Bedankt voor de link, ik wist niet dat hij een boek heeft geschreven.

Jean Militis richtte in 1980 in Cap-Corse, helemaal in het noorden van het eiland Corsica, een kamp op om zwaar mentaal gehandicapten een onvergetelijke vakantie te bezorgen. Achteraf bleek het een prachtige dekmantel om in het kamp tegelijk militaire oefeningen te houden met jongeren van zestien à zeventien jaar. De meesten van hen waren gerechtskinderen. Ze werden getraind door gewezen para’s zoals Luc Wauthier, de voorman van de Amicale Paracommando van Bertrix, en Charles Gardien en de rijkswachter René Modave van de Amicale Liègeoise.

Bron: De Bende van Nijvel | Guy Bouten

Ter info: in Bertrix was ook een parachutistenclub die gelinkt kan worden aan Militis: Golden Eagle.

Kolonel op rust Militis, die tijdens vorige openbare vergaderingenin het geding werd gebracht, heeft stappen gedaan om te worden gehoord, daar hij meende zich te moeten kunnen verdedigen tegen de beschuldigingen welke tegen hem werden geuit. Ter openbare vergadering van 22 april 1981 legt de heer Militis de voorgeschreven eed af.

26.1. Op de vraag: "Hoe de verklaringen uit te leggen die men u toeschrijft in verband met de trainingskampen" antwoordt getuige dat zijn streek de Semois is en dat er, bij zijn weten, zeer weinig dubbelzinnige trainingskampen gehouden zijn. Nadat hem het recht is ontzegd als getuige een dossier te gebruiken, zegt hij dat hij bij de Nationale federatie van de paracommando's geprotesteerd heeft tegen de hulp die de Vriendenkring van Antwerpen verleend had aan een kamp in Herbeumont, zonder enige plaatselijke overheid te hebben verwittigd. De Voorzitter vraagt hem vervolgens of hij kennis heeft gehad van de diensten bewezen door zijn korps aan organisaties die hadden kunnen worden beschouwd als privémilities en of zijn korps betrekkingen heeft gehad met dergelijke groeperingen.

26.2. Gedurende de zeven jaar dat ik het bevel heb gevoerd bij de paracommando's van Marche-les-Dames, antwoordt de kolonel, heb ik nooit kennis gehad van soortgelijke trainingen. Weliswaar werd ik in 1965 beschuldigd door een Vlaams officier, maar ik bevestig dat er tot in 1965, het jaar van mijn vertrek, niets is geweest op grond van wat ik kon veronderstellen dar de mensen die kwamen trainen activisten of anarchisten zouden geweest zijn. Ik was betrokken bij hetgeen men "Het Leger - De Natie" noemt, dat tot doel had jongelui in staat te stellen aan rotsbeklimmen te doen. Op de nadere vraag van een lid over die werking van "Het Leger - De Natie" antwoordt getuige dat de plaats waar de rotsen worden beklommen geen militair gebied is en dat zij toegankelijk is voor iedereen.

De officieren met een goede ervaring hebben meegewerkt aan de opleiding tot die sport en andere karaktersporten. Er zijn weinig krijgssporten beoefend. Het doel was de jongelui te ontbolsteren en ze vertrouwd te maken met de knepen van die sport.  De voorzitter wijst erop dat de Minister van Landsverdediging nadere gegevens heeft verstrekt over de diensten en de hulp die het leger aan de organisaties van jongeren en andere mag verlenen. Een lid wenst evenwel te weten of de activiteiten die kolonel Militis beschrijft, verenigbaar zijn met hetgeen de verantwoordelijke Minister heeft gezegd (zie ref. 22.3).

Kolonel Militis antwoordt dat, waar Marche-les-Dames over de beste instructeurs inzake rotsbeklimming beschikt, het normaal leek die oefeningen aan te moedigen; dat kon trouwens dienstig zijn voor de aanwerving van paracommando's. Op een vraag om meer toelichting, bevestigt de kolonel dat alles geschiedt volgens de regels van de Staf, die de burgers gelegenheid geeft te zien welke activiteiten in het leger plaatshebben; dat gebeurt ook in andere eenheden.

