo'n geweld gratuit, om zoiets te doen heb je toch een bepaalde vorm van professionalisme nodig.

Je moet als gangsters/moordenaar in een fractie van een seconde een heel nieuw plan kunnen bedenken. Een mogelijkheid : Een ex-militair die iets verschrikkelijk heeft meegemaakt en zich wil wreken op de Belgische maatschappij. Hij begint een eenzame strijd en zoekt verwante zielen in zijn strijd tegen onze Belgische samenleving. Ze beginnen een bloedige strooptocht tegenover de Belgische bevolking en laten de gewone mensen lijden, zoals zij geleden hebben. Hun kruistocht eindigt wanneer de oorspronkelijke leider van de groep sterft door een politiekogel.