Je mag Ben zeggen. (net zoals iedereen trouwens)

Je bent in ieder geval niet alleen. Ik heb zelf nooit de gebeurtenissen meegemaakt, ik ben enkele dagen na de laatste overval geboren. Maar ook ik heb me in deze materie vastgebeten, met deze site als gevolg, en ook ik kan me soms eindeloos opboeien in dit dossier. Wetende dat de daders nooit gevonden zullen worden en dat we waarschijnlijk nooit zeker zullen weten waarom al die mensen moesten sterven.

Het is een interview met het weekblad Humo uit 1997, ten tijde van de Tweede Bendecommissie. Ik heb niet het hele interview overgetypt maar enkel dat kort fragment omdat het relevant was. Hieronder lees je nog wat fragmenten uit het artikel :

In april 1984 keert Jan Palsterman terug uit Zaïre/Congo. Kort na zijn thuiskomst gingen hij en zijn vrouw uit elkaar. De kinderen woonden eerst bij hun moeder en dan bij hun vader. De reden is niet simpel en doet niet ter zake. Het drama heeft het gezin niet opnieuw bij elkaar gebracht, integendeel. Zijn weduwe vraagt zich sinds ze het dossier heeft kunnen doornemen af of Jan echt een toevallig slachtoffer is van de Bende. Enkele van de zes kinderen zien dit als een aanval op hun vader die zich niet meer kan verdedigen. Je kunt je ook nauwelijks voorstellen dat acht mensen zouden worden vermoord om de moord op één van hen te camoufleren.
Diederik Palsterman: 'Tegen het sluitingsuur gingen we winkelen, mijn zus, Irena, mijn vader en ik. Mijn vader reed het parkeerterrein op en ik en mijn zus stapten uit. Onze va bleef in de wagen zitten. (...) We waren al een poos in het warenhuis toen er plots paniek uitbrak. (...) Mijn zus heeft Frans horen praten. (...) Toen het schieten voorbij was, durfden we nog steeds niet bewegen, tot iemand bars riep : 'Kom daar achteruit, armen omhoog!' Ik dacht dat ik afgemaakt zou worden, maar het was een politieman in burger met een pistool in zijn hand.
Nathalie Palsterman: 'Ik werkte als jobstudente in de Picknick, een broodjeszaak op de Grote Markt in Aalst. Een oom heeft me daar gebeld. Hij had in het televisiejournaal gehoord dat er iets gebeurd was in de Delhaize. Ik wist dat onze va daar  na de middag met Irena boodschappen ging doen.'
Advocaat Jacobs : 'Omdat er geen wedersamenstelling geweest is, is er nog altijd twijfel of Jan Palsterman het eerste of het laatste slachtoffer van de Bende geweest is.'
Diederik : 'Als ze het op vader gemunt hadden, zouden ze ook wel geweten hebben dat hij daar nooit inkopen ging doen. Het was heel toevallig dat het die dag wel gebeurde. (...)'

De avond dat Jan Palsterman met zeven andere mensen werd doodgeschoten aan de Delhaize in Aalst, stond de moeder van zijn kinderen - Marie-Jeanne Callebaut - samen met tientallen andere mensen in paniek aan te schuiven voor het politiekantoor om te vernemen waar hun familie was. Marie-Jeanne wist dat haar dochter Irena van plan was in de loop van de middag in het warenhuis babyvoeding te kopen.
Marie-Jeanne Callebaut : 'In mijn ogen is er paniek gezaaid om een afrekening toe te dekken, namelijk de moord op mijn man. Hij werd omsingeld. Elk van de drie vluchtwegen die hij uitprobeerde, was afgesneden door een schutter. Jan kon niet naar de ingang van het warenhuis, hij kon niet weg via de uitgang van het parkeerterrein, en hij kon ook niet naar een ander deel van de parking. Hij werd getroffen door twee dodelijke schoten, uit riotgun 1 en uit riotgun 2, van op korte afstand en van op achttien meter.'

Uit verschillende - betrouwbare - bronnen blijkt inderdaad dat het hele verhaal van (diamant) smokkel niet waar is. Zo zou uit rekeninguittreksels blijken dat Jan Palsterman amper geld had. Uit het zelfde artikel citeer ik : 'Moeder zegt nu dat hij had verteld dat hij diamant trafiqueerde. Maar een maand voor hij vermoord werd, had hij nog een brief naar de Koningin geschreven met de vraag zijn situatie te regulariseren. Hij was nergens mee in orde. (...) Die brief was een hulpkreet omdat hij niet meer voor- of achteruit kon. Als hij in de diamanttrafiek zou hebben gezeten zou hebben, had hij toch geen geld nodig gehad?'

Renne, ze zijn opgevoed door 3 pleeggezinnen.

Beste Forumleden, er zijn teveel toevalligheden en dat zal jullie binnenkort wel duidelijk worden. De puzzel valt langzaam in elkaar na 22 jaar, na 22 jaar a.u.b.! Ik blijf Kuros zijn bevindingen op de voet volgen want hij heeft het bij het juiste eind. Colombo en Co, ik heb respect voor uw mening maar je moet toegeven dat er wel véél eigenaardige dingen gebeurd zijn, als je ze aan mekaar linkt. Bekijk alles in een brede context en je zal mischien een ander idee hebben en zeker niet zeggen "mensen als Kuros maken deze site kapot." Veel mensen zijn op zoek naar de waarheid...

Zijn vrouwelijke advocate (hoe heet ze nu weer ...) heeft hij toen ze nog in haar studies zat aan een baantje geholpen in een Brusselse sexclub. Hierdoor kon ze haar studies financiëren. Het gelijkvloers was vrij braafjes, maar er zou ook een tweede verdieping geweest zijn (met o.a. sex met dieren). Z'n advocate zou met enkele andere dames beneden aan de bar gestaan hebben, bij (vermoedelijke) controles zou er beneden alarmknop gestaan hebben om te verwittigen dat ze hun activiteiten tijdelijk moeten stoppen.

Rechtstreeks heeft het er allemaal niet zoveel mee te maken ... maar het is een feit dat je in het Brusselse gemakkelijk in bepaalde milieus kan belanden zonder dat je er zelf bij stilstaat. Wat kan leiden tot chantages ...

Het enige wat ik er mij van herinner, is dat vele mensen het er liever niet over hadden.

Het enige wat vaak "in de volksmond" (laat het ons zwarte humor noemen) gezegd werd: als je de rijkswacht te snel af wilt zijn moet je maar een golf gti of saab turbo kopen.

Alles was toen nog niet zo gemediatiseerd als nu. VRT was toen nog pak braver, vtm bestond nog niet,... Denk dat de kranten toen toch nog meer gestuurd werden door politiek en justitie dan door zuch naar sensatie.