26.3. Een lid brengt een interview van de kolonel in een Brussels dagblad ter sprake; hij had namelijk verklaard dat het hem soms gebeurde aan een staatsgreep te denken, bijvoorbeeld in geval van totale ondergang, en eraan toegevoegd dat zulks hem technisch gemakkelijk uitvoerbaar leek. Hoewel dit niet het directe onderwerp van het verhoor is, geeft de kolonel hieromtrent uitleg. Volgens hem is de totale ondergang het tijdstip waarop de overheid niet meer in staat is haar normale activiteiten uit te oefenen.

Trouwens, zo zegt hij, dat een staatsgreep kan worden beschouwd als gemakkelijk uitvoerbaar is juist omdat men in ogenblikken van nood overgeleverd is aan een avonturier. Hij vestigt er de aandacht op dat de woorden, als gevolg van de techniek van de interviews, soms verdraaid worden, en hij verklaart eraan te hebben toegevoegd dat er daarnaast ook mensen zijn die potentieel in staat zijn de macht te grijpen om ze niet prijs te geven aan avonturiers. Kolonel Militis is geen specialist in de techniek van de staatsgreep en hij heeft nooit overwogen eraan deel te nemen. Hij heeft willen zeggen dat men in moeilijke tijden aan een amateur de mogelijkheid geeft om de macht te grijpen.

26.4. Er werd gesproken van betrekkingen tussen de getuige en Dossogne die thans betrokken is in het proces tegen het Front de la Jeunesse, aldus een lid. Wat is de ware toedracht? Kolonel Militis antwoordt: "Onder mijn leerlingen heb ik in 1962 onderluitenant Dossogne, kandidaat voor een brevet gehad. Ik heb hem sinds die tijd niet teruggezien en ben ook niet meer teruggekeerd naar het kamp van Marche- les-Dames tussen mijn vertrek in 1965 en oktober 1980. Ik zou Dossogne vandaag niet meer herkennen. Op de vergadering van 12 maart werd geïnsinueerd dat Dossogne of andere huurlingentrainers als trainer zouden hebben opgetreden in de kampen voor minder-validen, waarmee ik mij bezig houd; dat heeft mij diep bedroefd."

Bron: Commissie Privè-milities (1980/81)

Col. Jean Militis organisait en 1980 pour l'Amicale Paracodo Prov. Luxembourg un camp en territoire corse. Il s'agissait officiellement, de préparer le terrain pour un futur séjour de handicapés mentaux graves. Aspect intéressant, le groupe de participants n'est pas constitué que de codos de la région. Des gens venuent de toute la Belgique participent, des anciens paras, gendarmes... Quelques noms connus: Luc Wauthier (Amicale Bertrix), Charles Gardien (Liège) , René Modave (Liège, main droite de Militis pour l'organisation), Martial Lekeu, Roger Swaelens, Jean-Pierre Plomteux, Guy Cautaerts, Lucien Dislaire...

Le camp de vacance prend des allures spartiates dans un décor austère. Jeux de guerre, tenues de combat, exercices de survie. Déroulement de la journée militaire, appel, rapport journalier du Colonel. Autre aspect intéressant. Des jeunes de 16 - 17 ans participent. Apparemment des jeunes repris de justice sortis de leur institution pour le séjour, qui jouent les caïds en uniforme.

Veel informatie in de topic Vielsalm op tueries. Aansluitend op hierboven:

Plusieurs participants du camp en Corse auraient reçu une formation de plongeurs de combat à la base d'Aspretto. Une base, où le SDRA8 s'entrainait tout au long des années 80 jusqu'en 1990 avec le STBH francais.

Plongeurs? De zoon van Vanden Eynde had het in een interview over een duiker. (zie topic Gokschulden)